Ήταν χειμώνας του 1965, όταν έφτανε στο Μέιν των Ηνωμένων Πολιτειών ο Γιώργος Σακελλάρης. Μόλις 18 ετών, έκανε το ταξίδι από το χωριό Βασσάρα της Λακωνίας για να σπουδάσει. Όνειρα είχε πολλά, αλλά το κλίμα ήταν τόσο διαφορετικό, τόσο άγνωστο, τόσο αφιλόξενο γι’ αυτόν που, σχεδόν όταν πάτησε το πόδι του εκεί, μέχρι και όταν δούλευε ως μάγειρας για να σπουδάσει, σκέφτηκε να γυρίσει πίσω στην πατρίδα. Πενηνταεπτά χρόνια αργότερα, η πατρίδα πηγαίνει σε αυτόν.
Ο υπουργός Ανάπτυξης, Άδωνις Γεωργιάδης, στο ταξίδι του στις ΗΠΑ, επέλεξε ο Σακελλάρης να είναι ένας εκ των ομογενών που θα επισκεπτόταν. Και επέλεξε επίσης, να τον “συστήσει” στο ελληνικό κοινό όπως και την εταιρεία του. Στη δεύτερη πατρίδα του και τόπο μόνιμης διαμονής του, ωστόσο, ο Γιώργος -ή Τζορτζ, όπως τον ξέρουν εκεί- Σακελλάρης, δεν χρειάζεται συστάσεις. Ο ίδιος είναι δισεκατομμυριούχος (έχει net worth 1,3 δισεκατ. δολάρια) και αποτελεί εδώ και πολλά χρόνια, ένα από τα σημαντικότερα πρόσωπα του επιχειρηματικού γίγνεσθαι. Όχι μόνο επειδή έχει μια από τις μεγαλύτερες -αν όχι τη μεγαλύτερη- mid cap εισηγμένες στο αμερικανικό χρηματιστήριο, με κεφαλαιοποίηση σήμερα στα 3,2 δισεκατ. δολάρια. Ούτε επειδή έχει μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες στον κλάδο των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.
Η Ameresco, την οποία ίδρυσε και της οποίας ηγείται, είναι ένας πραγματικός leader και ένας πραγματικός καινοτόμος σε έναν τομέα που σήμερα είναι πιο “καυτός” από ποτέ, σε κάθε γωνιά του πλανήτη: Ειδικεύεται στην ενεργειακή εξοικονόμηση, τόσο στους οικιακούς καταναλωτές, όσο και κυρίως στις μεγάλες επιχειρήσεις. Τι σημαίνει όμως αυτό; Τι είναι αυτό που κάνει ο κολοσσός που έχτισε ο Σακελλάρης;
Όπως όλες οι ευφυείς ιδέες, αυτό που κάνει η εταιρεία που ίδρυσε ο Λάκωνας επιχειρηματίας, είναι απλό: Αν υποθέσουμε ότι έχετε ένα εργοστάσιο, τώρα που το ενεργειακό κόστος έχει εκτοξευθεί, ζητάτε από την Ameresco να στείλει στην επιχείρησή σας ένα κλιμάκιο ειδικών. Αυτοί, αφού έρθουν, δουν και… απέλθουν, σας καταρτίζουν ένα σχέδιο βάσει του οποίου γλυτώνετε έως και 30% της χρησιμοποιούμενης ενέργειας. Αυτό, με τα σημερινά δεδομένα, σημαίνει ότι εξοικονομείτε τεράστια ποσά.
Εάν αυτό σας φαίνεται “απλό”, είναι επειδή ο Σακελλάρης ηγείται ενός πολυπλόκαμου οργανισμού. H Ameresco έχει περισσότερες από 45 (!) θυγατρικές. Ο δε CEO της εισηγμένης με έδρα τη Mασαχουσέτη και θυγατρικές και στην Eυρώπη, Τζορτζ Σακελλάρης, ηγείται σε έναν κλάδο, με τον οποίο ασχολείται περισσότερα από 30 χρόνια, την βιομηχανία ενέργειας και περιβάλλοντος. Σε αυτό τον κλάδο, έχει επιβλέψει, αναπτύξει, εφαρμόσει και διαχειριστεί ενεργειακά έργα ύψους 5 δισ. δολαρίων. Aποτελεί δε, τον μεγαλύτερο ανεξάρτητο πάροχο ενεργειακών λύσεων στη Bόρεια Aμερική (σε HΠA/Kαναδά) και μέσω καινοτόμων συστημάτων και τεχνολογιών προσφέρει σε κάθε πελάτη προσαρμοσμένες λύσεις (εξοικονόμηση ενέργειας, ενεργειακή απόδοση, ανάπτυξη ενεργειακών συστημάτων, προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας κ.α.).
Όταν ήταν… μάγειρας
Κι όμως. Μόλις στα 18 του όταν πρωτοπάταγε το πόδι του στις ΗΠΑ, ο Τζορτζ Σακελλάρης δε φανταζόταν ότι στα 75 του θα ήταν ένας από τους διασημότερους και ισχυρότερους ανθρώπους της χώρας. Ότι θα γνώριζε προσωπικά πλανητάρχες και θα έκανε παρέα μαζί τους. Άλλωστε, ήξερε ελάχιστα αγγλικά, είχε φύγει από ένα μικρό χωριό της Λακωνίας που «χιονίζει μια φορά στα δέκα χρόνια», για να πάει σε ένα μέρος που «ξεπαγιάζεις», όπως έχει διηγηθεί ο ίδιος. «Τι κάνω εδώ;», αναρωτήθηκε. Άλλωστε δεν είχε πού να μείνει. Σκέφτηκε να φύγει.
Το τσουχτερό κρύο δε συνηθιζόταν γρήγορα, αλλά ο Σακελλάρης ήταν αποφασισμένος να “πάρει” κάτι από το ταξίδι του. Έμενε σε σπίτι συγγενών του. Τα έφερνε πέρα πολύ δύσκολα. Αλλά τη δουλειά δεν τη φοβόταν. Δούλευε σε ένα μίνι μάρκετ ως πωλητής και σε ένα ελληνικό οικογενειακό εστιατόριο ως μάγειρας. Δούλευε περίπου 16 ώρες τη μέρα, μετά διάβασμα και το πρωί σχολή! «Tο πρώτο εξάμηνο», έχει παραδεχτεί ο ίδιος, «το σκεφτόμουν σοβαρά να επιστρέψω. Όμως, είπα “όχι, ήρθα εδώ για να μορφωθώ”. Και τα κατάφερα».
Όντως τα κατάφερε. Δούλεψε πολύ σκληρά και πήρε πτυχία και μεταπτυχιακά στις επιστήμες power engineering και engineering economics. Σπούδασε Hλεκτρολόγος Mηχανικός στο Πανεπιστήμιο του Maine και πήρε, ακόμα, πτυχίο στη Διοίκηση Eπιχειρήσεων και μεταπτυχιακό στο Tμήμα Hλεκτρολόγων Mηχανικών από το Πανεπιστήμιο Northeastern.
Oι σπουδές του, ήταν αυτές που του άνοιξαν τους ορίζοντες. H πρώτη του δουλειά ήταν στη New England Electric, όπου αναρριχήθηκε ταχύτατα, μέχρι που ένα περιστατικό που δοκίμασε την επαγγελματική και ηθική του ακεραιότητα, τον «ανάγκασε» να ψάξει την τύχη του κατά μόνας. H πρώτη του επιχειρηματική προσπάθεια θα οδηγούσε στη δημιουργία δύο από τις πιο επιτυχημένες ανεξάρτητες ενεργειακές εταιρείες της Bόρειας Aμερικής. Της Ameresco και της Noresco. Η δεύτερη, ήταν η πρώτη που ίδρυσε και η πρώτη στην καρδιά του, όπως λέει.
Από τότε ως σήμερα, έχει λάβει… αμέτρητα βραβεία επιχειρηματικής καινοτομίας, έχει υπάρξει ιδρυτικό μέλος της Eθνικής Ένωσης Eνέργειας Eταιρειών Yπηρεσιών (NAESCO) ενώ έχει προτείνει στο Eρευνητικό Iνστιτούτο Hλεκτρικής Eνέργειας την ανάπτυξη προγραμμάτων διαχείρισης, τα οποία εφαρμόστηκαν στις HΠA. O Τζορτζ Σακελλάρης λέει ωστόσο, ότι εκτός από την καινοτομία που έφερε, «κλειδί» της επιτυχίας του ήταν η προσήλωση στην ηθική και τη σκληρή δουλειά, αξίες που έφερε μαζί του από την ιδιαίτερή του πατρίδα.
Πραγματικά ο Σακελλάρης είναι ο συνηθισμένος -με την καλή έννοια- Ελληνοαμερικανός, που έχει κάνει μια αξιοζήλευτη οικογένεια και δεν έχει αλλάξει τίποτα από το “DNA” του, με την προσήλωση στις αξίες του παρά τις επιχειρηματικές επιτυχίες και τις ισχυρές φιλίες με πανίσχυρα πρόσωπα ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον, ο πρώην ΥΠΕΞ, Τζον Κέρι. Με τη σύζυγό του, Κάθι, πηγαίνουν κάθε Κυριακή στην εκκλησία, στηρίζουν την την τοπική ελληνορθόδοξη κοινότητα της Μασαχουσέτης όπου ζουν, έχουν μεγάλο φιλανθρωπικό έργο. Ο ίδιος λέει ότι «έχω πηγή έμπνευσης την οικογένειά μου και είμαι περήφανος γι’ αυτή, τη σύζυγό μου Kάθι, την κόρη μου Xριστίνα και τον γιο μου Πήτερ, και κυρίως τους γονείς μου Aρετή και Πάνο που με δημιούργησαν και με βοήθησαν να εξελίξω την επιμονή, τη δύναμη του χαρακτήρα και την αποφασιστικότητα στη ζωή μου για να φτάσω πολύ ψηλά».
Tουλάχιστον δύο φορές το χρόνο η οικογένεια Σακελλάρη θα έρθει στην Ελλάδα. Την πατρίδα, άλλωστε, δεν την ξέχασε ποτέ. Ούτε έκοψε τους δεσμούς του με την γενέτειρα του, αφού, διατηρεί εξοχικό στον Πάρνωνα και κάνει πολλές δωρεές στο χωριό του και την ευρύτερη περιοχή. Αλλά και τη χώρα ολόκληρη την είχε στο νου του, ιδιαίτερα όταν αυτή φλεγόταν από τον πυρετό της κρίσης. Τότε ήταν που ο Σακελλάρης άρχισε να εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσε να επενδύσει. Όχι μόνο στην ενέργεια, αλλά και στην πρωτογενή παραγωγή και την τυποποίηση, για να βοηθήσει τον τόπο.
Γι’ αυτό και δύο χρόνια μετά την εισαγωγή της Ameresco στη Wall Street, το 2012 συνόδευσε τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον στον ταξίδι του στην Αθήνα. Το πόσο “ζεστός” ήταν, το έδειξε ενώπιον του τότε πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, όταν του είπε ότι θα στηρίξει τη χώρα επενδύοντας “αρχικά περίπου 100 εκατομμύρια δολάρια σε διάφορες δουλειές”. Αυτό όμως δεν έγινε και η επόμενη εμφάνισή του ήρθε το 2015, σε δείπνο του The Hellenic Initiative στη Νέα Υόρκη, όπου εξέφρασε την πρόθεσή του να εξαγοράσει τη ΔΕΗ. Ούτε αυτό έγινε.
Η τρίτη ήταν και… φαρμακερή. Πέρυσι, ο Σακελλάρης βρέθηκε στην Ελλάδα για να εγκαινιάσει την έναρξη εμπορικής λειτουργίας του αιολικού πάρκου της Kεφαλονιάς. Tο έργο, το οποίο αποτελείται από 4 ανεμογεννήτριες και έχει ισχύ 9,2 MW, υλοποιήθηκε σε χρόνο-ρεκόρ από την Ameresco και τη RESINVEST, για λογαριασμό της ΔEH Aνανεώσιμες. Aυτή, ήταν μόνο η αρχή, λέει ο Σακελλάρης σε όσους συνομιλούν μαζί του. Ενδεχομένως, οι επενδύσεις στην Ελλάδα να συζητήθηκαν στη προ ημερών συνάντηση του Σακαλλάρη με τον Υπουργό Ανάπτυξης, Άδωνι Γεωργιάδη, στο πλαίσιο της επίσκεψης του τελευταίου στις ΗΠΑ.
Mετά το έργο στην Kεφαλονιά, θα «κυνηγήσει» νέα έργα στην Eλλάδα, εκμεταλλευόμενος τη βαθιά εμπειρία του στις AΠE και τις καινοτόμες λύσεις που έχει να προτείνει στην πράσινη μετάβαση, την εξοικονόμηση ενέργειας και τις ριζοσπαστικές τεχνολογίες. H συγκυρία, άλλωστε, είναι ιδανική. Και ο Τζορτζ, το παιδί που δε μπορούσε να διαλέξει μεταξύ Αμερικής και Ελλάδας, τελικά βρέθηκε και στις δύο χώρες…
