Ο άνθρωπος που ξόδεψε ολόκληρη τη ζωή του αντιμαχόμενος τον καπιταλισμό και το lifestyle του, λέγεται ότι ζούσε σαν βασιλιάς. Ο λόγος για τον Κουβανό ηγέτη Φιντέλ Κάστρο, ο οποίος εκτός από διαβόητος γυναικάς, καλοφαγάς και λάτρης των πούρων Αβάνας, είχε και ένα ιδιαίτερο γούστο όσον αφορά τα αυτοκίνητα.
Αυτό αποδεικνύει και το προσωπικό του αυτοκίνητο, το οποίο σίγουρα δεν άρμοζε σε έναν σκληροπυρηνικό κομμουνιστή, όπως ο Κάστρο. Πρόκειται για ένα λευκό Tatra 603 (με κλιματισμό!) από την πρώην Τσεχοσλοβακία, το οποίο ήταν διαθέσιμο μόνο στην crème de la crème του Ανατολικού Μπλοκ. Το συγκεκριμένο μοντέλο ήταν μια λιμουζίνα που διέθετε αερόψυκτο boxer κινητήρα V8 στο πίσω μέρος και προοριζόταν για την ελίτ του Κομμουνιστικού Κόμματος, βιομηχανικούς αξιωματούχους, και εξαγόταν στα περισσότερα κομμουνιστικά έθνη ως επίσημο κρατικό αυτοκίνητο.
Το Tatra T603 ήταν εξ ολοκλήρου χειροποίητο, ενώ από τη γραμμή παραγωγής “έφυγαν” 20.422 αυτοκίνητα (μεταξύ του 1956 και του 1975). Αρχικά είχε τρεις προβολείς και τα πρώτα πρωτότυπα είχαν ένα κεντρικό πίσω πτερύγιο σταθεροποίησης, αν και αυτό το χαρακτηριστικό χάθηκε στα οχήματα παραγωγής. Ήταν επίσης εξοπλισμένο με σχεδόν αμερικάνικου στιλ χρωμιομένους προφυλακτήρες με σφαίρες (γνωστούς και ως προφυλακτήρες Dagmar).
Το εσωτερικό είχε αρκετό χώρο για έξι επιβάτες χάρη στο μοχλό ταχυτήτων που ήταν τοποθετημένος στη κολωνα του τιμονιού και όχι στο πάτωμα, αντιγραφωντας τα αμερικάνικα πρότυπα. Τα εμπρός καθίσματα μπορούσαν να διπλωθούν για να δημιουργήσουν ένα μεγάλο κρεβάτι. Πίσω από τα πίσω καθίσματα υπήρχε ένας αποθηκευτικός χώρος, ενώ το πίσω μέρος χαρακτηριζόταν από ένα μεγάλο παράθυρο που έδινε καλή ορατότητα προς τα πίσω.
Να σημειώσουμε πως τόσο ο Χίτλερ όσο και ο Φέρνιναρντ Πόρσε επηρεάστηκαν από τα Tarta. Ο Χίτλερ ήταν ένας ένθερμος λάτρης της αυτοκινητοβιομηχανίας και όταν ταξίδεψε στην Τσεχοσλοβακία εντυπωσιάστηκε από την τεχνολογία της. Είχε επίσης δειπνήσει πολλές φορές με τον αρχιμηχανικό της Tatra, ένω λέγεται ότι είχε πει στον Πόρσε, “Αυτό είναι το αυτοκίνητο που θέλω στους δρόμους μου”.
Ακόμα και σήμερα είναι πολύ δύσκολο να δει κανείς ένα επιβατικό Tatra ακόμα και στις ανατολικές χώρες, και ο λόγος είναι τα λίγα αυτοκίνητα που κατασκευάζονται, όπως ακριβώς και στο παρελθόν.
