Από τα θεόρατα δέντρα σεκόγιας στην Καλιφόρνια μέχρι τους εξωτικούς κοραλλιογενείς υφάλους της Αυστραλίας κι από τα γιγάντια ασβεστολιθικά «δάση» μέχρι το ιστορικό νησί των Σουαχίλι, αυτά είναι πέντε από τα μεγαλύτερα και πιο διάσημα θαύματα σε όλο τον κόσμο που απειλούνται με αφανισμό.
Sequoia Forests – Καλιφόρνια
Η αύξηση των δασικών πυρκαγιών στην Καλιφόρνια απειλεί τα αγαπημένα δέντρα της αμερικάνικης πολιτείας, με περίπου το 85% των γιγάντιων σεκόγια της Σιέρα Νεβάδα δυστυχώς να καίγονται σε δασικές πυρκαγιές μεταξύ του 2015 και του 2021.
Τα δέντρα σεκόγια που βρίσκονται στο δάσος της Καλιφόρνια μπορεί να έχουν ύψος από 80 με 90 μέτρα και προσδόκιμο ζωής περίπου 3.000 ετών. Όπως φαίνεται όμως ούτε τα ψηλότερα δέντρα στον κόσμο είναι ανεπηρέαστα από την κλιματική αλλαγή. Παρά την ανθεκτικότητά τους στις ασθένειες και τις πυρκαγιές, λόγω του σκληρού φλοιού τους, το είδος κατατάσσεται πλέον ως απειλούμενο. Το 2024 μετρούνται περίπου 75.000 δέντρα σεκόγια που στέκονται ακόμα στην Καλιφόρνια και μπορεί κανείς να τα δει στο Sequoia National Park και το Kings Canyon National Park, που φιλοξενούν τις μεγαλύτερες σεκόγιες στις Η.Π.Α.
Λευκοί βράχοι της ακτής του Jurassic Coast στην Αγγλία
Η μαγευτική ακτή με το όνομα Jurassic έχει μήκος 95 μίλια και βρίσκεται στη Νότια Αγγλία. Το Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO έχε γίνει αρκετές φορές σκηνικό ταινιών και είναι το μόνο μέρος στον κόσμο που συνδυάζει βράχο από την Τριαδική, την Ιουράσια και την Κρητιδική περίοδο, με αποτέλεσμα ένα φυσικό μουσείο που παρουσιάζει 185 χρόνια εξέλιξης.
Διαμορφωμένη από τις παλίρροιες, τους ανέμους και τον χρόνο, η απόκρημνη ακτογραμμή δεν είναι μόνο οπτικά εντυπωσιακή αλλά και ένας θησαυρός για προϊστορικά απολιθώματα. Η ακτογραμμή υπόκεινται σε συχνές κατολισθήσεις και πτώσεις βράχων εξαιτίας της διάβρωσης τους εδάφους αλλά και των βράχων.
Ο κοραλλιογενής ύφαλος Great Barrier Reef στην Αυστραλία
Οι ύφαλοι στη Νοτιοανατολική Ασία και τον Ειρηνικό έχουν χάσει τα μεγαλύτερα ποσοστά των υφάλων τους λόγω της κλιματικής αλλαγής, της ρύπανσης, της υπερεκμετάλλευσης και των ανθρώπινων διαταραχών. Στα ανοιχτά της βορειοανατολικής ακτής της Αυστραλίας, ο Μεγάλος Κοραλλιογενής Ύφαλος εκτείνεται σε μήκος σχεδόν 1.500 μιλίων και φιλοξενεί περίπου 9.000 είδη θαλάσσιας ζωής. Η αύξηση της θερμοκρασίας της θάλασσας έχει ως αποτέλεσμα τον αποχρωματισμό των κοραλλιών με αποτέλεσμα ο ύφαλος να έχει χάσει πάνω από τα μισά κοράλλια του τα τελευταία 30 χρόνια.
Τα πέτρινα ερείπια του Kilwa Kisiwani στην Τανζανία
Η πάλαι ποτέ ζωντανή πόλη-λιμάνι των Σουαχίλι, το νησί Kilwa Kisiwani, αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO στη νότια Τανζανία, με το Μεγάλο Τζαμί του να είναι μέχρι τον 16ο αιώνα το μεγαλύτερο στην υποσαχάρια Αφρική, και το παλάτι του Husuni Kubwa να είναι διάσημο για τη μεγαλοπρεπή αρχιτεκτονική του.
Καθώς το νησί βρίσκεται ήδη στο επίπεδο της θάλασσας, η ιστορία του κινδυνεύει να εξαφανιστεί. Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας απειλεί τα παραλιακά ερείπια. Αν και η κυβέρνηση της Τανζανίας λαμβάνει μέτρα για την προστασία της κύριας δομής της αρχαίας πόλης ορισμένες μικρές κατασκευές έχουν ήδη χαθεί.
To πέτρινο δάσος Shilin στην Κίνα
Το μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO, βρίσκεται στην επαρχία Γιουνάν της νοτιοδυτικής Κίνας. Το «δάσος» 150 τετραγωνικών μιλίων αποτελείται από ασβεστολιθικά δόρατα που μοιάζουν με σταλαγμίτες και έχει σχηματιστεί εδώ και εκατομμύρια χρόνια από τη συσσώρευση αποθέσεων ασβεστόλιθου. Οι επισκέπτες μπορούν να περπατήσουν στα μονοπάτια ανάμεσα στους σχηματισμούς αλλά αυτό το πέτρινο δάσος πιθανότατα δεν θα υπάρχει για πάντα. Η διάβρωση -η ίδια δύναμη που το δημιούργησε- θα μπορούσε να είναι ο λόγος που θα χαθεί. Το αυξημένο διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα προβλέπεται να αυξήσει την όξινη βροχή, βασικό παράγοντα για την διάβρωση του ασβεστόλιθου.
