Η στήλη επανέρχεται πάλι στο ζήτημα των κοινωνικών επιδομάτων. Όχι γιατί έχει κάποια «εμμονή», αλλά γιατί το ίδιο το ΥΠΟΙΚ τα έχει βάλει κάτω από το «μικροσκόπιο» της επισκόπησης δαπανών, του ενός εκ των δύο βασικών εργαλείων τα οποία έχει στα χέρια του στην νέα εποχή του (νέου) Ευρωπαϊκού Συμφώνου Σταθερότητας, η οποία προβλέπει πως τα «καύσιμα» για όποια αύξηση δαπανών σε ορισμένα πεδία μπορεί να έλθει από την μείωση δαπανών σε κάποια άλλα και ένα από αυτά είναι και τα επιδόματα. Η μεταρρύθμιση του συστήματος τους δεν έχει ακόμα στην ουσία ξεκινήσει. Είναι γνωστό πως η κυβέρνηση επιχειρεί να φέρει το βρετανικό μοντέλο στην Ελλάδα. Όχι μόνο μέσω της ένταξης τους σε ένα Κεντρικό ή Ενιαίο Μητρώο, αλλά ενδεχομένως και στην εφαρμογή ενός «ταβανιού» στο συνολικό ύψος των επιδομάτων που παίρνει κάθε νοικοκυριό κάθε μήνα, αλλά και τοπικών κριτηρίων. Υπάρχουν, βέβαια, και άλλα ερωτήματα; Με πιο κριτήριο θα μπει το «ταβάνι»; Επίσης, θα συνεχίσουν να υπάρχουν διαφορετικά εισοδηματικά – περιουσιακά κριτήρια για κάθε ένα επίδομα, όπως ισχύει μέχρι τώρα; Η στήλη πληροφορείται πως δεν έχει προχωρήσει πολύ η συζήτηση στο εσωτερικό της κυβέρνησης για το θέμα αυτό. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν κάποιες πρώτες σκέψεις μεταξύ όσων εμπλέκονται σε αυτές τις συζητήσεις. Για παράδειγμα, το «ταβάνι» θα μπορούσε να φτάνει στο επίπεδο του εκάστοτε κατώτατου μισθού. Παρεμπιπτόντως, κάπου εκεί βρίσκεται και το «ταβάνι» στη Βρετανία. Επίσης, υπάρχουν σκέψεις και για ενιαία εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια, μιας και όλα τα επιδόματα απευθύνονται πάνω – κάτω στις ίδιες κοινωνικές κατηγορίες αλλά δεν έχουν τα ίδια κριτήρια. Αυτές οι σκέψεις είναι πρόωρες, αλλά υπαρκτές, τονίζει η στήλη.
