Ηταν αρχές Αυγούστου όταν η επίσκεψη σε έργα στην περιοχή του Αιγιου έγινε με την παρουσία του φίλου και συνάδελφου Αρη Τηλιγαδη , αυτή είναι και η φωτό που σας παρουσιάζω από την εργασία , ήταν τότε που κουβεντιάζαμε για την πορεία της νόσου και γνωρίζαμε και οι δύο την αναπόφευκτη πορεία.
Ήταν οι μικρές ώρες της εξομολόγησης για τα ανθρώπινα που πολλές φορές δεν τους δίνουμε σημασία , αγνοώντας συμπτώματα και προειδοποιητικά σημεία , στην δύσκολη καθημερινότητα
Όμως δεν θέλαμε και οι δύο να συνειδητοποιήσουμε τον πεπερασμένο ορίζοντα
Αλλωστε όταν γνωρίζεις , προσπαθείς να μεταδώσεις την αισιοδοξία , την δύναμη για την μεγάλη μάχη της ζωής
Ο Αρης δεν σταμάτησε ούτε στιγμή να αγωνίζεται για το καλό της τοπικής κοινωνίας
Δεν παραιτήθηκε από την καθημερινότητα , μαζί με τις θεραπείες είχε πάντα κατά νου να τιμήσει την εμπιστοσύνη όλων των πολιτών που τον προτίμησαν
Δεν παραμέρισε τα προβλήματα των πολλών, ούτε την στιγμή που ήξερε ότι υπάρχει το σημαντικό πρόβλημα της υγείας του , δεν σταμάτησε ούτε μια στιγμή να μου μεταδίδει τις σκέψεις του για την πιθανή επίλυση ζητημάτων που απασχολούσαν τους πολλούς , αυτούς που τον είχαν προτιμήσει να τους εκπροσωπεί με αξιοσύνη
Έφυγε με την πλήρη αποσκευή των αξιών της ζωής , μια απώλεια και προσωπική γιατί με τίμησε με την φιλία του , με την επιλογή του να είμαι ο συνομιλητής του για τα δύσκολα
Το σύντομο πέρασμα του από την μικρή κοινωνία του Αιγιου , άφησε ένα ισχυρό κοινωνικό αποτύπωμα , ένα ανθρώπινο στίγμα που έχουμε υποχρέωση οι συνάδελφοί του στο Περιφερειακό συμβούλιο να το ακολουθήσουμε , επιλέγοντας τα μεγάλα που έχουν αξία από τα μικρά που πολλές φορές μας κρατάνε πίσω
Καλό ταξίδι φίλε σε ευχαριστώ που συναντηθήκαμε , που με τίμησες με την φιλία σου
