Για πολλά χρόνια ο Ρότζερ Φέντερερ θεωρούταν χωρίς αμφισβήτηση ο κορυφαίος όλων των εποχών, όμως τα τελευταία χρόνια τα πράγματα άλλαξαν, με τους Τζόκοβιτς και Ναδάλ να έχουν πάει σε άλλο επίπεδο την “κούρσα” των περισσότερων Grand Slam τίτλων. Ο Τζόκοβιτς πρόσφατα ξεπέρασε τον Ναδάλ με 23 έναντι 22 major τίτλων και με δεδομένο ότι προηγείται του Ισπανού και στα υπόλοιπα μεγάλα ρεκόρ, θεωρείται ο νέος GOAT, σύμφωνα τουλάχιστον με τους αριθμούς.
Ο Φέντερερ, ο οποίος βρέθηκε στο Χάλε και βραβεύτηκε για τους 10 τίτλους που έχει κερδίσει στο Terra Wortmann Open, ρωτήθηκε για το θέμα του GOAT και απέφυγε να ξεχωρίσει τον έναν από τους δυο, ενώ έβαλε στο τραπέζι και τα επιτεύγματα των παλιών θρύλων του αθλήματος, με τα οποία προφανώς δεν είναι εύκολη η σύγκριση.
“Είναι καλύτερο να κερδίζεις το Wimbledon στα 17 όπως είχε κάνει ο Μπόρις (Μπέκερ) ή να κερδίζεις στα 36 το Roland Garros όπως ο Νόβακ (Τζόκοβιτς); Δεν ξέρω. Αυτά που έχει πετύχει είναι φοβερά, όμως νομίζω πως όσο συνεχίζει να παίζει ο Ράφα (Ναδάλ) δεν μπορούμε να απαντήσουμε”, είπε χαρακτηριστικά ο 41χρονος Ελβετός.
Ο Φέντερερ απάντησε και σε άλλα ενδιαφέροντα ερωτήματα, όπως για παράδειγμα για το αν παίζει τένις αυτόν τον καιρό: “Παίζω μόνο με τα παιδιά μου. Ποτέ δεν έκανα κράτηση για να παίξω σε κάποιο γήπεδο με φίλους, όμως βρίσκομαι συχνά στο court με τα παιδιά. Λατρεύω να παίζω μαζί τους.”
Για το τι έκανε γενικά τον τελευταίο χρόνο που είναι και επίσημα εκτός tour: “Πέρασα χρόνο με την οικογένεια μου διαφορετικά. Είμαι πιο χαλαρός γιατί ξέρω ότι έχω περισσότερες ημέρες ή περισσότερες ώρες διαθέσιμες. Όμως πάντα ήμουν με την οικογένεια ακόμα κι αν ήταν απίστευτα δύσκολο εγχείρημα.”
Για το αν παρακολουθεί τένις αυτό το διάστημα: “Αυτό που με εκπλήσσει είναι το πόσο ενδιαφέρομαι για τα αποτελέσματα. Δεν βλέπω πολλούς αγώνες, βλέπω όμως τα highlights και τσεκάρω τα αποτελέσματα 3-4 φορές τη μέρα. Είμαι χαρούμενος που το τένις με ενδιαφέρει ακόμα τόσο πολύ.”
Τέλος, για το ενδεχόμενο να σχολιάζει αγώνες για την τηλεόραση: “Πρώτα σκέφτηκα ότι θα ήταν ωραίο να σχολιάζω ματς της γενιάς των παικτών που βρέθηκα μαζί τους στο court. Τους γνωρίζω καλύτερα. Όμως το να γίνω σχολιαστής αμέσως μετά την απόσυρσή μου δεν μου έμοιαζε σωστό. Ίσως το κάνω κάποια μέρα, ίσως και ποτέ.”
