Στα 71 ανέρχονται τα σημεία της Πάτρας που θα χρησιμοποιηθούν ως καταφύγια σε περίπτωση πολέμου.
Πρόκειται για μέρη που έχουν επιλεγεί από την υπηρεσία Πολιτικής Σχεδίασης και Έκτακτης Ανάγκης (ΠΣΕΑ), ωστόσο δεν είναι ανακοινώσιμα. Κι αυτό γιατί είναι διαβαθμισμένα ως απόρρητα, καθώς η ύπαρξη τους θεωρείται κρατικό μυστικό για ευνόητους, εθνικούς, λόγους.
Αυτά θα ανακοινωθούν αν ο μη γένοιτο η χώρα εμπλακεί σε πολεμική σύρραξη και η Πάτρα είναι στόχος βομβαρδισμών, όπως έγινε και με την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου, στις 28 Οκτωβρίου 1940.
Στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, εκτός από το καταφύγιο κάτω από τα Υψηλά Αλώνια, οι Πατρινοί κατέφευγαν σε υπόγεια μεγάλων κτιρίων για να προφυλαχθούν από τους βομβαρδισμούς.
Ενδεικτικά αναφέρονται τα υπόγεια του Δικαστικού Μεγάρου, του Αρσακείου, του Μεγάρου Γαλανόπουλου και του ιερού ναού της Παντάνασσας.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα εφημερίδων εκείνης της εποχής, που σώζονται στο μουσείο Τύπου της ΕΣΗΕΠΗΝ, τα καταφύγια λειτουργούσαν βάσει κανονισμού, τον οποίο έπρεπε να τηρούν οι πολίτες. Ειδικότερα, υπήρχε η σύσταση να μην καπνίζουν, ώστε «να μην αποστερείτε τους άλλους και τον εαυτό σας από τον υπάρχοντα αναπνεύσιμο αέρα». Επίσης, στον κανονισμό αναφερόταν ότι «παλληκαρισμοί και επιδείξεις θάρρους είναι άσκοποι και επιβλαβείς», όπως ακόμη ότι «επιβάλλεται η δημιουργία ευχαρίστου ατμόσφαιρας, ιδίως από μέρους των ανδρών, προς τόνωσιν του ηθικού».
