Οταν κανείς μιλάει για το 2020, αυτό που κυριαρχεί είναι η πανδημία. Αυτή η πανδημία του κορονοϊού που εισέβαλε στη ζωή μας και της έβαλε φρένο, γέμισε με ματαιώσεις και αναβολές την καθημερινότητά μας, έκλεισε θέατρα, γκαλερί, μουσικές σκηνές και όλους τους χώρους του πολιτισμού, μεταξύ άλλων.
Τα θέατρα ήταν μεταξύ των μεγάλων χαμένων του 2020, με χιλιάδες ανθρώπους του θεάτρου και του πολιτισμού να βρίσκονται ξαφνικά χωρίς εργασία. Παραστάσεις που ήταν προγραμματισμένες αρχικά αναβλήθηκαν και μετά ματαιώθηκαν, πρόβες που ήταν να ξεκινήσουν σταμάτησαν και όλα μετατέθηκαν για τον «επόμενο χρόνο», το 2021 στου οποίου τις αρχές βρισκόμαστε.
Οι ελπίδες όλων για να ξαναβρεθούμε σε θέατρα, κλειστά ή ανοικτά, μετατίθενται για την άνοιξη. Ηδη, πριν ακόμα στη δεύτερη καραντίνα περιληφθεί και η Αχαΐα, πολλοί ήταν οι αθηναϊκοί θίασοι που μετά από αρκετούς μήνες ανεργίας είχαν εκδηλώσει το ενδιαφέρον τους να μεταφέρουν τις παραστάσεις τους στην Πάτρα, με αποτέλεσμα ο κατάλογος των μετακλήσεων στην αχαϊκή πρωτεύουσα να είναι αρκετά μεγάλος. Κάτι τέτοιο προβλέπεται να γίνει και αυτή την άνοιξη, με την προτίμηση μεγάλων ονομάτων των αθηναϊκών σκηνών να στρέφεται στην Πάτρα και στους ανοικτούς χώρους που έχει, ώστε να παρουσιάσουν τις παραγωγές τους, παραγωγές που ετοίμαζαν όλο το προηγούμενο διάστημα αλλά λόγω πανδημίας δεν μπόρεσαν να ανεβάσουν.
Εκτός αυτών, υπάρχουν και παραστάσεις τόσο στο ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας όσο και σε άλλες σκηνές της πόλης, οι οποίες είναι έτοιμες να παρουσιαστούν με το που θα ανοίξουν οι θεατρικές σκηνές.
ΤΟ ΔΗΠΕΘΕ ΠΑΤΡΑΣ
Συγκεκριμένα, όσον αφορά το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, την άνοιξη αναμένεται να δούμε όχι μόνο τις τρεις «Παραλογές», που ήδη έχουν παρουσιαστεί κατά τη διάρκεια του περυσινού Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας, αλλά και την κεντρική παραγωγή του Θεάτρου, την παράσταση «Υπηρέτης δύο αφεντάδων» του Κάρλο Γκολντόνι σε σκηνοθεσία Τσέζαρις Γκραουζίνις, όπως είναι ήδη γνωστό.
Παράλληλα, την άνοιξη θα παρουσιαστεί και η συμπαραγωγή με το ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου «Η δεξιά τσέπη του ράσου» του Γιάννη Μακριδάκη σε διασκευή για το θέατρο και σκηνοθεσία της Ειρήνης Φαναριώτη. Τέλος, και οι «Καλόπιστοι Θεατρίνοι» του Μαριβώ σε μετάφραση Ανδρέα Στάικου και σκηνοθεσία Νίκου Γιαλελή με τα παιδιά της Δραματικής Σχολής θα παρουσιαστούν από την άνοιξη. Βέβαια, ακόμα δεν είναι γνωστές οι ημερομηνίες, καθώς όπως καταλαβαίνει κανείς αυτό δεν μπορεί ακόμα να καθοριστεί λόγω των περιστάσεων.
Επίσης, όπως είναι γνωστό, στον προγραμματισμό υπήρχαν και πολλές μετακλήσεις, οι οποίες φυσικά και δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν τώρα.
ΟΙ ΠΑΤΡΙΝΕΣ ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΣΚΗΝΕΣ
Παράλληλα έχουμε και τρεις πατρινές παραγωγές που πήραν τις πρόσφατες επιχορηγήσεις του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και οι οποίες θα πρέπει έως τις 30 Απριλίου να βιντεοσκοπηθούν και να παραδοθούν στις υπηρεσίες του ΥΠΠΟΑ για να προβληθούν στο digitalculture.gov.gr. Οι τρεις αυτές παραγωγές θα μπορούν μετά, όταν ανοίξουν οι θεατρικές σκηνές, να παρουσιαστούν και στο κοινό ζωντανά, οπότε αν όλα πάνε καλά, από την άνοιξη μας περιμένουν οι παραστάσεις «Αυτός που έτρωγε όλο το γλυκό του και άλλες ιστορίες δίπλα στη θάλασσα» του Τηλέμαχου Τσαρδάκα, η παράσταση «Στα πόδια» από το Επίκεντρο + Πολη-χώρος και «Ο νηστευτής» της Κοινωνικής Συνεταιριστικής Επιχείρησης Συλλογικής και Κοινωνικής Ωφέλειας – Mosaic Πολιτισμός και Δημιουργικότητα.
Οσον αφορά στην παράσταση «Ο νηστευτής», πρόκειται για το ομώνυμο διήγημα του Φραντς Κάφκα, του οποίου τη διασκευή και σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο Τσέζαρις Γκραουζίνις και αναμένεται να παρουσιαστεί (όποτε οι περιστάσεις το επιτρέψουν) στο Λιθογραφείον. Οσον αφορά στους λοιπούς συντελεστές το μόνο γνωστό είναι πως θα παίζει ο Φάνης Δίπλας, ο οποίος θα πλαισιώνεται από άλλους τρεις ηθοποιούς.
Πρόκειται για μια ιστορία ενός καλλιτένη που, χάρη στη μοναδική ικανότητά του να απέχει από την τροφή για μεγάλα διαστήματα, προσελκύει τα πλήθη και γίνεται διάσημος. Ομως, δυστυχώς, οι καιροί και τα γούστα του κοινού αλλάζουν, κι έτσι ο απαράμιλλος δεξιοτέχνης της νηστείας, παρά το γεγονός ότι έχει φτάσει στο αποκορύφωμα της Τέχνης του, πεθαίνει μόνος και ξεχασμένος στα παρασκήνια ενός τσίρκου.
Με την παράσταση «Στα πόδια» σε κείμενο του Γιάννη Σκαραγκά και σκηνοθεσία του Μίλτου Νίκα, επανέρχεται το «Επίκεντρο+».
Το έργο «Στα πόδια» είναι η ιστορία ενός άντρα που προσπαθεί να εμποδίσει μια γυναίκα να συναγωνιστεί άντρες αθλητές. Με αφορμή τη συμμετοχή της Σταματίας Ρεβίθη στους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 στην Αθήνα, το έργο φέρνει σε επαφή έναν δειλό άντρα με μια ασυγκράτητη γυναίκα, οι οποίοι προσπαθούν να αλλάξουν ο ένας τον άλλο για να συνειδητοποιήσουν στο τέλος ότι τα μοναχικά επιτεύγματα είναι το ίδιο βασανιστικά με τα κοινότοπα διλήμματα.
Ο Τηλέμαχος Τσαρδάκας θα μας παρουσιάσει την παράσταση «Αυτός που έτρωγε όλο το γλυκό του και άλλες ιστορίες δίπλα στη θάλασσα», σε σκηνοθεσία Αρτεμης Γρύμπλα.
Πρόκειται για τέσσερις καινούργιες ιστορίες, κάποιες από τις οποίες περιλαμβάνονται και στο νέο βιβλίο του Τηλέμαχου Τσαρδάκα το οποίο ακόμα δεν έχει κυκλοφορήσει. Οι τέσσερις αυτές ιστορίες εξελίσσονται και διαδραματίζονται σε ένα περιβάλλον όπου κοντά υπάρχει μια παραλία. Θα δούμε τέσσερις ηθοποιούς σε μια παράσταση που μιλάει πάρα πολύ για τον έρωτα αλλά και για την αγωνία που έχει ο άνθρωπος να μην είναι μόνος του.
Τέλος, ας μην ξεχνάμε το θέατρο «Οροφως» της Ελένης Καραμούζη, το οποίο δεν πρόλαβε να κάνει πρεμιέρα καθώς το πρόλαβε η δεύτερη καραντίνα. Σύμφωνα με τον προγραμματισμό του θεάτρου, σε αυτό πρόκειται να δούμε το έργο «Ο Ιππότης με την σκουριασμένη πανοπλία» σε σκηνοθεσία Ελένης Καραμούζη με τους Νίκη Καρακώστα, Εφη Κεραμίδα και Γιώργος Κομνηνόγλου, ενώ θα ακολουθήσουν παραστάσεις όπως οι «Κασσάνδρα» σε δραματουργική επεξεργασί και σκηνοθετική επιμέλεια Χρήστου Τζιούκαλια και Λουκίας Μιχαλοπούλου, «Η Χώρα που ποτέ δεν πεθαίνεις» της Ornela Vorpsi, σε σκηνοθεσία Ενκε Φεζολλάρι, «Φαίδρας Ερω» σε σκηνοθεσία-εικαστική άποψη της Αντζελας Μπρούσκου, «ΚΟΡΙΤΣ4ΚΙ4», σε σκηνοθεσία,κείμενο και μουσική επιμέλεια του Χρήστου Καρασαββίδη, όπως και το έργο σκηνικής μουσικής ρητορικής «Επί σκηνής» από τον Γιώργο Κουβαρά σε επιμέλεια της Γεωργίας Μανωλοπούλου, με τη συμμετοχή νέων της όπερας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, που πρώτη φορά συνεργάζεται με θεατρική σκηνή της Πάτρας.
