Σε όλη τη νότια Ευρώπη, μια άνευ προηγουμένου τουριστική έκρηξη που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό από τους Αμερικανούς τουρίστες προκαλεί την ανάπτυξη σε μέρη που είχαν γίνει συνώνυμα της οικονομικής στασιμότητας, δημιουργώντας εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας και γεμίζοντας τα ταμεία των κυβερνήσεων, αναφέρει η Wall Street Journal, σε άρθρο της.
Παρόλο που κάποιοι ανησυχούν ότι η έκρηξη μπορεί να δημιουργήσει άλλα προβλήματα, η ταχύτητα της Μεσογείου ανατρέπει την πρόσφατη οικονομική ιστορία της Ευρώπης. Στη δεκαετία του 2010, η Γερμανία και άλλες οικονομίες με βαριές μεταποιητικές βιομηχανίες συνέβαλαν στην έξοδο της ηπείρου από την κρίση χρέους χάρη στις ισχυρές εξαγωγές αυτοκινήτων και κεφαλαιουχικών αγαθών, ειδικά στην Κίνα.
Σήμερα, η Ιταλία, η Ισπανία, η Ελλάδα και η Πορτογαλία συμβάλλουν 25% – 50% της ετήσιας ανάπτυξης του μπλοκ.
Ενώ η οικονομία της Γερμανίας ισοπεδώνεται, η Ισπανία είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη μεγάλη οικονομία της Ευρώπης. Σχεδόν τα τρία τέταρτα της πρόσφατης ανάπτυξης της χώρας και μία στις τέσσερις νέες θέσεις εργασίας συνδέονται με τον τουρισμό. Στην Ελλάδα, ένα απίθανο οικονομικό αστέρι μετά την πανδημία, το 44% όλων των θέσεων εργασίας συνδέονται με τον τουρισμό.
Η τάση είναι μέρος μιας παγκόσμιας αναπροσαρμογής μετά τα lockdown. Οι δαπάνες για ταξίδια παγκοσμίως αυξήθηκαν κατά προσέγγιση επτά φορές ταχύτερα από την παγκόσμια οικονομία τα τελευταία δύο χρόνια, σύμφωνα με την Oxford Economics. Αυτό το μοτίβο αναμένεται να συνεχιστεί για την επόμενη δεκαετία, αν και σε μικρότερο βαθμό.
Η Ευρώπη, ιδίως ο νότος, έχει ωφεληθεί περισσότερο από πολλές άλλες περιοχές. Αν και φιλοξενεί μόλις το 5% του παγκόσμιου πληθυσμού, η Ευρωπαϊκή Ένωση έλαβε περίπου το ένα τρίτο όλων των διεθνών τουριστικών δολαρίων —πάνω από μισό τρισεκατομμύριο δολάρια— πέρυσι. Πρόκειται για σχεδόν το τριπλάσιο ποσό σε διάστημα εικοσαετίας και συγκρίνεται με περίπου 150 δισεκατομμύρια δολάρια για τις ΗΠΑ, όπου ο τουρισμός έχει καθυστερήσει να ανακάμψει.
Ένας λόγος είναι η βίαιη κρίση κρατικού χρέους που έπληξε ιδιαίτερα σκληρά το νότο της ηπείρου λίγο πριν από μια δεκαετία. Ανήμπορες να τονώσουν τη ζήτηση με δημόσιες δαπάνες ή να ενεργοποιήσουν τις εξαγωγές υποτιμώντας το νόμισμά τους -το ευρώ, το οποίο μοιράζονται 20 κράτη-, αυτές οι χώρες θα μπορούσαν να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητά τους μόνο μειώνοντας τους μισθούς. Αυτό και μια κατάρρευση ακινήτων που άφησε ξαφνικά διαθέσιμους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζομένους έκανε την τουριστική βιομηχανία της περιοχής εξαιρετικά ανταγωνιστική, πολύ φθηνότερη από τους παραλιακούς προορισμούς της Καραϊβικής και στο ίδιο επίπεδο με προορισμούς της Λατινικής Αμερικής όπως το Μεξικό.
