Του Κωνσταντίνου Φλαμή (ΠΕλοπόννησος)
Το «καλό παιδί» του ελληνικού κινηματογράφου, ο Νίκος Ξανθόπουλος εγκατέλειψε τα εγκόσμια μετά από σοβαρά προβλήματα που αντιμετώπιζε με την υγεία του. Ο θρύλος του ελληνικού σινεμά, είχε άμεση σχέση με την Πάτρα κάτι το οποίο φρόντιζε πάντα να εξιστορεί ενώ το έγραψε και στην αυτοβιογραφία του. Σε μία τηλεοπτική εκπομπή, με την Σεμίνα Διγενή, είχε αναφερθεί στα χρόνια που έμειναν βαθιά χαραγμένα στη μνήμη του, την περίοδο που η οικογένειά του έμεναν στα Αραχωβιτικα, και εκείνος, παιδάκι, είχε φυλακισθεί μετά τον πόλεμο στις φυλακές Λυμπερόπουλου. Ο ίδιος διάβαζε στην εκπομπή της Σεμίνας τα όσα έγραφε στην αυτοβιογραφία του. Επέλεξε να διαβάσει το «κομμάτι» για την Πάτρα: «Παιζόταν μία ταινία μου στον κινηματογράφο Αστυ στην Πάτρα και με είχαν καλέσει στην πρεμιέρα. Το άλλο πρωί είχα αποφασίσει να πάω στην Εγλυκάδα, να δω τις φυλακές. Ηταν εκείνα τα χρόνια τα δύσκολα. Κάποιες γυναίκες ποινικές, με βάζανε να παίζω τον γαμπρό. Και μία ήταν η νύφη. Το άλλο πρωι με χώριζε και ζητούσε διαζύγιο επειδή λέει… κατουριόμουν στο κρεβάτι. Κάπως έτσι πέρναγε η ώρα μας εκεί μέσα. Και γελάγαμε για να πνίξουμε την δυστυχία μας. Ηταν εκεί και πολιτικές κρατούμενες. Μία κυρία Σφήκα από τις Ιτιές που μου έδινε κουράγιο και κάποιες άλλες γυναίκες από τα Μαζέϊκα και την Κέρτεζη» περιγράφει ο αείμνηστος Νίκος Ξανθόπουλος.
Οι φυλακές Λυμπερόπουλου ήταν ουσιαστικά μία ετοιμόρροπη έπαυλη απέναντι από το στρατιωτικό νοσοκομείο 409, που πήρε το όνομά της από τον πατρινό αρχιμανδρίτη και θεολόγο Αθανάσιο Λυμπερόπουλο, γόνο εύπορης οικογένειας των Πατρών, και στη διάρκεια της Κατοχής και αρχής γενομένης από το 1941, μετατράπηκε σε τόπο κράτησης αγωνιστών ενώ στα τέλη του Ιουλίου κρατήθηκαν εκεί και στην άλλη φυλακή, του Μαργαρίτη, περί τα ογδόντα άτομα. Το 1943, για κάποιο διάστημα, η έπαυλη χρησιμοποιήθηκε αποκλειστικά ως χώρος κράτησης γυναικών. Την ίδια περίοδο βρέθηκε κρατούμενος εκεί και ο δημοφιλής ηθοποιός Νίκος Ξανθόπουλος, η οικογένεια του οποίου στην Κατοχή έμενε στα Αραχωβίτικα. «Βγήκε ο πατέρας στο βουνό και μία μέρα, εμένα και τη μητέρα μου, μας “μπαγλαρώσανε” οι καραμπινιέροι και μας πήγανε στην Πάτρα. Στο τέλος, μας κλείσανε φυλακή στο τρελάδικο του Λυμπερόπουλου, γράφει στη βιογραφία του.
Η αιματοβαμμέμνη βιλλα Λυμπερόπουλου όπουεκρατείτο ο Νικος Ξανθόπουλος
