Η υπόθεση ξυλοδαρμού της οικογένειας Ινδαρέ αποτελεί κλασική περίπτωση αστυνομικής αυθαιρεσίας και ήταν από τα πρώτα τραγικά περιστατικά που ανέδειξαν τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται την δημοκρατία και το έργο της αστυνομίας ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης και οι επιτελείς του.
Οι περιπέτειες, όμως, του γνωστού σκηνοθέτη και της οικογένειάς τους δεν σταματούν εκεί, καθώς, όπως αποκαλύπτει ο ίδιος σε συνέντευξή του στο News 24/7 η ΕΛ.ΑΣ. ξόδεψε αρκετό χρόνο για να στήσει μια ψεύτικη εκδοχή των γεγονότων ώστε να συγκαλύψει το φιάσκο στο Κουκάκι.
Σημειώνεται ότι περίπου πριν από έναν μήνα ο εισαγγελέας Πρωτοδικών Αθηνών έκρινε ως… αβάσιμη την έγκληση του Δημήτρη Ινδαρέ και των υιών του για το αδίκημα της σωματικής βλάβης από πλευράς των αστυνομικών ,αλλά και για τα αδικήματα της απειλής και της εξύβρισης. Η οικογένεια απάντησε με προσφυγή στον αρμόδιο Εισαγγελέα Εφετών. Ακόμη κι έτσι, πάντως, ο Δ. Ινδαρές και τα παιδιά του, παρά την αστυνομική βία που παρακολούθησε όλη η Ελλάδα, θα καθίσουν τον Μάρτιο στο εδώλιο του κατηγορουμένου…
Ο σκηνοθέτης ανέφερε χαρακτηριστικά στη συνέντευξή του ότι «στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν υπάρχει μόνο ζήτημα αστυνομικής βίας. Μείζον είναι και το θέμα της συνειδητής κατασκευής μιας ιστορίας σε βάρος ασχέτων, μόνο και μόνο για να συγκαλυφθεί ένα επιχειρησιακό φιάσκο, ενώ η αλήθεια είναι βέβαιο ότι έγινε ταχύτατα γνωστή σε όλους».
Σχολιάζοντας τους ισχυρισμούς από πλευράς της ΕΛ.ΑΣ. ότι επιχείρησε να αποσπάσει όπλο αστυνομικού επισημαίνει «πρόκειται για χαρακτηριστική κατηγορία ρεπερτορίου απολυταρχικών καθεστώτων του παρελθόντος και μπορεί και του παρόντος. Οι συνειρμοί που γεννάει είναι επίσης πολύ χαρακτηριστικοί. Δεν χρειάζεται καν να τους αναφέρω».
«Όταν για μια αποτυχημένη επιχείρηση, χρησιμοποιείται μια οικογένεια ως “ιερό ελάφι”, και στη συνέχεια δουλεύουν τόσοι άνθρωποι επί μήνες, επί τόσες εργατοώρες, για να συντάξουν ανυπόστατες εκθέσεις, ενώ είναι σε γνώση όλων τα πραγματικά περιστατικά, αφού όλα έγιναν σε κοινή θέα. Ενώ υπάρχουν μάρτυρες, όλοι όσοι ήταν στα μπαλκόνια τους και στους γύρω δρόμους, τα δυο drones που κάλυπταν την επιχείρηση, προφανώς ασύρματοι και ηχητικά, και οι κάμερες των καναλιών, φανταστείτε τι μπορεί να συμβαίνει σε άλλες πιο τραγικές και αφανείς περιστάσεις. Μετά από τόσα που έχουν πει, ποιος μπορεί να πιστέψει τα δελτία τύπου και τις επίσημες αιτιάσεις; Όσοι τουλάχιστον διατηρούν το δικαίωμα της αμφισβήτησης και αναλαμβάνουν τον κόπο της κρίσης σε κάθε τι που σερβίρεται σαν προφανές και αυταπόδεικτο. Μόνο οι αντιεξουσιαστές και οι θιασώτες του ολοκληρωτισμού μπορούν να είναι ευτυχείς με τέτοια υπονόμευση του κύρους του κράτους εκ των έσω» υπογραμμίζει.