«Μην αγχώνεσαι», «μην ανησυχείς» είναι από τις συνηθέστερες συμβουλές που ακούμε από φίλους και οικογένεια.
Κι όμως, μία νέα έρευνα αποδεικνύει πως τελικά να το να αγχωνόμαστε για τα πάντα και συνεχώς, μπορεί τελικά να μας κάνει καλό.
Σε παλαιότερη έρευνα του 2016, το 86% των συμμετεχόντων αυτοχαρακτηρίστηκε ως «worrier», περνώντας κατά μέσο όρο μία ώρα και 50′ κάθε μέρα με άγχος, υπερβολικές σκέψεις και ανησυχίες.
Αυτό συνεπάγεται, 4 χρόνια και 11 μήνες ανησυχίας για πράγματα που συνήθως δεν εξαρτώνται από εμάς.
Το να αγχωνόμαστε αποτελεί μία φυσική ιδιότητα της ανθρώπινης φύσης, ωστόσο μία τέτοια κατάσταση σε μόνιμη βάση μπορεί να βλάψει τόσο τη σωματική όσο και τη ψυχική μας υγεία.
Μέθοδοι αντιμετώπισης προβλημάτων
Η νέα έρευνα καταλήγει στο συμπέρασμα πως υπάρχουν δύο λόγοι που ανησυχούμε τόσο και σκεφτόμαστε μονίμως τα ίδια, δύο τρόποι που τελικά καταλήγουν να μας βοηθούν να λύνουμε τα προβλήματά μας.
Με το να ανησυχούμε, επαναλαμβάνουμε συνεχώς αρνητικές σκέψεις για δυνητικά μελλοντικές και καθόλου ευχάριστες καταστάσεις.
Με το να σκεφτόμαστε διαρκώς, αναμασώντας τα ίδια και τα ίδια, επαναλαμβάνουμε αρνητικές σκέψεις που αφορούν τωρινές και παρελθοντικές δυσκολίες.
Όπως διαπιστώθηκε από την έρευνα, οι περισσότεροι άνθρωποι βιώνουν ένα αίσθημα ασφάλειας όταν εστιάζουν στα αρνητικά επειδή νιώθουν συναισθηματικά προετοιμασμένοι για τα χειρότερα. Όλη αυτή η αρνητική σκέψη, την ίδια στιγμή, τους βοηθάει να μη γίνουν ευάλωτοι, αποκτώντας την ψευδαίσθηση πως όλα θα πάνε καλά.
To να περιμένουμε διαρκώς τα χειρότερα, μπορεί να είναι εντελώς εξουθενωτικό αλλά με το να αποδεχόμαστε τις προκλήσεις της ζωής, προσεγγίζουμε σωστά την κάθε πτυχή της.
Σύμφωνα με την καθηγήτρια ψυχιατρικής, Dr Elissa Epel: «Η αισιοδοξία κάνει καλό στην υγεία αφού μειώνει τα επίπεδα του άγχους», ενώ προσθέτει: «Κάποιες φορές είναι καλό όμως να έχουμε αμυντική απαισιοδοξία για να προστατευόμαστε από τυχόν απογοητεύσεις και να εκπλησσόμαστε κάθε φορά που γίνεται κάτι καλό».
Κάθε φορά που πιάνεις ωστόσο, τον εαυτό σου να ανησυχεί υπερβολικά πολύ και να αναμασά το παρελθόν, πέφτοντας στην παγίδα του overthinking, καλό είναι να αναγνωρίζεις γιατί έχεις αυτή την ανάγκη και να αποδέχεσαι κάθε συναίσθημα χωρίς όμως να αφήνεις τον εαυτό σου να βυθίζεται σε σκέψεις που μπορεί να μη συμβούν ποτέ.
