Δυστυχήματα και τραγωδίες συμβαίνουν και θα συμβαίνουν, ωστόσο σε αυτή την ανείπωτη τραγωδία των Τεμπών, όπου όλα έγιναν λάθος με συνέπεια να χαθούν τόσο άδικα δεκάδες ζωές, κυρίως νέων ανθρώπων, το έργο των ειδικών της Ψυχικής Υγείας που καλούνται να στηρίξουν τους καταρρακωμένους συγγενείς των θυμάτων δυσχεραίνει σε δραματικό βαθμό.
Κλιμάκια ψυχιάτρων, ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών προσφέρουν υποστήριξη στους συγγενείς των θυμάτων και των τραυματιών.
Όπως επισημαίνει ο ψυχίατρος – ψυχοθεραπευτής Δημήτρης Οικονόμου, «είναι πάρα πολύ δύσκολο να διαχειριστείς, να αντέξεις και να ξεπεράσεις το πένθος όταν δεν έχεις τι να θάψεις. Στην πιο δύσκολη θέση βρίσκονται οι συγγενείς των αγνοουμένων που δεν θα βρεθούν, οπότε δεν θα μπορέσουν να παραλάβουν κάτι για να θάψουν από τις Ιατροδικαστικές Υπηρεσίες της Θεσσαλίας».
Αντιμετώπιση
Ο ψυχίατρος – ψυχοθεραπευτής προσθέτει ότι από αρχαιοτάτων χρόνων βλέπουμε και θάβουμε τους νεκρούς μας και αυτό γίνεται γιατί ο εγκέφαλός μας πρέπει να δει τον νεκρό, ώστε να καταγράψει το γεγονός για να μπορέσει μετά να αντιμετωπίσει το πένθος με όλα του τα στάδια. «Πολύ δύσκολη για να τη… χωνέψουμε, να την κατανοήσουμε, είναι και η φύση του ατυχήματος. Το γεγονός ότι έγιναν πολλά μοιραία λάθη, το ότι ήταν τόσο ξαφνικό και βίαιο, όσο ένας πόλεμος, πως οι σοροί είναι παραμορφωμένες, καμένες, ακρωτηριασμένες, όλα αυτά καθιστούν τη διαδικασία πιο δύσκολη. Είναι ζήτημα αν έχει ξανασυμβεί στην Ευρώπη τόσο άδικο, ξαφνικό, καταστροφικό δυστύχημα με μετωπική σύγκρουση τρένων. Έχουν υπάρξει εκτροχιασμοί, αλλά τέτοιες μετωπικές συγκρούσεις είναι πολύ σπάνιες, και φυσικά το λάθος δεν μπορεί να αποδοθεί σε ένα και μόνο ανθρώπινο χέρι», λέει ο ψυχίατρος.
Αυτό που βιώνουν οι συγγενείς των νεκρών και όσοι τραυματίστηκαν είναι σύμφωνα με τον ειδικό ο ορισμός του μετατραυματικού σοκ. Στο σημείο αυτό πρέπει να κάνουμε μία επισήμανση για τους ανθρώπους που έχασαν το μονάκριβο παιδί τους, σε σχέση με όσους έχασαν ένα μέλος οικογένειας. Είθισται να λέμε ότι όταν έχεις κάποιον να σε περιμένει πίσω, ένα άλλο παιδί, πρέπει να ζήσεις γι’ αυτό και είναι πιο εύκολο να ξεπεράσεις την απώλεια του νεκρού παιδιού, ωστόσο κάτι τέτοιο δεν ισχύει, όπως υπογραμμίζει ο ειδικός. Κάθε θάνατος αγαπημένου προσώπου είναι βαρύτατη απώλεια, στιγματιστική και τραυματική, ανεξάρτητα από το αν υπάρχει άλλο παιδί στην οικογένεια.
Διασώστες
Εκτός από τους συγγενείς των θανόντων, τους τραυματίες και τις οικογένειές τους, υπάρχουν και οι διασώστες, όσοι βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή στο πεδίο της τραγωδίας, οι οποίοι, παρότι θεωρητικά συνηθισμένοι να επιχειρούν σε τέτοια περιβάλλοντα καταστροφής και θανάτου, σ’ αυτή την περίπτωση χρειάζονται στήριξη για αρκετό χρόνο μετά. Σε κάθε περίπτωση όμως ψυχοθεραπεία και συμπαράσταση θα χρειαστούν όλοι όσοι στιγματίστηκαν για πάντα από αυτή την ανείπωτη τραγωδία στα Τέμπη, για μεγάλο διάστημα, πιθανώς και χρόνια.
Η υφυπουργός Υγείας, Ζωή Ράπτη, βρέθηκε από τις πρώτες στιγμές στα νοσοκομεία της Λάρισας, δίπλα στις οικογένειες των θυμάτων. Όπως επισήμανε: « Από τις πρώτες τραγικές ώρες, έχουν συγκροτηθεί εννέα κλιμάκια επαγγελματιών Ψυχικής Υγείας, αποτελούμενα από ψυχιάτρους, ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς τα οποία επιχειρούν στα νοσοκομεία διακομιδής των θυμάτων του τραγικού δυστυχήματος, για την ψυχολογική υποστήριξη των τραυματιών και των οικογενειών τους.
Τα κλιμάκια των ψυχιάτρων, ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών που προσφέρουν ψυχική στήριξη στους συγγενείς των θυμάτων και των τραυματιών, έχουν στελεχωθεί από τις ψυχιατρικές κλινικές των προαναφερθέντων νοσοκομείων, το Κέντρο Ψυχικής Υγείας της Λάρισας, από φορείς Ψυχικής Υγείας Μη Κερδοσκοπικού Χαρακτήρα, εποπτευόμενων από το υπουργείο Υγείας, που λειτουργούν στη Θεσσαλία (ΘΕΨΥΠΑ, ΕΠΑΨΥ, Αποστολή, Συνειρμός) και τον φορέα ΕΨΥΚΑ στην Κατερίνη».
Παράλληλα, όπως σημείωσε η υφυπουργός, μέσα από την Εθνική Γραμμή 10306, υπήρξε επικοινωνία και ψυχολογική στήριξη με περισσότερους από τους μισούς επιβαίνοντες του μοιραίου τρένου, κάτι που θα συνεχιστεί για όσο χρονικό διάστημα απαιτηθεί και όλο το 24ωρο. «Στον σχεδιασμό μας θα συμπεριλάβουμε τον τρόπο με τον οποίο οι οικογένειες των θυμάτων και οι επιβιώσαντες του τραγικού σιδηροδρομικού δυστυχήματος θα έχουν την ψυχοκοινωνική στήριξη που χρειάζονται-και για όσο την χρειάζονται – στον τόπο της κατοικίας τους ή εξ’ αποστάσεως με τη βοήθεια ψηφιακών εργαλείων, μέσα από τα Κέντρα Ψυχικής Υγείας και τα νοσοκομεία μας», τόνισε η κυρία Ράπτη. ψυχίατρος
