Με κοινές απόφάσεις του Υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου, κ. Νότη Μηταράκη, και του Αναπληρωτή Υπουργού Εξωτερικών, κ. Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, επικαιροποιείται ο κατάλογος ασφαλών χωρών καταγωγής και διέλευσης.
Λαμβάνοντας υπόψη την πρόσφατη εισήγηση της Υπηρεσίας Ασύλου και όλες τις επικαιροποιημένες πληροφορίες για την επικρατούσα κατάσταση, από τον κατάλογο αφαιρείται η Ουκρανία η οποία βρίσκεται στη δίνη του πολέμου από τη ρωσική εισβολή. Παράλληλα, διατηρούν το χαρακτηρισμό τους ως ασφαλείς χώρες καταγωγής οι Γκάνα, Σενεγάλη, Τόγκο, Γκάμπια, Μαρόκο, Αλγερία, Τυνησία, Αλβανία, Γεωργία, Ινδία, Αρμενία, Πακιστάν και Μπαγκλαντές. Ο συνολικός αριθμός των ασφαλών χωρών καταγωγής που έχουν ενταχθεί στον κατάλογο, ανέρχεται, πλέον, σε δεκαεπτά (16).
Επίσης παραμένει ο καθορισμός της Τουρκίας ως ασφαλούς τρίτης χώρας, για αιτούντες διεθνούς προστασίας, με χώρα καταγωγής τη Συρία, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές και τη Σομαλία. Επίσης της Αλβανίας και της Βόρειας Μακεδονίας, ως ασφαλούς τρίτης χώρας για τους αιτούντες διεθνούς προστασίας που έχουν εισέλθει παράτυπα την Ελληνική Επικράτεια από τα σύνορά της με τις χώρες αυτές.
Ακολουθεί δήλωση του Υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου, κ. Νότη Μηταράκη:
«Ο χαρακτηρισμός χωρών ως ασφαλών χωρών καταγωγής και διέλευσης αποτελεί βασική υποχρέωση της χώρας, στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας και στηρίζει την εφαρμογή μιας αυστηρής αλλά δίκαιης μεταναστευτικής πολιτικής. Εξασφαλίζει την απόδοση ασύλου σε αυτούς που πραγματικά χρειάζονται και δικαιούνται.
Επίσης, χαρακτηρισμός της Ουκρανίας ως μη ασφαλούς χώρας αποτελεί ένα ακόμη σημαντικό βήμα για τη βοήθεια της Ελλάδας αλλά και εν γένει της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς τον ουκρανικό λαό ο οποίος βιώνει την φρίκη του πολέμου μετά την ρωσική εισβολή. Η Κοινή Υπουργική Απόφαση είναι απολύτως σύμφωνη με το Διεθνές Δίκαιο και θωρακίζει τόσο την Ελλάδα όσο και τους ίδιους τους Ουκρανούς πρόσφυγες.
Προσωπικά είμαι υπερήφανος που τον Μάρτιο η ΕΕ ενεργοποίησε την Οδηγία 55 του 2001 που δεν έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ στο παρελθόν. Αυτή επέτρεπε στους πολίτες της Ουκρανίας, τις οικογένειές τους και τους αναγνωρισμένους πρόσφυγες στην Ουκρανία να φτάσουν, χωρίς βίζα, σε οποιαδήποτε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που χορηγείται αυτόματα με άδεια εργασίας, με πρόσβαση σε στέγαση, φαγητό, εάν χρειαστεί, και στην αγορά εργασίας, φυσικά πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη».
