14 χρόνια πριν, και μέσα σε λίγες στιγμές, στη ζωή του Θύμιου, ήρθαν τα πάνω, κάτω. Ένα τροχαίο ατύχημα με την μηχανή του, του στέρησε το μισό του πρόσωπο, αφού όλη η άνω γνάθος του καταστράφηκε. Έκτοτε, μιλά και τρώει μονάχα με μηχανική υποστήριξη, ενώ κυκλοφορεί μόνο με χειρουργική μάσχα, γιατί όπως έχει πει «δεν θέλει να τρομάζει τον κόσμο». Ο Θύμιος έχασε την δουλειά του, τους φίλους του, το χαμόγελό του, έχασε όλα όσα ο καθένας από εμάς, θεωρεί «φυσιολογικά» και δεδομένα.
Λίγο καιρό μετά το ατύχημά του, αποφάσισε να μετοικίσει στον Πύργο, και να προσπαθήσει να ζήσει, ή μάλλον… να επιβιώσει, με το πενιχρό επίδομα που λάμβανε, και με όλες τις δυσκολίες που είχε γι αυτόν η καθημερινότητα, εξαιτίας του τραυματισμού του.
Τον Θύμιο, σπανίως θα τον έβλεπες. Έβγαινε από το σπίτι του μόνο για τα απαραίτητα ψώνια, κι αν κυκλοφορούσε έξω θα το έκανε μόνο βραδινές ώρες. Ο Θύμιος ποτέ του δεν είχε πειράξει κανέναν. Το μόνο που είχε ζητήσει, πριν από λίγα χρόνια, όταν είχε δώσει συνέντευξη στο δελτίο της ΟΡΤ, ήταν αν μπορεί κάποιος γιατρός να τον βοηθήσει με το πρόβλημα του, ώστε να μπορέσει ξανά να πάρει λίγη από την ζωή του πίσω. Τη ζωή του πίσω… Μια ζωή που όπως φαίνεται για κάποιους δεν είχε και δεν έχει καμία σημασία. Βλέπετε, για κάποια άτομα, ο Θύμιος δεν θεωρούνταν καν άνθρωπος. Δεν τον άντεχαν…
Γιατί; Δεν έχω απάντηση. Δεν ξέρω πως γίνεται κάποιος να κουβαλά στην ψυχή του, τόσο μίσος. Δεν ξέρω τι σκεφτόταν το άτομο το οποίο πήρε ένα πιστόλι κι έριχνε βεγγαλικά σε ευθεία βολή στο σπίτι του Θύμιου. Δεν ξέρω τι σκέφτονταν οι υπόλοιποι που τον έβριζαν αισχρά, που γελούσαν. Δεν ξέρω γιατί όλα αυτά τα άτομα εδώ και πολύ καιρό έκαναν την ζωή του Θύμιου κόλαση… Δεν ξέρω γιατί ενώ ο ίδιος βρήκε το κουράγιο και πήγε στην αστυνομία να τους καταγγείλει, οι αρμόδιοι δεν τον προστάτευσαν…
Μέχρι την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές ο Θύμιος αγνοείται, και ευχή όλων μας είναι να βρεθεί. Να βρεθεί και να είναι καλά. Κι έστω κι αργά, η κοινωνία μας να κάνει αυτό που όφειλε να έχει κάνει εδώ και χρόνια, να σταθεί στο πλάι του, να τον στηρίξει, να τον προφυλάξει από το μίσος και τα βίαια ένστικτα κάποιων υπανθρώπων…
Θύμιο συγνώμη για όσα πέρασες, συγνώμη που δεν ήμασταν εκεί, συγνώμη που δεν σε προστατέψαμε… συγνώμη για όλα.
