Βαρύ είναι το πένθος για την οικογένεια του 21χρονου ορειβάτη που έχασε τη ζωή του στα Τζουμέρκα. Ο Ερμής Θεοχαρόπουλος τραυματίστηκε σοβαρά και κατέληξε όταν έπεσε σε χαράδρα 300 μέτρων.
Ο πρώτος άνθρωπος που έφθασε δίπλα του για βοήθεια ήταν ο πατέρας του. Ο Γιάννης Θεοχαρόπουλος είναι γνωστός προπονητής – εκπαιδευτής ορεινών σχολών και πρωταθλητής στο ορειβατικό σκι. Κράτησε το παιδί του ζεστό, όμως δεν κατάφερε τελικά να το σώσει.
Σε ανάρτηση που έκανε στον λογαριασμό του στο facebook μιλά για τις τέσσερις ώρες αναμονής του ελικοπτέρου και για τις εκκλήσεις του να σωθεί το παιδί του που ψυχορραγούσε στα χέρια του. Τα λόγια του ραγίζουν καρδιές.
Τζουμέρκα: Η ανάρτηση του Γιάννη Θεοχαρόπουλου
«Δεν ήταν 2, δεν ήταν 3 ήταν 21 χρονών. Άντρας δυνατός, χαμογελαστός πρόθυμος να βοηθήσει πάντα όλο τον κόσμο. Γυμναζόταν σκληρά κάθε μέρα. Ήθελε να μπορέσει να σηκώσει την ελληνική σημαία κάποια στιγμή σε μεγάλους αγώνες. Ήταν περήφανος που ήταν στην εθνική ομάδα.
‘’Μπαμπάκα μου’’ μου φώναξε και πήγε να σηκωθεί όταν έφτασα κοντά του, στις 13:40 μετά από μισή ώρα από την στιγμή που έπεσε, αλλά δεν μπορούσε να σηκωθεί όρθιος. ‘’Μην κουνιέσαι αγόρι μου θα πάνε όλα καλά’’ του είπα.
Τον φρόντιζα προσπαθώντας σαν σταματήσω την αιμορραγία και να τον ζεστάνω και εκλιπαρούσα στο τηλέφωνο μιλώντας με τον αστυνόμο να έρθει άμεσα ελικόπτερο γιατί ήταν πολυτραυματίας και χρειαζόταν άμεσα διασωλήνωση.
‘Το ξέρουμε Γιάννη’ μου είπε ο αστυνόμος ‘έχω ειδοποιηθεί ήδη από το 112 για την θέση σας σε 10 λεπτά θα έρθει ελικόπτερο’.
‘Αστυνόμε σε παρακαλώ το κάθε λεπτό μετράει’ του είπα ‘δεν μπορώ να τον πάρω στην πλάτη έχει πολλά κατάγματα και ίσως εσωτερική αιμορραγία, θα μου πεθάνει στην πλάτη’.
‘Γιάννη θα έρθει σε 10- 15 λεπτά το ξέρουν όλοι μην κουνιέστε’ μου επανέλαβε.
Μετά από 3 ώρες άρχισε το αγόρι μου να μην έχει αναπνοή και σφυγμό και του κάναμε με 6 φίλους που είχα κοντά μου ασταμάτητα τεχνητή αναπνοή για ακόμα 1,5 ώρα μέχρι που τον σήκωσε το βίτσι του ελικοπτέρου στις 5:45 λίγο πριν νυχτώσει.
Δεν άντεξε τόσες ώρες το παιδί μου.
Έχω βοηθήσει τόσο κόσμο και τώρα δεν μπόρεσα να σώσω το αγόρι μου.
Μακάρι να μην ζήσει κανένας πατέρας και καμία μάνα αυτό που έζησα. Θα τον θυμάμαι χαμογελαστό όπως ήταν πάντα και όχι πονεμένο όπως ήταν στις τελευταίες του στιγμές. Θα είναι πάντα στην καρδιά μου και ξέρω ότι θα με βοηθάει από εκεί πάνω όταν τον χρειάζομαι μέχρι την ώρα που θα βρεθώ και εγώ κοντά του.
Ευχαριστώ πολύ τους εκατοντάδες φίλους που βρεθήκανε κοντά μας στην κηδεία του Θεοφάνη –Ερμή και όλους που μας στείλανε συλλυπητήρια μηνύματα. Σας αγαπώ πολύ αλλά δεν μπορώ να σας μιλήσω. Να προσέχετε τον εαυτό σας και τα παιδιά σας γιατί δεν υπάρχει βοήθεια από το κράτος όταν την χρειαστείτε».
