Κάναμε προ ημερών νύξη, παρακινηθέντες από τον πρώην αντιδήμαρχο της Πάτρας Γιώργο Ζαφειρόπουλου, που είχε πρωτοστατήσει στη δημιουργία «Μουσείο Λουκουμιού» στην Πάτρα.
Στην Αχαϊκή πρωτεύουσα ισχύει ότι η σύνδεσή της με το παρελθόν είναι αποσπασματική. Γιατί ουδέποτε αναζήτησε μια «στρατηγική γέφυρα» με την ένδοξη ιστορία της και τα χρόνια της πολυεπίπεδης ακμής της.
Το ανύπαρκτο «Μουσείο Λουκουμιού» έρχεται να προστεθεί σε πολλές άλλες ανύπαρκτες σχέσεις της Πάτρας με το παρελθόν της. Ούτε μουσείο σταφίδας διαθέτει η πόλη. Ούτε μουσείο τρένου, Ούτε, ούτε…
Ο Γιώργος Ζαφειρόπουλος μας «ταξιδεύει» στη Σύρο, όπου κι εκεί παράγονται ακόμη και σήμερα και είναι φημισμένα τα Συριανάουκούμια:
«Εκεί οι εκπρόσωποι των αρχών του νησιού δεν είναι οπορτουνιστές. Εκεί σέβονται την παράδοση κι έχουν βρει πολλούς τρόπους να το αποδεικνύουν. Απόδειξη είναι ότι έχουν εντάξει επίσημα το «Συριανό λουκούμι» στον Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ελλάδος. Και πιο τρανή απόδειξη ασφαλώς θεωρείται η λειτουργία από το 2000 του Βιομηχανικού Μουσείου της Ερμούπολης, με εκθέματα από την χρυσή βιομηχανική εποχή του νησιού. Μια πλούσια συλλογή από εργαλεία, μηχανήματα και εξοπλισμό που υπήρχαν σε εργαστήρια λουκουμοποιΐας, κλωστοϋφαντουργίας, βυρσοδεψίας, τυπογραφίας, μηχανουργίας, υαλουργίας κοκ».
«Επιστροφή» στην Πάτρα. Ο πρώην αντιδήμαρχος επισημαίνει:
«Θα πουν κάποιοι ότι είναι πολυτέλεια ν’ ασχολούμαστε με το …λουκούμι, όταν τόσα άλλα προβλήματα είναι ανεπίλυτα γύρω μας και άλλες είναι οι προτεραιότητες στη σημερινή εποχή. Ναι, αυτό μπορούν να το λένε πολίτες και κοινωνικές ομάδες, όχι όμως ο Δήμος. Γιατί η αδιαφορία αποκόπτει την πόλη από την ιστορία της. Και αυτό συμβαίνει γιατί η νυν Δημοτική Αρχή δεν θέλει να ξεχωρίσει τον πολιτισμό από τον κομματισμό και την προπαγάνδα.
Ο,τι γίνεται σ’ αυτή την πόλη είναι προσαρμοσμένο στις προτεραιότητες οι οποίες εκπορεύονται από τον Περισσό. Και προτεραιότητα δεν είναι να υπενθυμίζεται το ένδοξο παρελθόν της Πάτρας, στο οποίο δεν πρωταγωνίστησαν κομμουνιστές…».
Ολα τα μηχανήματα μεταφέρθηκαν προσωρινά στον «Λαδόπουλο», εκτός της κύριας μηχανής, γιατί έπρεπε πρώτα να γκρεμισθεί μέρος του απαλλοτριωθέντος κτιρίου για να μεταφερθεί. Εντεκα χρόνια αργότερα, σήμερα δηλαδή, η μηχανή είναι ακόμη εκεί! Στο δεξιό μέρος της οδού Γεροκωστοπούλου, πριν ανέβουμε τις σκάλες.
Τα υπόλοιπα μηχανήματα που μεταφέρθηκαν στον «Λαδόπουλο» και προορίζονταν για το μουσείο λουκουμιού, κείτονται στο πρώην εργοστάσιο, χωρίς να ξέρει κανείς αν είναι όλα εκεί, αφού αρκετές φορές στο παρελθόν είχε γίνει «πλιάτσικο».
Εκχωρούμε τον επίλογο στον πρώην αντιδήμαρχο Γιώργο Ζαφειρόπουλο: «Ψευδαίσθηση τελικά είναι ότι εμπεριέχεται στην ιδεολογία του δημάρχου και η πολιτιστική επανάσταση. Οταν, χάνεται η ιστορίας της πόλης, διότι κατά την Δημοτική αρχή θεωρούνται υπέρτεροι οι δογματισμοί της από την ιστορική αλήθεια, τότε μόνο για πολιτιστική νέκρωση μπορούμε να μιλάμε…».
