Η πρόταση του υπουργού Εσωτερικών Μάκη Βορίδη για χημικό ευνουχισμό των παιδεραστών και γενικά των καταδικασμένων για βιασμούς μπορεί να προκάλεσε αντιδράσεις, όμως πυροδότησε προβληματισμούς, που έτσι κι αλλιώς αναπτύσσονται στο υπουργείο Δικαιοσύνης και ευρύτερα στον χώρο της Δικαιοσύνης, για το ποια τελικά πρέπει να είναι η πιο ενδεδειγμένη ποινική αντιμετώπιση αυτής της κατηγορίας εγκληματιών.
Ετσι όπως είναι σήμερα η νομοθεσία μας, μετά τις τροποποιήσεις που έγιναν επί της παρούσας κυβέρνησης, οι βιασμοί ανηλίκων τιμωρούνται με την ανώτατη ποινή του νόμου, δηλαδή ισόβια. Μάλιστα η ποινή των ισοβίων προβλέπεται ως μόνη ποινή, δηλαδή δεν δίνεται δυνατότητα στο δικαστήριο να επιβάλει άλλη.
Με την ισχύουσα νομοθεσία για τα ισόβια των δραστών – παιδοβιαστών, ο χρόνος σίγουρης έκτισης της ποινής είναι 18 χρόνια, καθώς ύστερα από το εν λόγω όριο μπορούν να κάνουν αίτηση και να βγουν με όρους, αλλά για την κάθε περίπτωση αποφασίζει σχετικά το δικαστικό συμβούλιο. Δεν αφήνονται δηλαδή ελεύθεροι αυτομάτως, χωρίς δικαστική κρίση, όπως προβλεπόταν στον πολυσυζητημένο ποινικό κώδικα που ψηφίστηκε επί ΣΥΡΙΖΑ παραμονές των εκλογών του 2019. Παρ’ όλα αυτά, στο υπουργείο Δικαιοσύνης μελετούν την αύξηση του χρόνου παραμονής στη φυλακή των καταδικασμένων για βιασμούς, σε μια προσπάθεια να προστατευθεί το κοινωνικό σύνολο, αλλά και να εναρμονιστεί η ποινική τους μεταχείριση με το αίσθημα δικαιοσύνης των πολιτών.
Ηδη ο υπουργός Δικαιοσύνης Κωνσταντίνος Τσιάρας έχει δώσει εντολή στη Διαρκή Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή, που μελετάει τροποποιήσεις στην ποινική νομοθεσία, να εξεύρει λύσεις για την παράταση του χρόνου έκτισης της ποινής για τους βιαστές και κυρίως τους παιδοβιαστές. Το ίδιο γίνεται για ενδεχόμενη τροποποίηση του νόμου που σήμερα ισχύει και προβλέπει ποινές κάθειρξης έως 15 χρόνια για όσους καταδικάζονται για βιασμούς ενηλίκων, είτε ατόμων που είναι στα όρια της ανηλικότητας.
Σήμερα όσοι καταδικάζονται για βιασμό (όχι παιδιών) τιμωρούνται με κάθειρξη 10 ή 15 χρόνων και μένουν στη φυλακή το πολύ εννέα χρόνια.
Στην πράξη, έτσι όπως είναι σήμερα η νομοθεσία, όσοι καταδικάζονται για βιασμό (όχι παιδιών) τιμωρούνται σε 10 ή 15 χρόνια κάθειρξης και μένουν στη φυλακή το πολύ εννέα χρόνια. Και για αυτό το όριο μελετάται επέκταση. Αλλαγές ενδέχεται να γίνουν και στην ποινική τιμωρία όσων διώκονται για άλλες μορφές σεξουαλικής κακοποίησης, πολλές οι περιπτώσεις τελευταία, όπως γενετήσιες πράξεις σε ανήλικα που είναι κακουργήματα. Η πρακτική των τελευταίων ετών έχει καταδείξει πως οι ποινές που επιβάλλονται είναι σε πολλές περιπτώσεις χάρτινες, με τους δράστες να μένουν λίγο χρόνο στη φυλακή και να κυκλοφορούν στη συνέχεια ελεύθεροι. Μάλιστα οι περιπτώσεις υποτροπής και διάπραξης νέων εγκλημάτων δεν είναι εξαίρεση.
Το ποινικό μητρώο
Πέραν των επικείμενων νομοθετικών μεταβολών, το σχετικό νομοσχέδιο που θα ψηφιστεί πολύ σύντομα από τη Βουλή περιλαμβάνει και άλλες διατάξεις που έχουν ενδιαφέρον. Προβλέπουν ότι για τους βιαστές και τους δράστες σεξουαλικών εγκλημάτων θα αναγράφεται στο ποινικό τους μητρώο η ποινική δίωξη εις βάρος τους και όχι μόνον –όπως ισχύει για όλα τα εγκλήματα– η αμετάκλητη καταδίκη τους. Το μέτρο εφαρμόζεται και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες με επιτυχία, ενώ η πρόταση Βορίδη για χημικό ευνουχισμό ισχύει σε πολλές χώρες, ως μέτρο που επιλέγει ο ίδιος ο δράστης, όταν θέλει να βγει από τη φυλακή με όρους.
Πάντως, εδώ τέτοιο μέτρο προς το παρόν δεν αποτελεί αντικείμενο μελέτης από το υπουργείο Δικαιοσύνης. Θα προηγηθούν, λένε πληροφορίες από το υπουργείο, άλλες μεταβολές και στο μέλλον ίδωμεν.
