Το χρώμα των ούρων μπορεί να αλλάξει λόγω ενυδάτωσης, διατροφής και φαρμακευτικής αγωγής. Αλλά στον μέσο υγιή άνθρωπο, είναι μια απόχρωση του κίτρινου. Σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Nature Microbiology, οι ερευνητές αποκάλυψαν επιτέλους ένα μακροχρόνιο μυστήριο: τί οδηγεί σε αυτό το κίτρινο χρώμα;
Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι ένα ένζυμο που ονομάζεται αναγωγάση της χολερυθρίνης (BilR) είναι αυτό που δίνει στα ούρα το κίτρινο χρώμα τους. Αυτά τα αποτελέσματα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να βοηθήσουν στη μελέτη των σχέσεων μεταξύ του μικροβιώματος του εντέρου και καταστάσεων υγείας όπως ο ίκτερος και η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου.
Καθώς τα ερυθρά αιμοσφαίρια αποικοδομούνται, η χρωστική ουσία χολερυθρίνη δημιουργείται ως υποπροϊόν. Η χολερυθρίνη απελευθερώνεται στο έντερο για να απεκκριθεί, αλλά είναι πιθανό να επαναρροφηθεί. Εάν συσσωρευτεί χολερυθρίνη στο αίμα, μπορεί να οδηγήσει σε ίκτερο όπου το δέρμα και τα μάτια κιτρινίζουν.
Για περισσότερα από 125 χρόνια, οι ειδικοί γνώριζαν ότι οι ενώσεις στο έντερο μετατρέπουν τη χολερυθρίνη στην ένωση ουρομπιλίνη (urobilin), η οποία είναι η χρωστική ουσία που έχει ως αποτέλεσμα τα κίτρινα ούρα. Αλλά αυτό που δεν ήξεραν ήταν ποιο ένζυμο ή συλλογή ενζύμων μετέτρεψε τη χολερυθρίνη σε ουρομπιλίνη.
«Δυστυχώς, τα μικρόβια του εντέρου μπορεί να είναι δύσκολο να μελετηθούν», δήλωσε ο Brantley Hall, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Κυτταρικής Βιολογίας και Μοριακής Γενετικής του Πανεπιστημίου του Maryland και συγγραφέας της μελέτης. «Το έντερο είναι ένα περιβάλλον χαμηλής περιεκτικότητας σε οξυγόνο και πολλά από τα βακτήρια στο έντερό μας δεν μπορούν να επιβιώσουν εάν υπάρχει πολύ οξυγόνο, γεγονός που καθιστά δύσκολη την ανάπτυξή τους και την εκτέλεση πειραμάτων στα εργαστήρια. Αυτό σήμαινε τελικά ότι μόνο μια χούφτα βακτηριακών ειδών είχε ποτέ αναγνωριστεί ως ικανά να μεταβολίσουν τη χολερυθρίνη, περιορίζοντας τον όγκο των δεδομένων που ήταν διαθέσιμα».
Ο Hall είπε ότι οι εξελίξεις στον προσδιορισμό της αλληλουχίας του γονιδιώματος τους βοήθησαν να ανακαλύψουν αυτό το βασικό ένζυμο. «Η δουλειά μας για να βρούμε το BILR βασιζόταν στο συνδυασμό πειραματικής διαλογής με τη γονιδιωματική ανάλυση, μια προσέγγιση που έχει γίνει μόνο δυνατή με την απομόνωση περισσότερων βακτηριακών ειδών του εντέρου και την πρόοδο της τεχνολογίας αλληλουχίας γονιδιώματος», ανέφερε. «Συνοπτικά λοιπόν, ανακαλύψαμε μια θεμελιώδη πτυχή του τρόπου με τον οποίο τα μικροβιώματα του εντέρου μας επηρεάζουν την καθημερινή μας ζωή».
Τα μικρόβια του εντέρου κωδικοποιούν την αναγωγάση του ενζύμου της χολερυθρίνης που μετατρέπει τη χολερυθρίνη σε ένα άχρωμο παραπροϊόν που ονομάζεται ουρμπιλινογόνο», εξήγησε ο Hall, «το οποίο υποβαθμίζεται αυθόρμητα σε ουρμπιλίνη που είναι υπεύθυνη για το κίτρινο χρώμα που όλοι γνωρίζουμε».
