«Έπρεπε να γεράσω αγόρι μου για να μάθω τι είναι η ευτυχία. Τελικά η ευτυχία είναι ένα ζευγάρι χέρια, δυο χέρια. Αυτά που θα σε αγκαλιάσουν, θα σε κρατήσουν, θα σε κοιμίσουν, θα σε περιποιηθούν, θα σου μαγειρέψουν, θα σε χαϊδέψουν και στο τέλος θα σου κλείσουν τα μάτια. Τα πολλά χέρια απλά σε κατσιάζουν. Χάσιμο χρόνου. Θα το δεις κι εσύ όσο μεγαλώνεις». Ο Θανάσης Βέγγος πέθανε σαν σήμερα, στις 3 Μαΐου 2011
«Ονειρέψου σαν παιδί, ζήσε σαν τρελός, αγάπα σαν άνθρωπος, μικρός ο κόσμος κι εμείς περαστικοί». Ο «καλός μας άνθρωπος» Θανάσης Βέγγος, «έφυγε» από τη ζωή σαν σήμερα, στις 3 Μαΐου 2011, λίγο πριν συμπληρώσει τα 84 του χρόνια. Ο πολυαγάπητος ηθοποιός νοσηλευόταν από τις 19 Δεκεμβρίου 2010 στην εντατική μονάδα του νοσοκομείου Ερυθρός Σταυρός λόγω εγκεφαλικού επεισοδίου, όπου και απεβίωσε.
«Δεν έχω χρόνο να μισώ αυτούς που με μισούν γιατί είμαι απασχολημένος αγαπώντας αυτούς που με αγαπούν» και τον αγάπησαν (και συνεχίζουν να το κάνουν) εκατομμύρια άνθρωποι.
Ο αυτοδίδακτος Θανάσης Βέγγος αποτελεί ένα τεράστιο κεφάλαιο του ελληνικού κινηματογράφου, ένα φαινόμενο που θα μπορούσε να διδάσκεται στις σχολές κινηματογράφου.
Ο αεικίνητος και σαρωτικός Βέγγος, έκανε το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο, το 1954, στην ταινία «Μαγική Πόλη». Τον ηθοποιό ανακάλυψε ο Νίκος Κούνδουρος μερικά χρόνια νωρίτερα, στην εξορία στη Μακρόνησο.
Το 1959 έδωσε εξετάσεις σε ειδική επιτροπή για να πάρει την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ηθοποιού ως εξαιρετικό ταλέντο. Τις πρώτες δύο φορές απέτυχε και ήταν έτοιμος να τα παρατήσει, αλλά το επιχείρησε και τρίτη φορά. Ήταν η Ρένα Ντορ, η σπουδαία θεατρίνα της επιθεώρησης που πίστεψε στο ταλέντο του και επέβαλλε σχεδόν στην επιτροπή να τον περάσουν. Την ίδια χρονιά, ο Βέγγος ανέβηκε για πρώτη φορά στο θεατρικό σανίδι, στην επιθεώρηση «Ομόνοια πλατς πλουτς», στο θέατρο Περοκέ, δίπλα στους Νίκο Ρίζο και Γιάννη Γκιωνάκη.
Ο δημοσιογράφος Κώστας Πάρλας είχε γράψει στην εφημερίδα «Το Βήμα», τον Μάρτιο του 1976: «Ο Θανάσης Βέγγος είναι ίσως ο μοναδικός έλληνας ηθοποιός, που εξαιτίας ακριβώς του εύρους του ταλέντου του, κατάφερε να ενσαρκώσει στην κάθε παρουσία του την πεμπτουσία του Έλληνα Ανθρωπάκου∙ αυτού που πρέπει συνεχώς να υποφέρει, που τρώει τα χαστούκια των εκάστοτε κραταιών (από οπουδήποτε κι αν προέρχονται), αυτού που φιλοσοφεί, που γελάει και κάνουν και τους άλλους να γελούν. Είναι ένα είδος σαλτιμπάγκου, μεταξύ Σαρλώ και Καραγκιόζη, που κινείται με την υπερηχητική, γκροτέσκα ταχύτητα που όμοια της δεν έχει βγει στην ελληνική οθόνη και θεατρική σκηνή».
Κατά τη διάρκεια της μακράς καριέρας του, ο Βέγγεος επικεντρώθηκε στον κινηματογράφο, που ήταν και η μεγάλη του αγάπη. Στην πορεία του συνάντηκε και αρκετές δυσκολίες, όπως την οικονομική καταστροφή που έπαθε όταν η εταιρεία παραγωγής που είχε ιδρύσει, ΘΒ-Ταινίες Γέλιου, οδηγήθηκε σε κλείσιμο λόγω κακής οικονομικής διαχείρισης.
Ο Δράκος, Ο Ηλίας του 16ου, Βοήθεια! Ο Βέγγος φανερός πράκτωρ 000, Τρελός, παλαβός και Βέγγος, Ποιος Θανάσης;, Μην είδατε τον Παναή, Ζήτω η τρέλα!, Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης, Τύφλα νάχη ο Μάρλον Μπράντο, Ο παπατρέχας, Βοήθεια! Ο Βέγγος φανερός πράκτωρ 000, Θου – Βου φαλακρός πράκτωρ. Επιχείρησις: Γης Μαδιάμ κ.ά, είναι ορισμένες από τις ταινίες του Βέγγου που βλέπουμε ξανά και ξανά.
Τη δεκαετία του ’80, ο Βέγγος αποσύρθηκε από το σινεμά, γυρίζοντας λίγες βιντεοταινίες. Η επιστροφή του στον κινηματογράφο έγινε το 1991 με την ταινία «Ήσυχες μέρες του Αυγούστου» του Παντελή Βούλγαρη, σε μια διαφορετική ερμηνεία. Το 1995 συμμετείχε στην ταινία «Το Βλέμμα του Οδυσσέα» του Θόδωρου Αγγελόπουλου, ενώ μνημειώδης χαρακτηρίστηκε η ερμηνεία του στην ταινία «Όλα Είναι Δρόμος» του Παντελή Βούλγαρη το 1998. Την περίοδο αυτή εμφανίστηκε επίσης στην Επίδαυρο, το 1997, στον ρόλο του Δικαιόπολη στους Αχαρνής και το 2001 στην Ειρήνη του Αριστοφάνη γνωρίζοντας την αποθέωση από το κοινό. Το 2002, σχεδόν πενήντα χρόνια μετά την πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση, ο Θανάσης Βέγγος πρωταγωνίστησε στην τηλεοπτική σειρά «Περί ανέμων και υδάτων». Η τελευταία του κινηματογραφική συμμετοχή ήταν στην ταινία «Το Πέταγμα του Κύκνου» που προβλήθηκε το 2010.
Ο Θανάσης Βέγγος έχει διακριθεί με τρία βραβεία Α’ και Β’ Άνδρικού Ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ενώ το 1993 το Φεστιβάλ τον τίμησε με ειδικό βραβείο για το σύνολο της προσφοράς του.
Το 2002, ο Δήμος Κορυδαλλού έδωσε το όνομά του στο δημοτικό αμφιθέατρο «Θανάσης Βέγγος».
Το 2008, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχρισε τον Θανάση Βέγγο με τον τίτλο του Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικα, και την ίδια χρονιά, ο Δήμος Πειραιά μετονόμασε την πλατεία Ευαγγελισμού σε πλατεία «Θανάση Βέγγου».
Το 2010, η Ακαδημία Κινηματογράφου απένειμε στον Θανάση Βέγγο τιμητικό βραβείο για το σύνολο του έργου του.
