Ο πρωτοπόρος της ηλεκτρονικής μουσικής Ζαν Μισέλ Ζαρ συνέθεσε και ηχογράφησε ένα μουσικό έργο 52 λεπτών για το «Amazonia», το νέο project του βραβευμένου φωτογράφου και κινηματογραφιστή Sebastiao Salgado που θα παρουσιάζεται από τις 7 Απριλίου στην Φιλαρμονική του Παρισιού. Η κυκλοφορία έρχεται μετά την θριαμβευτική εμφάνιση του διεθνούς φήμης συνθέτη και μουσικού στην Παναγία των Παρισίων την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, την οποία παρακολούθησαν περισσότεροι από 75 εκατομμύρια θεατές παγκοσμίως.
Η «Amazonia» είναι μία συναρπαστική έκθεση που επικεντρώνεται στον Αμαζόνιο της Βραζιλίας και περιλαμβάνει πάνω από 200 φωτογραφίες και άλλα οπτικά έργα του Salgado. Ο ίδιος ταξίδευε στην περιοχή για 6 χρόνια, αποτυπώνοντας το δάσος, τους ποταμούς, τα βουνά και τους ανθρώπους που ζουν εκεί. Στόχος της έκθεσης είναι η ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με το μέλλον της βιοποικιλότητας και την θέση των ανθρώπων σε αυτό τον κόσμο.
Η συνοδευτική ηχητική δημιουργία του Ζαν Μισέλ Ζαρ είναι ένας συμφωνικός κόσμος που θα βυθίσει τους επισκέπτες της έκθεσης στους ήχους του δάσους. Χρησιμοποιώντας μία μίξη ηλεκτρονικών και ορχηστρικών οργάνων καθώς και φυσικούς ήχους το project αποτελεί μία πραγματικά μοναδική εμπειρία. Το σάουντρακ θα είναι διαθέσιμο στα ψηφιακά καταστήματα στις 7 Απριλίου, και σε CD και βινύλιο στις 9 Απριλίου.
«Ήθελα να αποφύγω την εθνομουσικολογική προσέγγιση και την δημιουργία ενός απλού background ήχου. Έτσι, συγκέντρωσα μία εργαλειοθήκη με ηλεκτρονικά και ορχηστρικά μουσικά στοιχεία με την πρόθεση να αναπαράγω το ηχόχρωμα των ήχων της φύσης. Σε αυτή την εργαλειοθήκη πρόσθεσα ήχους από το περιβάλλον καθώς και παραδοσιακά στοιχεία (φωνές, τραγούδια, μουσικά όργανα) από το αρχείο του Εθνογραφικού Μουσείου της Γενεύης (MEG)» υπογραμμίζει ο συνθέτης και προσθέτει: «Προσέγγισα τον Αμαζόνιο με σεβασμό, μ’ έναν ποιητικό και εντελώς ξεχωριστό τρόπο. Επέλεξα τα φωνητικά και τα ηχητικά στοιχεία στην πιο υποβλητική τους διάσταση και δεν προσπάθησα να μείνω πιστός σε κάποιο συγκεκριμένο παραδοσιακό group. Ήταν πολύ ενδιαφέρον για εμένα να πρέπει να φανταστώ το δάσος. Κουβαλάει μαζί του μία δυναμική φαντασίωση για τους Δυτικούς αλλά και του Αμερικανούς. Η συγκεκριμένη μουσική προκαλεί και μία αίσθηση νομαδικής ζωής, λες και οι ήχοι εμφανίζονται και εξαφανίζονται κατά την διάρκεια κάποιας μετανάστευσης. Ήταν απαραίτητο να επιστρέψω πίσω στις βασικές αρχές της ενορχήστρωσης των ήχων της φύσης, για να δουλέψω με ήχους που ακολουθούν ο ένας τον άλλον τυχαία αλλά ταυτοχρόνως μπορούν να δημιουργήσουν μία αρμονία αλλά και μία παραφωνία. Όπως σε κάθε συμφωνία, το έργο έχει στιγμές διαύγειας αλλά και έντασης».
Μετά την πρώτη παρουσίασή της στην Φιλαρμονική του Παρισιού η έκθεση περιοδεύσει σε διάφορες πόλεις του κόσμου, από το Παρίσι, το Λονδίνο και τη Ρώμη μέχρι το Σάο Πάολο και το Ρίο ντε Τζανέιρο. .
