Τα απομνημονεύματα του Σόιμπλε, υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας στα πιο κρίσιμα χρόνια της οικονομικής κρίσης, έχουν εκτενείς αναφορές στα πρόσωπα και τα γεγονότα για την ελληνική πτυχή της κρίσης.
Περιγράφει πώς από το 2010 σχεδίαζε το Brexit ως ενδεχόμενο, αλλά και την πρώτη συνάντηση που είχε με Ευάγγελο Βενιζέλο ως υπουργό Οικονομικών τον Ιούνιο του 2011. «Τον κάλεσα στο Βερολίνο, όχι στο υπουργείο, αλλά σε μια χαλαρή ατμόσφαιρα και ως ένδειξη εκτίμησης στο βραβευμένο εστιατόριο του Τιμ Ράουε, για να του εκθέσω τις αμφιβολίες μου…», γράφει μεταξύ άλλων.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, μιλώντας στις αρχές Ιανουαρίου στην ΕΡΤ, αναφέρθηκε σε αυτή την πρώτη συνάντηση: «Αρχές Ιουλίου του ’11. Την πρώτη εβδομάδα γίνεται η πρώτη μου ανεπίσημη επίσκεψη στο Βερολίνο, με τον Γιώργο Ζανιά και τον Πέτρο Χριστοδούλου.
» Κάνουμε τη συνάντηση με τους Γερμανούς βιομηχάνους και στη συνέχεια τη στρατηγική συνάντηση, την καταλυτική, με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, σε ένα γεύμα εργασίας ανεπίσημο, σε ένα μεταμοντέρνο γιαπωνέζικο εστιατόριο.
» Εκεί στην πραγματικότητα συμφωνούμε με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε την πορεία προς το δεύτερο πρόγραμμα και την έννοια του χρέους, την έννοια του κουρέματος του χρέους».
Όπως εξήγησε: «Τότε για πρώτη φορά διαπιστώνω πόσο μεγάλη σημασία δίνει ο κ. Σόιμπλε στην ανάγκη να εισαχθούν νομοθετικά οι λεγόμενες ρήτρες συλλογικής δράσης, που σημαίνει ότι, όταν εκδίδεται ένα ομόλογο, οι ομολογιούχοι συγκροτούν μια κοινότητα, μια ένωση προσώπων που αποφασίζει κατά πλειοψηφία για την τύχη του ομολόγου και για τη σχέση με τον εκδότη.
Περισσότερο όμως στάθηκε ο κ. Βενιζέλος σε μια συνάντηση σε μεταγενέστερο χρόνο, αυτή τη φορά στην Πολωνία.
Το Grexit μπήκε στο «τραπέζι» όχι ενός εστιατορίου, αλλά του υπογείου ενός ξενοδοχείου, μέσα σε μια ατμόσφαιρα τρόμου.
«Αναζητήσαμε ένα χώρο, μας είπαν οι υπεύθυνοι του ξενοδοχείου ότι μπορούμε να κατέβουμε στο δεύτερο υπόγειο, όπου υπήρχε ένα μπαρ, ένα κλασικό για την πόλη μπαρ, το οποίο ήταν κλειστό», ανέφερε ο Έλληνας υπουργός.
Και συνεχίζει: «Ήταν σκοτεινά, ανάψαμε ένα φως, άρα υπήρχε μια συνθήκη η οποία ήταν αρκετά απειλητική γιατί υπήρχε ημίφως. Καθίσαμε σε μια γωνιά, υπήρχε ένα τραπέζι του μπαρ, ένας μικρός καναπές στον οποίο κάθισαν οι δύο Γερμανοί, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και ο Γκερκ Ασμουσεν.
» Πάντα το σχήμα ήταν ένας συν ένας και από την άλλη μεριά, σε δύο μικρές πολυθρόνες καθίσαμε ο Γιώργος Ζανιάς και εγώ.
» Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ήταν αρκετά ταχύς και άμεσος, ευθύς, χωρίς προλόγους. “Ας συζητήσουμε την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ”, ήταν η χαρακτηριστική φράση. Αρα έθεσε το ζήτημα αμέσως στο τραπέζι και άρχισε ένα γκραν γκινιόλ, το οποίο κράτησε 90 λεπτά.
» Ο Σόιμπλε, με τη βοήθεια του Ασμουσεν, μάς ανέπτυξε το επιχείρημα πόσο ευνοϊκό θα ήταν για την Ελλάδα να αποχωρήσει προσωρινά, υποτίθεται, από το ευρώ και, όταν ανακάμψει, όταν ξανά αποκτήσει τις προϋποθέσεις συμμετοχής στην Ευρωζώνη, το βλέπουμε».
Σόιμπλε: «Γιατί δεν σου είπα ψέματα…»
Λίγους μήνες αργότερα ο Βενιζέλος αποχώρησε από το υπουργείο Οικονομικών
Στο τελευταίο Eurogroup, στο οποίο μετείχε, τον Μάρτιο του 2012, μετά την ολοκλήρωση της παρέμβασης στο χρέος και λίγο πριν από τις εκλογές, είχε μια σύντομη συζήτηση με τον Γερμανό υπουργό στο περιθώριο της συνόδου.
«Του είπα τότε “σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την ειλικρίνειά σου και γιατί μείνατε πιστός σε όλα όσα συμφωνήσαμε”. Μπορεί να συμφωνούσαμε δύσκολα, αλλά αυτά που συμφωνούσαμε τηρούνταν και κυρίως υπήρχε μία ειλικρίνεια στις σχέσεις μας. Και τότε, με το ιδιόρρυθμο αλλά υπαρκτό χιούμορ του, μου απάντησε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ότι “κοίταξε, δεν σου είπα πολλά ψέματα επειδή συζητούμε μεταξύ μας στα αγγλικά και ως εκ τούτου έχουμε περιορισμένες εκφραστικές δυνατότητες. Εάν μιλούσαμε στα γερμανικά, θα σου είχα πει πάρα πολλά ψέματα”», κατέληξε ο πρώην υπουργός.
