Ο πληθωρισμός τον Δεκέμβριο έπεσε στο 7,2% και η χρονιά έκλεισε με μέσο ρυθμό Δείκτης Τιμών Καταναλωτή 9,6% σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, χαμηλότερα δηλαδή από 9,9% που προέβλεπε για το 2022 ο Κρατικός Προϋπολογισμός τον Νοέμβριο –όταν πολλοί διέβλεπαν πως θα κλείσει και με διψήφια ποσοστά.
Οι προβλέψεις για το μέλλον είναι άκρως επισφαλείς και αβέβαιες, υπάρχουν όμως πλέον και κάποια πιο αισιόδοξα δεδομένα που δεν υπήρχαν πριν:
1. πτώση στο 7,2% τον Δεκέμβριο δε σημαίνει ότι πέφτουν και οι τιμές. Σημαίνει όμως μικρότερη επιβάρυνση στην τσέπη, από όση αναμενόταν. Όταν δύο φορές ο πληθωρισμός είχε «χτυπήσει» 12% μέσα στο 2022 (τον Ιούνιο και τον Σεπτέμβριο) η ραγδαία υποχώρηση σημαίνει πως δεν γίνονται πια αυξήσεις με τους φρενήρεις ρυθμούς που γίνονταν, από Φεβρουάριο που ξέσπασε ο πόλεμος στη Ευρώπη και μετά.
2. μικρότερη ακρίβεια είναι η μία όψη ενός νομίσματος, που έχει όμως …και άλλες δύο! Όσο μικρότερος είναι ο πληθωρισμός, τόσο μικρότερες θα είναι και οι αυξήσεις επιτοκίων που θα χρειαστεί να ανακοινώσει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για να τον «τιθασεύσει». Αυξήσεις θα γίνουν και άλλες, αλλά μικρότερες ή λιγότερες από όσες πολλοί φοβόντουσαν ή πίστευαν ότι απαιτούνται.
Το όφελος (μικρότερη επιβάρυνση) είναι τεράστιο για τους δανειολήπτες, που έχουν πέσει σε Συμπληγάδες: έστω και κάτι μικρό να γλιτώσουν στη μία τσέπη (τιμές-ακρίβεια), αν αποφύγουν και κάτι χειρότερο από την άλλη (επιτόκια-δάνεια), γλιτώνουν με ανακούφιση από «διπλό» κακό που ερχόταν. Γι’ αυτό, όπως ανέφερε χθες ο διοικητής της ΤτΕ κ. Γιάννης Στουρνάρας «είναι ενθαρρυντικό και ελπιδοφόρο ότι, προς το παρόν, δεν παρατηρείται σπιράλ τιμών-μισθών (…και…) αυτό μας δίνει ελπίδα και κουράγιο να συνεχίσουμε την αντιπληθωριστική πολιτική, χωρίς αυξήσεις επιτοκίων τέτοιες που θα προκαλούσαν βαθιά ύφεση».
3. Λιγότερη ύφεση είναι η τρίτη όψη του ίδιου νομίσματος: σε απλά οικονομικά, μεγαλύτερες αυξήσεις επιτοκίων θα προκαλούσαν μεγαλύτερη ύφεση, όπως εξήγησε ο Γιάννης Στουρνάρας. Επιπλέον ύφεση θα προκαλούσε και ο πληθωρισμός –αλλά ευτυχώς φρέναρε- επειδή είναι εισαγόμενος.
Πληρώνοντας 5 με 10 φορές παραπάνω για αέριο, ή και για όλα τα δημητριακά, τα έλαια, τις ζωοτροφές, τα λιπάσματα και τις πρώτες ύλες που εισάγονται από το εξωτερικό, τα χρήματα βγαίνουν όλα όχι μόνον από τις τσέπες των Ελλήνων καταναλωτών, αλλά και από τα σύνορα της χώρας. Αφαιρούνται από το ελληνικό ΑΕΠ και δεν επιστρέφουν ούτε ως κρατικές επιδοτήσεις όπως οι φόροι, ούτε ως κατανάλωση ή επενδύσεις και θέσεις εργασίας από τα κέρδη των επιχειρήσεων.
Αυτομάτως η ελληνική οικονομία χάνει έτσι σε ανταγωνιστικότητα. Όσο εύθραυστη και αν είναι όμως η Ανάπτυξη το 2023, άλλο τόσο απαραίτητη είναι και για τα εισοδήματα νοικοκυριών και επιχειρήσεων, αλλά και για τα δημόσια οικονομικά που συναρτώνται με το ΑΕΠ (πλεόνασμα, φορολογικά έσοδα κλπ) προκειμένου η κυβέρνηση να «ξεκλειδώσει» παροχές και φοροελαφρύνσεις, χωρίς κίνδυνο να επιστρέψει σε νέα λιτότητα η χώρα.
