Ομοϊδεάτισσες και ομοϊδεάτες συμμαχητριες και συμμαχητές της ΕΝΔΟΞΗΣ ΓΑΛΑΖΙΑΣ ΓΕΝΙΑΣ
Κυρίες και κύριοι,
Ζούμε σε μια περίοδο κοσμοϊστορικών αλλαγών, όπου το έθνος-κράτος επιστρέφει δυναμικά στο προσκήνιο, διεκδικώντας εκ νέου την κυριαρχία του που αποδυναμώθηκε από δεκαετίες παγκοσμιοποίησης.
Το διεθνές πολιτικό και οικονομικό σύστημα, όπως διαμορφώθηκε στη μεταψυχροπολεμική εποχή, βασίστηκε
σε πυλώνες που περιλάμβαναν
το ελεύθερο εμπόριο, την οικονομική κυριαρχία των αγορών, τη μαζική μετανάστευση, την ενίσχυση των υπερεθνικών θεσμών και την επιβολή δεσμευτικών διεθνών συμφωνιών που περιόρισαν την αυτονομία των κρατών.
Το όραμα των παγκοσμιοποιητών ήταν
η δημιουργία μιας μετα-εθνικής συλλογικής οντότητας, στην οποία τα εθνικά συμφέροντα και οι παραδόσεις των λαών θα παραχωρούσαν τη θέση τους σε έναν ομογενοποιημένο κόσμο, όπου η εξουσία θα συγκεντρωνόταν στα χέρια υπερεθνικών ελίτ. Ωστόσο, αυτή η ατζέντα έχει πλέον αμφισβητηθεί. Σήμερα, το διεθνές σύστημα μετασχηματίζεται ριζικά, εισερχόμενο σε μια νέα φάση αποκέντρωσης και περιφεροποίησης.
Το τέλος της αδιαμφισβήτητης παγκοσμιοποίησης
Η παγκοσμιοποίηση, όπως την ξέραμε, φτάνει στα όριά της.
Οι μεγάλες δυνάμεις αναπροσαρμόζουν τις στρατηγικές τους, μετατοπίζοντας
την ισχύ προς τις εθνικές τους προτεραιότητες.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες,το Ηνωμένο Βασίλειο,
οι χώρες του Βίσεγκραντ, η Ινδία και η Βραζιλία ηγούνται ενός κύματος επιστροφής
στην εθνική κυριαρχία, αμφισβητώντας τις επιταγές των παγκοσμιοποιητών και επαναφέροντας τις έννοιες της ισχυρής ηγεσίας, της εθνικής ταυτότητας και της πολιτικής αυτονομίας.
Η νέα αυτή πραγματικότητα βασίζεται σε τρεις θεμελιώδεις αρχές:
• Την απόρριψη της κυριαρχίας των ελίτ υπέρ της λαϊκής κυριαρχίας. Η εξουσία επιστρέφει στα χέρια των πολιτών και των εθνικών κυβερνήσεων.
• Την επαναφορά των εθνικών συμφερόντων στο επίκεντρο της πολιτικής. Τα κράτη επανεξετάζουν τις διεθνείς δεσμεύσεις τους και θέτουν ως προτεραιότητα την ευημερία των πολιτών τους.
• Την αναθεώρηση των υπερεθνικών οργανισμών. Ο ρόλος θεσμών όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο τίθεται υπό αμφισβήτηση, καθώς δεν εξυπηρετούν πλέον τις ανάγκες των εθνών-κρατών, αλλά των οικονομικών συμφερόντων που επιδιώκουν τη διάχυση της ισχύος τους.
Ο Νέος «Εθνικισμός»και το Μέλλον της Δύσης
Στην καρδιά αυτής της αλλαγής βρίσκεται ο νέος εθνικισμός.Δεν πρόκειται για τον παλαιό, εθνοτικό εθνικισμό που βασίζεται στη φυλετική ή πολιτισμική ομοιογένεια,
αλλά για έναν πολιτικό εθνικισμό, θεμελιωμένο στις αξίες της δημοκρατίας, της κυριαρχίας των λαών και της ισονομίας.
Οι ΗΠΑ, με την ηγεσία του Ντόναλντ Τραμπ, αναδεικνύονται σε πρωταγωνιστή αυτού του νέου ρεύματος, ακολουθώντας μια πολιτική που εδράζεται στην εθνική ανεξαρτησία,
τον οικονομικό προστατευτισμό και την αποκατάσταση της συνταγματικής τάξης.
Το δόγμα “Πρώτα η Αμερική” δεν αποτελεί απλώς μια εσωτερική πολιτική επιλογή, αλλά μια νέα ιδεολογική τάση που διαχέεται σε όλο τον κόσμο.
Τα κράτη συνειδητοποιούν ότι η διατήρηση της εθνικής ταυτότητας, της πολιτιστικής συνοχής και της οικονομικής αυτοδυναμίας είναι προϋποθέσεις για την ευημερία των λαών.
Σε αυτό το πλαίσιο, τα κυρίαρχα εθνικά κράτη θέτουν τρεις αδιαπραγμάτευτους στόχους:
1. Τη διασφάλιση των συνόρων
από την ανεξέλεγκτη μετανάστευση,
που αλλοιώνει τις κοινωνικές δομές και δημιουργεί προβλήματα εθνικής συνοχής.
2. Την προστασία της εθνικής οικονομίας από τον αθέμιτο ανταγωνισμό
και τη νεοφιλελεύθερη απορρύθμιση, ενισχύοντας τις τοπικές επιχειρήσεις
και τη βιομηχανία.
3. Τη διατήρηση της πολιτιστικής ταυτότητας, απορρίπτοντας
την πολυπολιτισμικότητα
ως μέσο κοινωνικής διάλυσης
και αποδυνάμωσης των εθνών.
Η Ελλάδα σε έναν κόσμο που αλλάζει
Μπροστά σε αυτή τη διεθνή αναδιάταξη,
η Ελλάδα δεν μπορεί να παραμένει αμέτοχη.
Τα τελευταία χρόνια, οι ελληνικές κυβερνήσεις ακολούθησαν μια πολιτική πλήρους υποταγής στις εντολές των Βρυξελλών, αποδεχόμενες τη συρρίκνωση
της εθνικής κυριαρχίας και την αποξένωση των πολιτών από τη λήψη αποφάσεων.
Ήρθε η ώρα η Ελλάδα να ενταχθεί στη νέα διεθνή πραγματικότητα, να ανακτήσει την πολιτική και οικονομική της αυτονομία και να χαράξει μια πορεία που θα βασίζεται
στα εθνικά της συμφέροντα. Η εθνική ταυτότητα, η ιστορία μας και οι αξίες του ελληνικού πολιτισμού πρέπει να επανέλθουν στο επίκεντρο της πολιτικής μας στρατηγικής.
Η νέα διεθνής τάξη μας καλεί να σταθούμε όρθιοι, να απορρίψουμε τις ιδεοληψίες
της παγκοσμιοποίησης και να επαναφέρουμε το έθνος-κράτος ως τη θεμελιώδη μονάδα οργάνωσης της πολιτικής ζωής.
Οι λαοί ξυπνούν, οι εθνικές κυβερνήσεις ξανακερδίζουν τον ρόλο τους και οι πολίτες απαιτούν να έχουν λόγο στις τύχες τους.
Ας μην αφήσουμε την Ελλάδα να μείνει πίσω.
Ας αγωνιστούμε για ένα μέλλον όπου η εθνική κυριαρχία, η οικονομική αυτοδυναμία
και η λαϊκή κυριαρχία θα αποτελούν
τις βάσεις της πολιτικής μας. Ο αγώνας συνεχίζεται, και αυτή τη φορά, οι λαοί έχουν τον τελευταίο λόγο!
