Είναι ήδη γνωστό πως αν καταφέρουμε να γυμναζόμαστε 150 λεπτά τη βδομάδα, σύμφωνα με τις επίσημες συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), επιτυγχάνουμε και τη βέλτιστη υγεία, σε συνδυασμό με άλλες καλές συνήθειες.
Τα οφέλη της άσκησης, όμως, δε σταματούν με το γήρας, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο BMC Geriatrics, καθώς η διατήρηση της σωματικής δραστηριότητας θωρακίζει τα άτομα ηλικίας άνω των 50 ετών από τον κίνδυνο θανάτου.
Οι ερευνητές από το Trinity College του Δουβλίνου, στο πλαίσιο της μελέτης TILDA, σχεδίασαν έναν «δείκτη κινδύνου θνησιμότητας», ένα χρήσιμο εργαλείο που τους βοήθησε να εντοπίσουν τα άτομα με υψηλό κίνδυνο θνησιμότητας, τα οποία μπορεί να επωφεληθούν από πρόσθετη φροντίδα και υποστήριξη. Διαπίστωσαν ότι όσοι συμμετέχοντες δυσκολεύτηκαν να περπατήσουν 100 μέτρα και να σηκώσουν περίπου 4,5 κιλά, είχαν περισσότερες πιθανότητες να καταλήξουν μέσα στα επόμενα τέσσερα χρόνια.
«Ο κίνδυνος θνησιμότητας αυξάνεται φυσιολογικά κατά τη διάρκεια της ζωής, και εν μέρει λόγω παραγόντων που δεν ελέγχονται από εμάς. Το γήρας, το ανδρικό φύλο, το ιστορικό καπνίσματος, μια καρδιακή προσβολή και μια προηγούμενη διάγνωση καρκίνου ήταν μεταξύ των παραγόντων που σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο θνησιμότητας. Όμως η σχέση μεταξύ λειτουργικών δυσκολιών και θνησιμότητας που αναφέρεται εδώ εντοπίστηκε μετά τον έλεγχο αυτών των παραγόντων», διευκρινίζει ο Δρ Peter May, Επίκουρος Καθηγητής και κύριος συγγραφέας της της Μελέτης TILDA.
Όπως συμπληρώνει, ο συγκεκριμένος ερευνητικός οδηγός μπορεί να συμβάλλει στην περαιτέρω έρευνα αλλά και σε πρακτικό επίπεδο, για τον έγκαιρο εντοπισμό των ατόμων με αυξημένο κίνδυνο πρόωρου θανάτου από τους κλινικούς γιατρούς.
Από την πλευρά της, η δρ Soraya Matthews, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και βοηθός ερευνητή στο Trinity College, εξηγεί ότι όλοι μπορούμε με συγκεκριμένες παρεμβάσεις να μειώσουμε τον κίνδυνο θνησιμότητας: «Υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες κινδύνου για τους οποίους δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά, όπως η ηλικία, το φύλο και το ιστορικό ασθενειών. Αλλά άλλοι παράγοντες μπορεί να είναι τροποποιήσιμοι».
Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα αποτελέσματα αυτά συνάδουν με τα διεθνή ευρήματα, για μελέτες που αφορούσαν, για παράδειγμα, χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και το Ηνωμένο Βασίλειο.
«Είναι η πρώτη φορά που ένας τέτοιος δείκτης αναπτύσσεται με τη χρήση ενός τόσο λεπτομερούς συνόλου δεδομένων στην Ιρλανδία. Βελτιώνει την ικανότητά μας να εντοπίζουμε τα άτομα με υψηλό κίνδυνο θνησιμότητας που μπορεί να χρειάζονται πρόσθετη βοήθεια. Επιπλέον, ενισχύει το γεγονός ότι η κίνηση και η μυϊκή δύναμη είναι το κλειδί για την όσο το δυνατόν καλύτερη γήρανση για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα» καταλήγει η καθηγήτρια Rose Anne Kenny, κύρια ερευνήτρια της μελέτης TILDA.
Τα τεστ μακροζωίας που εφαρμόζονται από τους ερευνητές δε σταματούν εκεί. Διαφορετικές μετρήσεις της φυσικής ικανότητας σε συνάρτηση με τη θνησιμότητα έχουν διερευνηθεί από διάφορες έρευνες, όπως το πόσο γρήγορα μπορούμε να σηκωθούμε από μια καρέκλα ή να σταθούμε όρθιοι στο ένα πόδι ή η ταχύτητα βάδισης και ανάβασης μιας σκάλας.
