Η Μαρία Ανδρικάκη γράφει για το ντοκιμαντέρ που παρακολουθεί τις ανακρίσεις του Νετανιάχου για τις υποθέσεις διαφθοράς για τις οποίες κατηγορήθηκε το 2019.
=============================
Ένα αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ του Alexis Bloom κυκλοφορεί και παρουσιάζει υλικό, κυρίως από κάμερες ασφαλείας, από την ανάκριση του Μπενιαμίν Νετανιάχου, της συζύγου του και συνεργατών του, από την ισραηλινή αστυνομία το 2019. Ο Πρωθυπουργός τότε κατηγορήθηκε για δωροδοκία, απάτη και διαφθορά, κατηγορίες που άλλαξαν μια για πάντα το προφίλ του. Οι περισσότερες σχετίζονται με τη «γενναιοδωρία» φίλων του πλούσιων και ισχυρών, που του χάρισαν πανάκριβα πούρα, σαμπάνιες και κοσμήματα, μεταξύ άλλων. Δώρα ανταπόδοσης, σύμφωνα με τον σκηνοθέτη, σε χάρες, όπως ο νέος φορολογικός νόμος της κυβέρνησης και νέες καριέρες στην πολιτική.
Η ταινία ακολουθεί τη συνεργασία του Νετανιάχου με τους ακροδεξιούς Ισραηλινούς (βλέπε Μπεν Γκβιρ), συνεργασία που τελικά προλόγισε τη σφαγή στη Γάζα που ακολούθησε το 2023 και παρακολουθεί πώς ένα από τα ισχυρότερα πρόσωπα του Ισραήλ επιχείρησε να διώξει από πάνω του τις κατηγορίες και τη σκιά τους. Στο φιλμ υπονοείται ότι ο Πρωθυπουργός τρέμει το να οδηγηθεί στη φυλακή, σε βαθμό που εμφανίζεται πρόθυμος να διαλύσει εντελώς την ισραηλινή κοινωνία για να το αποφύγει.
Ο «Μπίμπι», όπως είναι το ψευδώνυμό του, κάθεται στο γραφείο του, δίπλα σε καταστροφέα εγγράφων, ενώ αστυνομικοί τού ζητούν να επιβεβαιώσει ή να αρνηθεί λεπτομέρειες από το κατηγορητήριο. Ο δε Πρωθυπουργός αντιδρά σαν να δίνει παράσταση, ένα καλοστημένο σόου για να βγει από πάνω. Αρνείται, δεν θυμάται, αρνείται, θυμώνει, φωνάζει «ψέματα» με κάθε ευκαιρία. Σχεδόν πείθει. Χτυπάει το χέρι του στο τραπέζι και μιλάει για αδικία.
Ο σκηνοθέτης υπογραμμίζει ότι, όπως προκύπτει από τις καταθέσεις του, ο Νετανιάχου νιώθει όχι ότι εκπροσωπεί το κράτος, αλλά ότι είναι το κράτος, ότι είναι ανίκητος και κανείς δεν μπορεί να τον αγγίξει. Στο ντοκιμαντέρ, πέραν των βίντεο από τις ανακρίσεις και τις καταθέσεις, περιλαμβάνονται συνεντεύξεις πολιτικών και δημοσιογράφων. Ο ίδιος θα έπρεπε να έχει παραιτηθεί από τότε, όπως τον είχε συμβουλέψει ο δικηγόρος του, και να δώσει τέλος στην πολιτική του καριέρα. Αλλά εκείνος προτίμησε να προκαλέσει το πολιτικό σύστημα και, παρέα με τον Ιταμάρ Μπεν Γκβιρ και τον Μπεζαλέλ Σμότριτς, να «χτίσει» την πιο ακροδεξιά κυβέρνηση στην ιστορία του Ισραήλ.
Να θυμίσουμε, σε αυτό το σημείο, ότι όταν παγκόσμιοι ηγέτες κατηγορούνται για διαφθορά, τα πράγματα είναι δύσκολα. Ρίτσαρντ Νίξον, Ρόναλ Ρίγκαν και Ντόναλντ Τραμπ είναι μερικά μόνο παραδείγματα από τη σύγχρονη πολιτική ιστορία.
Η ταινία έχει διανεμηθεί σε Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Γαλλία, Πολωνία, Ισπανία και Ηνωμένο Βασίλειο. Εκτός Ευρώπης, σε Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία, Ινδονησία, Τουρκία και χώρες της Μέσης Ανατολής.
