Ένας στους έξι ανθρώπους παγκοσμίως υποφέρει από κεφαλαλγία κάθε μέρα και οι διαταραχές πονοκεφάλων είναι ένα από τα πιο κοινά προβλήματα υγείας στις ηλικίες κάτω των 50 ετών, ιδιαίτερα στις γυναίκες. Σε παγκόσμιο επίπεδο η κεφαλαλγία τάσης είναι η δεύτερη πιο διαδεδομένη πάθηση και η ημικρανία η δεύτερη πιο αναπηρική, μετά τη χρόνια οσφυαλγία.
Οι συγγραφείς ανασκόπησης, που δημοσιεύεται στο περιοδικό «The Journal of Headache and Pain» επισημαίνουν την ανάγκη να υπάρξουν σημαντικές βελτιώσεις στην ιατρική φροντίδα της κεφαλαλγίας, προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της Ατζέντας για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη των Ηνωμένων Εθνών για τη διασφάλιση της υγείας και την προώθηση της ευημερίας για όλους ως το 2030.
Στη συγγραφική ομάδα συμμετέχει και ο πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Κεφαλαλγίας και πρόεδρος του Τμήματος Κεφαλαλγίας στην Ευρωπαϊκή Ακαδημία Νευρολογίας, καθηγητής Δήμος- Δημήτρης Μητσικώστας.
Μέτρα, όπως τα παραπάνω, σημειώνουν οι συγγραφείς, θα βελτιώσουν άμεσα την υγεία του παγκόσμιου πληθυσμού, δεδομένου του τεράστιου όγκου των περιπτώσεων διαταραχής κεφαλαλγίας (πάνω από 2,6 δισεκατομμύρια το 2019) και θα βελτιώσουν την παραγωγικότητα στα άτομα, ιδίως τις γυναίκες, κάτω των 50 ετών.
Όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Μητσικώστας, «είναι σημαντικό να βάλουμε την κεφαλαλγία μέσα σε ένα πρωτεύον δημόσιο σύστημα υγείας, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλο τον κόσμο. Η κεφαλαλγία και ιδίως η ημικρανία δεν αξιολογείται με το σωστό τρόπο. Η διάγνωσή της δεν είναι δύσκολη, απλώς υποτιμάται».
Στο πλαίσιο αυτό, συνεχίζει ο ίδιος, είναι αναγκαία η εκπαίδευση γενικών γιατρών, παθολόγων, αλλά και φαρμακοποιών (ως τους πρώτους λειτουργούς υγείας με τους οποίους έρχεται σε επαφή ο ασθενής) κυρίως σε θέματα πρόληψης «ώστε να αποφύγουμε τη χρονικοποίηση της ημικρανίας και την κατάχρηση των φαρμάκων στην κεφαλαλγία, αλλά και για τη διάγνωση της αθροιστικής κεφαλαλγίας που δεν διαγιγνώσκεται εύκολα». Τέλος, ο κ. Μητσικώστας αναδεικνύει το μείζον πρόβλημα στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες της προσβασιμότητας στις νέες θεραπείες για τις ημικρανίες, λόγω του κόστους τους, και την ανάγκη η Πολιτεία να τις κάνει περισσότερο προσβάσιμες στον κόσμο.
