H Συνέλευση 8ης Μάρτη έρχεται ξανά την Δευτέρα 28/2 να αποτιμήσει και να επανασχεδιάσει ενόψει της φετινής 8ης Μάρτη, ημέρα αγώνα των γυναικών.
Η φετινή 8η Μάρτη μας βρίσκει σε μία χρονιά με αυξημένα περιστατικά εμφυλης βίας, μία χρονιά με πολλαπλά πλήγματα στις γυναίκες και όλες τις θηλυκότητες. Ο αριθμός των γυναικοκτονιών, ο νόμος για την συνεπιμέλεια, σεμινάρια γονιμότητας, προσφύγισσες στα camps, εργάτριες που δουλεύουν για να επιβιώσουν και αναχρονιστικά παιδαγωγικά υλικά από το Υπ. Παιδείας είναι λίγα μόνο από τα θέματρα που μας απασχόλησαν την περασμένη χρονια. Η κτητικότητα των ανδρών προς τις συζύγους ή συντρόφους τους, η πεποίθηση ότι αν αυτή η γυναίκα δεν ζει για αυτούς τότε δεν αξίζει να ζει καθόλου μας στέρησε πολλές αδερφές μας.
Στις γυναίκες και τις θηλυκότητες δεν θα συναντήσουμε μόνο μία ταυτότητα αλλά πολλαπλές, διαφορετικές που όμως παλεύουν μαζί για εξάλειψη της πατριαρχίας. Οι γυναίκες της δουλειάς είδαν αντιεργατικά νομοσχέδια φέτος να ψηφίζονται. Οι τρανς γυναίκες και οι προσφύγισσες ζουν σε αποξένωση από την κοινωνία. Οι γυναίκες- μητέρες είδαν να απολύονται επειδή έμειναν έγκυες, να κρίνονται για την ηλικία τους, να παροτρύνονται να κάνουν κι άλλα παιδιά παρόλες τις αντικειμενικές δυσκολές και την οικονομική κατάσταση του μέσου νοικοκυριού. Από την μία, -κοινωνικά- η γυναίκα είναι αυτή που κυρίαρχα θα κάνει τις δουλειές του σπιτιού (δουλειά όχι ασχολία) και παράλληλα αν είναι μητέρα είναι υπεύθυνη για την ενασχόληση των παιδιών -ανάλογα και την ηλικία αυτών. Από την άλλη, καλέιται να επιτελέσει όλη αυτή την εργασία ενώ παράλληλα εργάζεται κανοικά και για τα προς το ζην. Η διπλή αυτή καταπίεση των γυναικών, ως εργαζόμενες και ως “νοικοκυρές” είναι που εμπνέουν και την διπλή απεργία αυτή την ημέρα – απεργία από το σπίτι και από την δουλειά.
Μέσα στις συνθήκες αυτές, η κυβέρνηση νομοθέτησε αλλαγές στο οικογενειακό δίκαιο, ένα ακόμη κομμάτι που συμπληρώνει το παζλ μιας πολιτικής εμπνευσμένης από άλλες δεκαετίες, όπου αναιρείται επί της ουσίας όποια δυνατότητα μπορεί να υπάρχει ώστε τα παιδιά να μεγαλώσουν μακριά από προβληματικές συμπεριφορές εντός σπιτιού, οι οποίες μπορεί να έχουν οδηγήσει και στο διαζύγιο. Ο κακοποιητής έχει πλέον λόγο σε ότι αφορά την ανατροφή, τη ζωή και το μέλλον των παιδιών του.
Απομονωμένες σκόπιμα από το κράτος είναι οι φυλακισμένες, οι μετανάστριες και οι προσφύγισσες όπου οι τελευταίες είναι ουσιαστικά φυλακισμένες σε κέντρα κράτησης.
Σ’ όλα αυτά, είναι ανάγκη να αντιδράσουμε! Η 8η Μάρτη ξεκίνησε από γυναίκες που βγήκαν στο δρόμο να διεκδικήσουν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Μετά από εκείνη τη στιγμή το φεμινιστικό κίνημα έχει διεκδικήσει πολύ καλύτερους όρους για τη καθημερινότητα και τη ζωή των θηλυκοτήτων. Φέτος είδαμε είδαμε την ελληνική κοινωνία να παίρνει όλο και περισσότερο θέση στο έμφυλο ζήτημα και να νομιμοποιείται ευρέως το αίτημα για νομική κατοχύρωση του όρου “γυναικοκτονία”. Ενάντια στην πατριαρχία που οφείλεται για την καταπίεση μας, ενάντια στο σεξισμό και τον ρατσισμό που νιώθει κάθε θηλυκότητα, ενάντια σε όποια καταπίεση και ανισότητα στο χώρο της δουλειάς, στις σχολές, στο δρόμο.
Ως Συνέλευση 8ης Μάρτη συγκροτηθήκαμε ενόψει της πρώτης παγκόσμιας φεμινιστικής απεργίας το 2018 και δραστηριοποιούμαστε στην Πάτρα σχετικά με το γυναικείο και ευρύτερα το έμφυλο ζήτημα. Η καταπίεση των γυναικών στους χώρους της δουλειάς, στο σπίτι, στο δρόμο είναι ένα υπαρκτό πρόβλημα που λαμβάνει αρκετές προεκτάσεις, από τη συμπεριφορά, την εμφάνιση, τη σεξουαλικότητα μέχρι και τα δικαιώματα κάθε θηλυκότητας.
Θέλουμε να βρεθούμε στον δρόμο όλες οι διαφορετικές γυναίκες και θηλυκότητες ενώνοντας τις φωνές μας σε έναν διαθεματικό αγώνα που θα σέβεται το φύλο, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, το χρώμα, την καταγωγή καθεμιάς, πέρα από ταξικά προνόμια. Εργαζόμενες, φοιτήτριες, άνεργες, μετανάστριες, προσφύγισσες με ή χωρίς παιδιά, λεσβίες, τρανς, μαζί με τις πιο φτωχές, τις λιγότερο προνομιούχες, μαζί με όσες και όσους στηρίζουν τους αγώνες μας, με όσες νιώθουν σύμμαχοι στους αγώνες μας, χωρίς αποκλεισμούς!
Καλούμε την κάθε αγωνιζόμενη φωνή, τους κοινωνικούς και πολιτικούς φορείς, τις πρωτοβουλίες και τις συλλογικότητες στην συνέλευση – συζήτηση την Δευτέρα στις 17:30, στην πλατεία Παρκούρ ενόψει της 8ης Μάρτη.
