Του Θέμη Μπάκα
Κάθε χρόνο η ΔΕΘ μετατρέπεται σε μια μεγάλη σκηνή πολιτικών εξαγγελιών. Συνήθως, ακούμε ωραία λόγια, υποσχέσεις και σχέδια, τα οποία, ως επί το πλείστον, στο τέλος, μένουν στα χαρτιά. Ως πολίτης, όμως, επιθυμώ να ακούσω συγκεκριμένες δεσμεύσεις για την προοπτική της χώρας μου και την βελτίωση της καθημερινότητας.
Θέλω να ακούσω για φορολογία δίκαιη και αναλογική, που δεν θα τσακίζει τους μισθωτούς και τους μικρομεσαίους, ενώ οι ισχυροί θα βρίσκουν πάντα παράθυρα διαφυγής. Μια φορολογική πολιτική που θα στηρίζει την παραγωγή, την καινοτομία και τη δημιουργία νέου πλούτου, αντί να συντηρεί πελατειακά δίκτυα.
Θέλω να ακούσω για μια Δικαιοσύνη, γρήγορη, αποτελεσματική, που θα προστατεύει τον αδύναμο και θα ελέγχει τον ισχυρό, χωρίς διακρίσεις. Γιατί χωρίς Δικαιοσύνη καμία Δημοκρατία δεν μπορεί να σταθεί.
Για το δικαίωμα στην επαρκή στέγη
Θέλω να ακούσω για το δικαίωμα στην επαρκή στέγη, ένα δικαίωμα θεμελιώδες, που δεν μπορεί να εξαντλείται σε αριθμούς και σε ποσοστά. Η στέγη δεν είναι πολυτέλεια, είναι προϋπόθεση αξιοπρεπούς ζωής. Κι όμως, σήμερα, στη χώρα μας, η στέγη μετατρέπεται ολοένα και περισσότερο σε ένα άπιαστο όνειρο: τα ενοίκια έχουν εκτοξευθεί, η αγορά ακινήτων λειτουργεί σαν χρηματοπιστωτικό προϊόν, ενώ οι νέοι άνθρωποι βλέπουν να χάνουν κάθε πιθανότητα αξιοπρεπούς διαβίωσης.
Η πρώτη κατοικία πρέπει να προστατευθεί ουσιαστικά. Δεν γίνεται να συνεχίζεται το καθεστώς πλειστηριασμών και ανεπίτρεπτων μεθόδων από τους services εις βάρος οικογενειών που βρέθηκαν σε οικονομικό αδιέξοδο, όχι από επιλογή αλλά από κρίσεις για τις οποίες πολλές φορές δεν είχαν καμία ευθύνη. Η πολιτεία οφείλει να αναγνωρίσει την κατοικία ως βασικό κοινωνικό δικαίωμα και όχι ως μέσο τραπεζικής κερδοφορίας.
Χρειαζόμαστε ένα εθνικό σχέδιο στέγασης που θα συνδυάζει:
*Προγράμματα κοινωνικής κατοικίας με προσιτά ενοίκια,
δημιουργία φοιτητικών κατοικιών.
*Κίνητρα για αξιοποίηση κενών και εγκαταλελειμμένων ακινήτων.
*Ουσιαστική στήριξη των νέων ζευγαριών, ώστε να αποκτήσουν ή να νοικιάσουν σπίτι χωρίς να θυσιάζουν το μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματός τους.
Γιατί χωρίς στέγη, δεν υπάρχει ασφάλεια, χωρίς στέγη δεν μπορεί να υπάρξει οικογένεια, χωρίς στέγη δεν υπάρχει μέλλον. Το σπίτι δεν είναι «χαρτί» σε ένα χαρτοφυλάκιο, είναι ο χώρος όπου μεγαλώνουν τα παιδιά, χτίζονται όνειρα και διαμορφώνεται η κοινωνική συνοχή.
Θέλω να ακούσω για την ευκαιρία που χρωστάει η χώρα στους μικρομεσαίους επαγγελματίες, αυτούς που πλήρωσαν ακριβά την οικονομική κρίση, βρέθηκαν χρεωμένοι, και αντί για στήριξη, συνάντησαν μόνο κυνισμό.
Θέλω να ακούσω για πραγματικό έλεγχο στα μονοπώλια και στα καρτέλ, στις ολιγοπωλιακές πρακτικές που στραγγαλίζουν την αγορά, ανεβάζουν τις τιμές και ακυρώνουν κάθε έννοια υγιούς ανταγωνισμού.
Θέλω να ακούσω για πραγματικά μέτρα προστασίας των ευάλωτων, όχι μόνο για να επιβιώσουν αλλά για να μπορέσουν να σταθούν στα πόδια τους, να εξελιχθούν, να αναπτυχθούν.
Θέλω να ακούσω για το αίσθημα ασφάλειας στην καθημερινότητά μας. να είμαστε πραγματικά ασφαλείς. Διότι μια κοινωνία που δεν μπορεί να διασφαλίσει την ασφάλεια των πολιτών της, χάνει τη βάση της εμπιστοσύνης και της συνοχής της.
Για μια υπεύθυνη, πολυδιάστατη, εξωτερική πολιτική
Θέλω να ακούσω για μια υπεύθυνη πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, η οποία θα υπηρετεί το εθνικό συμφέρον με συνέπεια και αξιοπιστία. Μια εξωτερική πολιτική που θα στηρίζει έμπρακτα τους Έλληνες σε όλο τον κόσμο. Μια εξωτερική πολιτική θα καταστήσει ξανά την Ελλάδα πρωταγωνίστρια στις εξελίξεις στα Βαλκάνια και στην ευρύτερη Νοτιοανατολική Μεσόγειο.
Θέλω να ακούσω για ίσες ευκαιρίες για όλους. Για κοινωνική δικαιοσύνη που δεν θα αφήνει κανέναν πίσω: ούτε τους ανέργους, ούτε τους χαμηλοσυνταξιούχους, ούτε τους ανθρώπους με αναπηρία, ούτε όσους μένουν στις πιο απομακρυσμένες γωνιές της χώρας.
Θέλω να ακούσω για ένα παραγωγικό μοντέλο που θα κρατήσει τους νέους στη χώρα, με αξιοπρεπείς δουλειές, και θα αναβαθμίσει την πραγματική οικονομία. Να ακούσω για τον τουρισμό και τον πολιτισμό μας, όχι μόνο σαν «βαριά βιομηχανία» αλλά ως πηγές δημιουργίας, ποιότητας και εξωστρέφειας.
Για πραγματικές επενδύσεις, κυρίως στις περιφέρειες
Θέλω να ακούσω για πραγματικές επενδύσεις , κυρίως στις περιφέρειες που τις έχουν ανάγκη. Με κίνητρα για παραγωγή και θέσεις εργασίας.
Θέλω να ακούσω για το δημογραφικό πρόβλημα, για το πώς η χώρα θα στηρίξει τη νέα γενιά να δημιουργήσει οικογένεια, αλλά και για το συνταξιοδοτικό, με σεβασμό στους ανθρώπους που εργάστηκαν μια ζωή και δεν είναι «απόμαχοι», αλλά ενεργοί πολίτες.
Θέλω να ακούσω για πολιτικές για τον πρωτογενή τομέα, που θα συμβάλει στη διάσωση της υπαίθρου. Απαιτούνται γενναία κίνητρα που θα ενισχύσουν πραγματικά την περιφέρεια.
Θέλω να ακούσω για πραγματική πολιτική προστασία της χώρας μας, με ένα ολοκληρωμένο και εφαρμόσιμο σχέδιο που θα αφορά την πρόληψη και την αντιμετώπιση των πυρκαγιών και των πλημμυρών, ώστε να μην μας βρίσκουν κάθε χρόνο απροετοίμαστους.
Για ένα ισχυρό Σύστημα Υγείας
Θέλω να ακούσω για την Υγεία, για ένα δημόσιο σύστημα ισχυρό, με γιατρούς και νοσηλευτές που δεν θα αναγκάζονται να φεύγουν στο εξωτερικό. Με ενίσχυση της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας Υγείας, με υπηρεσίες προσβάσιμες σε όλους, χωρίς λίστες αναμονής και χωρίς οι πολίτες να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη.
Θέλω να ακούσω για την Παιδεία, για σχολεία που θα δίνουν πραγματική μόρφωση και ίσες ευκαιρίες σε όλα τα παιδιά, ανεξαρτήτως της οικονομικής ή κοινωνικής τους κατάστασης. Για εκπαιδευτικούς που θα στηρίζονται με συνεχή επιμόρφωση και σεβασμό στο έργο τους, γιατί χωρίς αυτούς, καμία εκπαιδευτική μεταρρύθμιση δεν μπορεί να σταθεί.
Θέλω να ακούσω για τα εργασιακά δικαιώματα, για πραγματικές δουλειές και όχι επισφαλείς σχέσεις, με αξιοπρέπεια, με συμβάσεις που θα τηρούνται, με μισθούς που σου επιτρέπουν να ζεις και να προοδεύεις, όχι να επιβιώνεις. Για ένα εργασιακό περιβάλλον που θα σέβεται τον άνθρωπο, θα στηρίζει τη μητρότητα, θα ενθαρρύνει τη δημιουργικότητα.
Θέλω να ακούσω για την ενέργεια και το νερό ως κοινωνικά αγαθά, όχι ως εμπορεύματα στα χέρια λίγων. Η πρόσβαση σε φθηνή, καθαρή ενέργεια και σε ποιοτικό νερό πρέπει να είναι δικαίωμα για όλους, όχι πολυτέλεια.
Θέλω να ακούσω για τις μεταφορές και τις υποδομές, για δρόμους, τρένα, λιμάνια και αεροδρόμια που θα συνδέουν ανθρώπους και περιοχές, που θα είναι ασφαλή, σύγχρονα και προσβάσιμα. Για δημόσιες συγκοινωνίες που δεν θα ταλαιπωρούν, αλλά θα εξυπηρετούν. Για μια χώρα που δεν θα μετρά νεκρούς σε σιδηροδρομικά δυστυχήματα και καταστροφές από κακοτεχνίες.
Θέλω να ακούσω για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας, για ένα περιβάλλον που θα ενθαρρύνει την υγιή, βιώσιμη και καινοτόμο επιχειρηματικότητα, όπου οι ευκαιρίες δεν θα περιορίζονται σε λίγους ή σε «δικά μας παιδιά», αλλά θα είναι προσβάσιμες σε όλους όσους θέλουν να δημιουργήσουν, να καινοτομήσουν και να επενδύσουν στην ελληνική οικονομία. Θέλω να ακούσω για μέτρα που θα παρέχουν πρόσβαση σε χρηματοδότηση με όρους δίκαιους και διαφανείς και θα καταπολεμούν φαινόμενα διαπλοκής και πελατειακών σχέσεων.
Θέλω να ακούσω για το μεταναστευτικό με σοβαρότητα και ανθρωπιά, χωρίς φανατισμούς και χωρίς εργαλειοποίηση ανθρώπινων ζωών.
Και πάνω απ’ όλα, θέλω να ακούσω για μέτρα που θα σέβονται τον πολίτη, που θα σέβονται την εντολή των πολιτών. Όχι άλλη απαξίωση, όχι άλλη αδιαφορία.
Εν κατακλείδι, θέλω μια ΔΕΘ που θα μιλήσει στη ζωή μας, στη ζωή όλων μας. Γιατί η κοινωνία δεν ζητά θαύματα, ζητά απλώς σεβασμό, δικαιοσύνη και προοπτική.
ΣΣ: Ο Θέμης Μπάκας είναι πολιτευτής Αχαΐας.
