Οκτώ Μαρτίου, παγκόσμια ημέρα της γυναίκας.
Hμέρα μνήμης και διεκδίκησης των γυναικών σε όλον τον κόσμο. Η ημέρα του αγώνα για «ψωμί και τριαντάφυλλα», όπως πρωτοδιατυπώθηκε το γυναικείο αίτημα στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.
Αγώνα για οικονομική ασφάλεια και ποιότητα ζωής, που παραμένει εξίσου επίκαιρος και στις μέρες μας, που η βία και οι διακρίσεις κατά των γυναικών σε όλον τον κόσμο εντείνονται μέσα σε ένα διεθνές περιβάλλον, που αφενός σε πολλές περιπτώσεις δείχνει να αμφισβητεί τις νεωτερικές αξίες και αφετέρου υπό την πίεση της παρατεινόμενης οικονομικής κρίσης, απειλεί κοινωνικές κατακτήσεις δεκαετιών.
Ημέρα αγώνα για εξάλειψη των διακρίσεων και για ίσες ευκαιρίες, στη δουλειά, τη μόρφωση, την πολιτική συμμετοχή. Η μέρα αυτή θα πρέπει να είναι ημέρα αισιοδοξίας και προοπτικής και να δίνει το μήνυμα για μια κοινωνία πιο δίκαιη, με περισσότερη ανθρωπιά και αξιοπρέπεια για όλες και για όλους.
Τούτες ημέρες της εθνικής τραγωδίας των Τεμπών, δεν πρέπει να λησμονούνε τις μητέρες που έχασαν τα παιδιά τους, τις γυναίκες που στερήθηκαν τους συντρόφους τους. Μανάδες που αυτές τις μέρες που αποχαιρετούν τα παιδιά τους, αθώα θύματα της κρατικής ανεπάρκειας και αδιαφορίας, είναι βαθιά μέσα στιςκαρδιές μας για το μαρτύριο που περνούν.Μια μέρα που πρέπει, τέλος , να είναι αφιερωμένη στις γυναίκες εκείνες, που μεγαλώνουν μόνες ένα ή περισσότερα παιδιά, επωμιζόμενες αγόγγυστα κι αδιαμαρτύρητα ευθύνες που δημιουργήθηκαν για να τις μοιράζονται δύο άνθρωποι από κοινού.
