Άρθρο Πέτρου Ψωμά, επικεφαλής της ανεξάρτητης δημοτικής παράταξης «σπιράλ»
Είμαι κι εγώ υπέρ της παγκόσμιας ειρήνης –και ποιος δεν είναι άλλωστε. Είμαι κι εγώ προβληματισμένος με τις διεθνείς εξελίξεις –όλοι δεν είμαστε; Είμαι αντίθετος με τις κτηνωδίες των πολέμων οπουδήποτε επί γης, είμαι ανήσυχος για τις συνέπειες και στην Ελλάδα μας και στις ζωές μας, όσων ακραίων συμβαίνουν στον πλανήτη. Δεν είμαι ο μόνος. Όλοι ενώνουμε τις φωνές και τις σκέψεις μας. Και τις ενέργειές μας. Εξίσου δεν είναι μόνος και ο Δήμαρχος Πατρέων σε όλο αυτό.
Εκεί που είναι μόνος είναι στην πεποίθηση πως με αυτή την ιδιότητα –ως δήμαρχος της Πάτρας- μπορεί να συμβάλει να αλλάξουν οι διεθνείς ισορροπίες. Γι’ αυτό του το «πιστεύω» δαπανά χρόνο από τη δημαρχία του, σπαταλά πόρους από το δημοτικό ταμείο, χρησιμοποιεί μέσα και σύμβολα που ανήκουν στον Δήμο Πατρέων και κατ’ επέκταση στους δημότες, προσφέρει ένα γενναίο κομμάτι από το ρόλο του δημάρχου. Τελευταία επιδίδεται συχνά σε τέτοιες προσπάθειες. Το έχει ξανακάνει, αρκετές φορές. Και πάντα αποτυγχάνει.
Αποτυγχάνει γιατί ο ρόλος είναι συγκεκριμένος, όπως και οι αρμοδιότητες και οι αποστολές. Εξ’ ου και κανένας άλλος δήμαρχος στη χώρα δεν κατεβαίνει μπροστάρης στις πορείες, δεν αναρτά άλλων εθνών σημαίες στα κατά τόπους δημαρχεία, δεν κάνει δηλώσεις που αφορούν τη διεθνή σκακιέρα, δεν καμώνεται πως θα λύσει τα εθνικά και διεθνή προβλήματα και πως θα φέρει στην υφήλιο εκεχειρία, αλληλεγγύη, ειρήνη. Μακάρι να γινόταν έτσι –ποιος δεν θα συνέδραμε, ποιος δεν θα επικροτούσε!
«Το να κάνεις το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά και να περιμένεις διαφορετικό αποτέλεσμα» είναι κατά τον Αϊνστάιν «ο ορισμός της παράνοιας». Αυτή την παράνοια ζούμε στην Πάτρα. Αν ο δήμαρχός μας πιστεύει πως κάτι μπορεί να καταφέρει με τους τρόπους που επίμονα μετέρχεται, θα πρέπει κάτι να διαφοροποιήσει. Πρότασή μου: να πάψει να το επιδιώκει ως δήμαρχος και να αναλάβει κάποιον πιο συμβατό με το στόχο ρόλο. Και ίσως τότε κάτι καταφέρει. Όχι μόνο δεν το αποκλείω, αλλά ειλικρινά το εννοώ και του το εύχομαι.
Όσο όμως παραμένει δήμαρχος, «ειρήνη» στην πόλη μας οφείλει να φέρει. Και έχει πεδίο δόξης λαμπρό αν θέλει σε αυτό να επιδοθεί και να πετύχει. Ας φέρει ειρήνη μεταξύ των καταστηματαρχών της εστίασης και των δημοτών που διαμαρτύρονται. Ας επιβάλλει εκεχειρία ανάμεσα στην αντιδήμαρχο Πολεοδομικού και Κυκλοφοριακού σχεδιασμού και στους κατοίκους των περιοχών που ταλαιπωρούνται από τις αποφάσεις της. Ας γίνει ειρηνοποιός –έστω γεφυροποιός- σε όλα τα ντέρμπι που έχει προκαλέσει στην πόλη: «οδηγοί ταξί – θέσεις στάθμευσης», «Αντιδήμαρχος Έργων – πληττόμενοι Πατρινοί», «νέοι – ανεργία», «θαλάσσιο μέτωπο – πρόοδος εργασιών», «ανακύκλωση – ιδεοληψία», «αιτήματα δημοτών – απαντήσεις», «παιδικές χαρές – συντήρηση» κ.α.
Εάν εξάλλου θέλει τον ρόλο του «διεθνιστή» να αναλάβει, υπάρχει και εδώ πολλή δουλειά: να ξανακάνει Διεθνές το Φεστιβάλ μας, να ενεργοποιήσει τις 23(!) αδελφοποιήσεις της Πάτρας με πόλεις του εξωτερικού, να επισπεύσει τις επισκευές στη μαρίνα, να προσελκύσει τουρισμό στην πόλη, να συνεργαστεί με όσους φέρνουν ξένο κόσμο ή τουλάχιστον να μην εμποδίσει τον ερχομό επισκεπτών.
Ναι, θέλω δήμαρχο «ειρηνοποιό και διεθνιστή» στην Πάτρα. Που πρωτίστως θα ωφελήσει την πόλη και τους πολίτες της με αυτό του το ταλέντο. Ας αποδείξει ο δήμαρχός μας πως το διαθέτει, ευεργετώντας την πόλη που τον επέλεξε για ηγέτη.
