Την ώρα που η Αίγυπτος μεθοδεύει την ακύρωση της κυριότητας της Μονής στην περιουσία της, είναι η ίδια η Αίγυπτος η οποία, στην επίσημη αίτηση καταχώρισης της Μονής στα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, έχει αποδεχθεί και αναγνωρίσει τη Μονή ως νόμιμο ιδιοκτήτη της περιουσίας της.
Στο κείμενο αυτό και στη διατύπωσή του ήδη από το 2002 στηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό και η συμφωνία για τον διακανονισμό μεταξύ Αιγύπτου και Μονής, με τη συμμετοχή και της Ελλάδας, την οποία αθέτησε η αιγυπτιακή πλευρά, αναμένοντας την απόφαση του Δικαστηρίου ώστε να δημιουργηθεί τετελεσμένο.
Το κείμενο της συμπερίληψης της Ιεράς Μονής Αγίας Αικατερίνης του Σινά στην UNESCO από το 2002, καθώς και οι μετέπειτα επικαιροποιήσεις του, είναι σαφές:
«Η Μονή αποτελεί ιδιοκτησία της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας και ανήκει στην Αρχιεπισκοπή του Σινά. Υπό το ιεραρχικό σύστημα της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, είναι αυτοδιοικούμενη και ανεξάρτητη, υπό τη διοίκηση του Ηγουμένου, ο οποίος φέρει τον τίτλο του Αρχιεπισκόπου».
«Οποιαδήποτε παρέμβαση για τη συντήρηση των κτηρίων αξιολογείται με εξαιρετική προσοχή τόσο από τις αρχές της Μονής όσο και από το Ανώτατο Συμβούλιο Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου. Δεν επιτρέπεται τίποτα που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο, έστω και στο ελάχιστο, τον αυθεντικό χαρακτήρα των κτηρίων».
Το επίσημο κείμενο της UNESCO κατοχυρώνει την προστασία όχι μόνο των κτηρίων, αλλά και της μοναστικής ζωής, θέτοντας και περιορισμούς στην αξιοποίηση ολόκληρης της περιοχής:
«Επιπλέον, δεν προστατεύονται μόνο τα ίδια τα κτήρια, αλλά – και πιο σημαντικό – προστατεύεται η μοναστική ζωή εντός των τειχών της Μονής, ενώ η ζωή σε ολόκληρη την περιοχή αναπτύσσεται επίσης, όσο το δυνατόν περισσότερο, μέσω ενός αυστηρού σχεδίου διαχείρισης».
Στο ίδιο κείμενο γίνεται σαφής αναφορά και στην αναγνώριση, με Προεδρικό Διάταγμα της Αιγύπτου, της «Αιγυπτιακής Νομικά Αυτοδιοικούμενης Θρησκευτικής Αρχής της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας» ως «νομικού επόπτη» του μνημείου. Ορίζεται επίσης ότι η διαχείριση της περιοχής ανήκει στον Τομέα Προστασίας της Φύσης της Αιγυπτιακής Υπηρεσίας Περιβαλλοντικών Υποθέσεων (EEAA), του Υπουργείου Περιβάλλοντος, ως υπεύθυνο όμως μόνο για «την διατήρηση και διαχείριση του φυσικού τοπίου και των βιοτικών του στοιχείων, καθώς και για ορισμένες κοινωνικοοικονομικές δραστηριότητες που σχετίζονται με τη βιώσιμη ανάπτυξη της Βεδουινικής κοινότητας».
Δείτε ΕΔΩ το έγγραφο προς την UNESCO.
