Ερώτηση βουλευτών του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής προς τον υπουργό Υγείας
Κύριε υπουργέ,
Έχουν συμπληρωθεί περίπου 40 χρόνια από την ίδρυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ) από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που αποτέλεσε όχι μόνο ρηξικέλευθη προοδευτική μεταρρύθμιση, αλλά και θεματοφύλακα του δημόσιου χαρακτήρα της υγείας στη χώρα μας, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα την υγειονομική περίθαλψη όλων των Ελλήνων πολιτών. Δυστυχώς, παρά το γεγονός ότι η κρίσιμη περίοδος της πανδημίας έφερε στην επιφάνεια όλες τις ελλείψεις στο δημόσιο σύστημα υγείας σε προσωπικό, υλικοτεχνικές υποδομές, οργάνωση, μισθούς και στελέχωση, η σημερινή κατάσταση των νοσοκομείων της Αχαΐας είναι άκρως απογοητευτική.
Ειδικότερα: Η απαραίτητη στελέχωση και οι υποσχέσεις για προσλήψεις προσωπικού σε βασικές ειδικότητες γιατρών και νοσηλευτών, παραμένουν και ταλαιπωρούν εδώ και πολλά χρόνια τα νοσοκομεία της περιοχής μας. Η πολιτική στρατηγική της Κυβέρνησης αποδομεί το ΕΣΥ, καθώς αναφορικά με την επείγουσα και απαραίτητη στελέχωση των δημόσιων δομών υγείας, οι τρέχουσες προσλήψεις αφορούν κυρίως επικουρικό προσωπικό. Ακόμη δε και στις περιπτώσεις που έχουν διενεργηθεί διαγωνισμοί για προσλήψεις προσωπικού, πολλοί εξ αυτών είτε αποβαίνουν άγονοι είτε χρονίζουν και υλοποιούνται ακόμη και σε βάθος πενταετίας. Επιπλέον, τα κενά σε ιατρικό προσωπικό αντιμετωπίζονται ακόμη και σήμερα με μετακινήσεις προσωπικού, το οποίο και αυτό με την σειρά του, εξαιτίας του αυξημένου εργασιακού φορτίου και της επιβολής εξουθενωτικής εργασίας, οδηγείται στην παραίτηση από το ΕΣΥ.
Η κυβερνητική πολιτική αλλάζει την θεμελιώδη φιλοσοφία του ΕΣΥ, που αντί ως κύριο μέλημά της να έχει την παροχή των δωρεάν υπηρεσιών του συστήματος προς όλους τους πολίτες, ο συνολικός της σχεδιασμός προσβλέπει στην κατάργηση της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης των γιατρών του ΕΣΥ, την ένταξη των ιδιωτών γιατρών στα νοσοκομεία, ενισχύοντας με αυτόν τον τρόπο την αντίληψη, ότι βασικός πυλώνας της κεντρικής πολιτικής της Κυβέρνησης, είναι η πλήρης ιδιωτικοποίηση του δημόσιου συστήματος υγείας σε βάρος των πολιτών.
Επιπλέον, η ένταξη των απογευματινών χειρουργείων στα νοσοκομεία του ΕΣΥ, οδηγεί στην σταδιακή εμπορευματοποίηση της υγείας, καθώς ο ασθενής καθίσταται προϊόν εισοδηματικής μεταχείρισης, σύμφωνα με το κόστος περίθαλψης που καλείται εξ ιδίων να καταβάλει. Επίσης, η λειτουργία τους, όπως αυτή δρομολογείται, είναι αμφίβολης αποτελεσματικότητας, εξαιτίας της υπάρχουσας υποστελέχωσης, των δεδομένων ελλείψεων, των κλειστών χειρουργικών αιθουσών και της μειωμένης χρηματοδότησης.
Για άλλη μια φορά, διαφαίνεται πως, ο θεσμός των απογευματινών χειρουργείων δεν έχει να κάνει με την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, αλλά με την ενίσχυση της εμπορευματικής λειτουργίας των νοσοκομείων. Στην πρόσφατη προκήρυξη με 140 κενές οργανικές θέσεις, στα δυο μεγάλα νοσοκομεία της Αχαΐας προκηρύχθηκαν μόλις 13 θέσεις, με το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο να λειτουργεί με τέσσερις κλειστές χειρουργικές αίθουσες από τις δώδεκα, λόγω έλλειψης προσωπικού. Το ίδιο προσωπικό που δεν μπορεί να υποστηρίξει καθημερινή εφημέρευση της Καρδιοχειρουργικής κλινικής του ΠΓΝΠ, που όμως φτάνει για να λειτουργήσει την απογευματινή/επί πληρωμή λειτουργία.
Οδηγούμαστε με βεβαιότητα σε ένα νέο μοντέλο υγείας, που αντί να θωρακίζει το δημόσιο σύστημα υγείας με έμπρακτες μεταρρυθμιστικές πολιτικές που συνδυάζουν την τόνωση της Πρωτοβάθμιας φροντίδας Υγείας, την στελέχωση των νοσοκομείων με προσλήψεις μόνιμου ιατρικονοσηλευτικού προσωπικού, την λειτουργία των κλειστών χειρουργικών αιθουσών και την περεταίρω αναβάθμιση των κτηριακών υποδομών, αλλοιώνει το δημόσιο χαρακτήρα του ΕΣΥ και την κοινωνική ταυτότητα του κράτους, με τον πολίτη να πληρώνει αδρά για την υγεία του.
Η διασφάλιση της ισότιμης πρόσβασης σε καλές υπηρεσίες υγείας για όλους ανεξαιρέτως τους ασθενείς, απαιτεί ένα ολοκληρωμένο σχέδιο που θα περιλαμβάνει πρωτίστως τις ελλείψεις και τα οργανογράμματα των νοσοκομειακών μονάδων της Αχαΐας ξεχωριστά, χωρίς να εμπορευματοποιείται το κοινωνικό αγαθό της υγείας με την αύξηση της κοινωνικής δαπάνης της υγείας και συνακόλουθα της εδραίωσης της κοινωνικής ανισότητας.
Με βάση τα παραπάνω, ερωτάται ο κύριος υπουργός:
1. Έχετε προβεί στην ορθολογικοποίηση των αναγκών αλλά και των ελλείψεων της κάθε πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας δομής υγείας της Αχαΐας και στον αντίστοιχο ολιστικό σχεδιασμό που να αφορά τον πλήρη εκσυγχρονισμό τους, χωρίς να διακυβεύεται ο δημόσιος χαρακτήρας τους;
2. Έχετε προβλέψει την λειτουργία ανεξάρτητου μηχανισμού αξιολόγησης, για τον έλεγχο ποιότητας των υπηρεσιών υγείας, ενός τόσο ευαίσθητου τομέα που χρειάζεται συνεχείς διορθωτικές παρεμβάσεις και επανασχεδιασμό;
3. Ποιος είναι ο συγκεκριμένος σχεδιασμός που αφορά την κάλυψη των κενών οργανικών θέσεων με μόνιμο προσωπικό και των ήδη κλειστών χειρουργικών αιθουσών στις νοσοκομειακές μονάδες της Αχαΐας;
4. Σχετικά με την υλοποίηση των απογευματινών ιατρείων αλλά και τις δαιδαλώδεις λίστες αναμονής που ήδη υπάρχουν, ποιος είναι ο σχεδιασμός αναβάθμισης και βελτίωσης των συνθηκών στα Νοσοκομεία της Αχαΐας, ούτως ώστε ο ευάλωτος πολίτης να μπορεί να έχει ασφαλή και ακώλυτη πρόσβαση στις ποιοτικές δομές υγείας, να λαμβάνει και αυτός εγκαίρως τις αναγκαίες για την υγεία του ιατρικές υπηρεσίες ισότιμα και όχι ανάλογα με το εισόδημά του;
Οι ερωτώντες Βουλευτές
Παπανδρέου Γεώργιος
Λιακούλη Ευαγγελία
Τσίμαρης Ιωάννης
Καζάνη Αικατερίνη
Μουλκιώτης Γεώργιος
Πουλάς Ανδρέας
