Αναμφισβήτητα, η εποχή που διανύουμε περικυκλώνεται από στερεότυπα και εγκαθιδρυμένες πεποιθήσεις.
Το πολύ θετικό του ζητήματος αυτού αποτελεί ο αγώνας και η αγωνιώδης προσπάθεια των πολιτών για την κατάρριψη τους.
Αφύσικα πρότυπα ομορφιάς, κατευθυνόμενοι τρόποι έκφρασης, αδιανόητη ομοιομορφία σκέψης, μαζοποιημένη αλλά φαινομενικά προσωπική επιλογή για την εξωτερική εικόνα και συμπεριφορά.
Τα έγκλειστα κοινωνικά σύνδρομα λαμβάνουν ισχυρή θέση στην κοινωνική πραγματικότητα της σημερινής τεχνολογικοποιημένης Ελλάδας.
Πρόσφατα, με αφορμή ένα βίντεο που δημοσιεύθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από πολιτεύτρια της Νέας Δημοκρατίας προκλήθηκαν ισχυρές αντιδράσεις από τις φαντομικές κοινότητες. Πιο αναλυτικά, το θέμα που θίγεται στο βίντεο αποτελεί: Τα εγκαθιδρυμένα πρότυπα ομορφιάς που σταδιακά χάνουν την ισχύ τους συνάμα με τον παράλληλη αυξητική τάση για την αποδοχή της φυσικής ατέλειας της ανθρώπινης φύσης.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η στάση του διαδικτυακού κοινού. Οι δηλώσεις περί απέχθειας και ντροπής για τις φυσικές ατέλειες του ανθρώπινου σώματος ,όπως ραγάδες ή κυτταρίτιδα, ή η αποδοχή και ο πλήρης ενστερνισμός της υπερπροσπάθειας για την φροντίδα της εξωτερικής εμφάνισης προκάλεσαν αρνητικά έως και εξεγερτικά αισθήματα.
Με μια σύντομη κοινωνιολογική προσέγγιση ανάγονται δύο βασικά ζητήματα. Αφενός, η πολλή μεγάλη και ταυτόχρονα πανίσχυρη δύναμη διάδοσης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Αφετέρου, η κατά πλειοψηφία κοινωνική συνειδητοποίηση του εύθραυστου που χαρακτηρίζει το σώμα του ανθρώπου αλλά και η καταβολή του αγώνα υπεράσπισης του.
Η ισχύς των μέσων δικτύωσης αποτελεί μια πραγματικότητα με διφορούμενο νόημα. Είναι θετική ή αρνητική; Πηγάζει και ενεργοποιείται από την ανθρώπινη βούληση ή μεγιστοποιείται και κινεί την συμπεριφορά του δίχως να συναινεί;
Κατά τον Mάρσαλ Μακλούαν ‘’το μέσο είναι το μήνυμα’’. Παρόλο που η ρήση αυτή γίνεται γνωστή την εποχή της 5ης Βιομηχανικής Επανάστασης, σήμερα έχει ανυπέρβλητη δυναμική. Τα μέσα δικτύωσης αποτελούν το μήνυμα και την πραγματικότητα. Ακριβώς, η άμεση και πανελλαδική διάδοση του παραπάνω μηνύματος αποδεικνύει την ισχύ τους. Η έκρηξη αντιδράσεων και η διαδικτυακή καταδίκη των δηλώσεων αυτών πραγματοποιείται χάρη στη δύναμη του μέσου.
Το κρίσιμο σημείο έγκειται στην αντίληψη της δυνατότητας καθορισμού ή και περιορισμού της δυναμικής μόνο από την ανθρώπινη βούληση. Το μέσο είναι το μήνυμα και η ανθρώπινη σκέψη και πρακτική ο παράγοντας για την μεγιστοποίηση ή την σμίκρυνση δύναμης.
Παρακάτω, προχωρώντας τον προβληματισμό που αναδείχθηκε, παρατηρείται η κατάρριψη των στερεοτυποιημένων επί χρόνια στεγανών ομορφιάς-κατά βάση εξωτερικής- από την πλειοψηφία των Ελλήνων/Ελληνίδων. Η αφύσικη επιδίωξη της τελειότητας, η περιθωριοποίηση όσων δεν την επιδιώκουν, η δημιουργία συμπλεγμάτων κατωτερότητας εξαιτίας της διαφοροποίησης από το μαζικό κοινό ή η μαζοποίηση σκέψης και δράσης φαίνεται να χάνουν έδαφος στην σημερινή ανθρώπινη σκέψη.
Η θύελλα αντιδράσεων υποδεικνύει τα καταπιεσμένα αισθήματα για την ελεύθερη έκφραση ως προς την εξωτερική εικόνα. Ο αγώνας και η αγωνιώδης προσπάθεια για την υπεράσπιση του ελευθερίας έκφρασης καθιστούν το ελληνικό κοινό μια συλλογικότητα με κοινό στόχο: Την απόσπαση από τα κοινωνικά καλούπια και το κυνήγι της πολιτισμικής εξέλιξης μέσα από την προσωπική αλλά ταυτόχρονα κοινή συλλογική δράση.
Ίσως η δυναμική των μέσων κοινωνικής δικτύωσης να συμβάλλει στην κατάρριψη των στεγανών. Η προσωπική ελευθερία αποτελεί κοινωνικό μήνυμα που δύναται να σταθεί αξιοπρεπώς στην μάχη με τα υπαρξιακά σύνδρομα. Η επιδίωξη της ελευθερίας έκφρασης αναδεικνύει και ενδυναμώνει την προσωπικότητα αλλά και καταρρίπτει τα κατευθυνόμενα, περιορισμένα, επιβαλλόμενα κοινωνικά προσωπεία. Επόμενος προβληματισμός;
Προσωπείο ή προσωπικότητα;
*Η Αγγελική Παπαγεωργίου είναι φοιτήτρια Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ στο Α.Π.Θ.
