Ενα ιστορικό πορτρέτο του Γκούσταβ Κλιμτ πωλήθηκε στην τιμή εκκίνησης των 30 εκατ. ευρώ -35 εκατ. ευρώ με τα τέλη- από τον οίκο Im Kinsky της Βιέννης και αποτελεί ρεκόρ δημοπρασίας για την Αυστρία. Επί χρόνια, το καλοδιατηρημένο και μη υπογεγραμμένο έργο, ήταν γνωστό μόνο από μια ασπρόμαυρη φωτογραφία και είχε θεωρηθεί χαμένο μέχρι που ο οίκος Ιm Kinsky έλαβε ένα τηλεφώνημα από τον αποστολέα πριν από περίπου 16 μήνες.
Η τιμή πώλησης του έργου ήταν υπερτετραπλάσια του προηγούμενου αυστριακού ρεκόρ που είχε επιτευχθεί το 2010, όταν ο οίκος Dorotheum πούλησε έναν πίνακα του Frans Francken II για λίγο περισσότερο από 7 εκατ. ευρώ. Το ρεκόρ όλων των εποχών για έναν Κλιμτ σε δημοπρασία, σημειώθηκε τον περασμένο Ιούνιο στον οίκο Sotheby’s στο Λονδίνο, όταν το πορτραίτο του “Dame mit Fächer” (Κυρία με βεντάλια, 1917) πωλήθηκε για 85,3 εκατ. λίρες Αγγλίας -συμπεριλαμβανομένων των τελών. «Φυσικά, είμαστε ενθουσιασμένοι με το αποτέλεσμα, αλλά δεν εκπλαγήκαμε», δήλωσε η Claudia Mörth-Gasser, εμπειρογνώμονας του οίκου Im Kinsky.
Ενα σπάνιο έργο τέχνης
Σχετικά με το πορτρέτο του Κλιμτ πολλά στοιχεία παραμένουν ασαφή: ποια ήταν η εικονιζόμενη, ποιος το παρήγγειλε και που βρισκόταν κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι ιστορικοί τέχνης θεωρούσαν ότι η εικονιζόμενη θα μπορούσε να είναι η Margarethe Constance Lieser, κόρη του Adolf Lieser, αλλά η νέα έρευνα δείχνει ότι θα μπορούσε να είναι μία από τις κόρες του αδελφού του Adolf, Justus Lieser και της συζύγου του Henriette Amalie: “Eίτε πρόκειται για την Helene, η μεγαλύτερη κόρη και γεννημένη το 1898, είτε για την αδερφή της Annie, η οποία ήταν τρία χρόνια νεότερη”»”, ανέφερε ο οίκος δημοπρασιών στην ιστοσελίδα του. Οι Εβραίοι αδελφοί Adolf ήταν από τους κορυφαίους βιομήχανους της προπολεμικής Αυστρίας ενώ η Henriette Lieser ήταν γνωστή προστάτιδα των τεχνών στη Βιέννη η οποία και δολοφονήθηκε στο Αουσβιτς το 1943.
Οποια και αν ήταν η Lieser, επισκέφθηκε τα στούντιο του καλλιτέχνη εννέα φορές τον Απρίλιο και τον Μάιο του 1917. Οταν ο Κλιμτ πέθανε τον Φεβρουάριο του 1918, ο πίνακας παρέμεινε στο στούντιό του, με ορισμένα μικρά τμήματα του ημιτελή. Μετά το 1925 το πορτρέτο εξαφανίζεται. Το 1960, αποκτήθηκε από μια αυστριακή οικογένεια και πέρασε στον σημερινό ιδιοκτήτη -ο οποίος παραμένει ανώνυμος- μέσω τριών διαδοχικών κληρονομιών. «Εχουμε ένα κενό μεταξύ του 1925 και της δεκαετίας του 1960», δήλωσε ο ειδικός στο Δίκαιο της Τέχνης, Ernst Ploil. «Δεν υπάρχουν ενδείξεις παράνομης κατάσχεσης κατά τη διάρκεια της ναζιστικής περιόδου, δηλαδή οι συνήθεις σφραγίδες από την Γκεστάπο που βρίσκονταν πάνω σε λεηλατημένα έργα τέχνης».
Δεδομένων των αμφιβολιών σχετικά με την ταυτότητα του προπολεμικού ιδιοκτήτη, ο οίκος δημοπρασιών διαπραγματεύτηκε έναν διακανονισμό μεταξύ του αποστολέα και των κληρονόμων της οικογένειας Lieser. Οι κληρονόμοι θα λάβουν μερίδιο από τα έσοδα της δημοπρασίας, δήλωσε ο Ernst Ploil σε συνέντευξη Τύπου για την ανακοίνωση της πώλησης τον περασμένο Ιανουάριο.
“«”Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι ο πίνακας βρισκόταν ακόμη στο εργαστήριο του Κλιμτ τη στιγμή του θανάτου του το 1918”, δήλωσε ο Ploil. Ο Κλιμτ δεν τον ολοκλήρωσε ποτέ και το πορτρέτο παρέμεινε ανυπόγραφο. Από το στούντιο, εικάζεται ότι παραδόθηκε από τους εκτελεστές της διαθήκης του Κλιμτ σε όποιον τον παρήγγειλε. “Ασυνήθιστα δεν υπάρχουν σφραγίδες ή αυτοκόλλητα στο πίσω μέρος του πίνακα», δήλωσε ο Ploil.
