Θλίψη προκάλεσε στο Αγρίνιο η είδηση του θανάτου του 50χρονου Κώστα Σταμάτη.
O άτυχος άνδρας καταγόταν από την Λεπενού όπου θα κηδευτεί αύριο στις 12 το μεσημέρι.
Θλίψη ιδιαίτερη προκάλεσε η απώλεια του και στον αναρχικό χώρο καθώς , όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, η κοινωνία του Αγρινίου έχασε έναν μπροστάρη των κοινωνικών αγώνων ανιδιοτελή και ανυπότακτο. Έναν άνθρωπο που γαλουχήθηκε με τις κοινωνικές και πολιτικές ανησυχίες αυτής της πόλης.
Διαβάστε το «αντίο» συναγωνιστών του:
Το Αναρχικό κίνημα του Αγρινίου έχασε απότομα και αναπάντεχα τον αγωνιστή του, Κώστα Σταμάτη.
Η κοινωνία του Αγρινίου έχασε έναν μπροστάρη των κοινωνικών αγώνων ανιδιοτελή και ανυπότακτο. Έναν άνθρωπο που γαλουχήθηκε με τις κοινωνικές και πολιτικές ανησυχίες αυτής της πόλης. Ήταν εκεί.
Στους αγώνες για τον δημόσιο χώρο, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των δημοτικών σφαγίων, ενάντια στην καταστροφή του δημοτικού πάρκου, ενάντια στη διακοπή ρεύματος φτωχών νοικοκυριών, ενάντια στην εκτροπή του Αχελώου. Στάθηκε πάντοτε αλληλέγγυος στους αγωνιστές που διώκονταν από το κράτος και δεν ζύγισε ποτέ το ατομικό του συμφέρον προκειμένου να ασκήσει την κοινωνική του δράση.
Είχε έντονη και διαρκή αντιφασιστική δραστηριότητα, ενώ έδωσε όλες του τις δυνάμεις για την δημιουργία κοινωνικού ραδιοφώνου στην αναρχομάνα πόλη του.
Συμμετείχε σε όλες τις πολιτικές κινήσεις των από τα κάτω που δημιουργήθηκαν στο Αγρίνιο τα τελευταία τριάντα χρόνια, ενώ ήταν βασικός συντελεστής στο «Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι» της οδού Δασκαλοπούλου.
Ο Κώστας, ο αγαπημένος μας «Μετάλλικα», μας άφησε νωρίς, πολύ νωρίς.
Όμως θα μας τον θυμίζουν πάντα τα κρύα νερά του Αχελώου, τα δέντρα του δημοτικού πάρκου, η εικόνα του κατειλημμένου Δημαρχείου τον Δεκέμβρη του 2008, οι συγκρούσεις με την αστυνομία.
Θα θυμόμαστε πάντα πόσο σοβαρά αντιμετώπιζε τα πολιτικά και τα κοινωνικά ζητήματα όσο μικρά και αν φάνταζαν σε κάποιους. Θα θυμόμαστε πάντα όταν έβαζε στην άκρη προσωπικές διαφορές και αντιδικίες όπου υπήρχε κοινός σκοπός.
Θα τον θυμόμαστε πάντα όσο αγωνιζόμαστε ενάντια στο φράγμα της Μεσοχώρας, όσο θα αγωνιζόμαστε ενάντια στη λεηλασία της φύσης, όσο θα αγωνιζόμαστε ενάντια στο κράτος και το
κεφάλαιο, όσο θα αγωνιζόμαστε για την αλλαγή αυτής της κοινωνίας.
Τιμή στον Κώστα Σταμάτη
Νίκος Ιωάννου – Αλέξανδρος Σχισμένος
