Παλεύουν ακόμη με τους εφιάλτες τους, έξι χρόνια μετά την φονική πυρκαγιά στο Μάτι, οι ξένοι επισκέπτες που βρίσκονταν στην πληγείσα περιοχή, για διακοπές.
Η Ζόε από την Ιρλανδία ήταν εκεί με τον σύζυγό της, 4 ημέρες μετά το γάμο τους, και ο Τζαροσλάου από την Πολωνία με την γυναίκα του και τον 9χρονο γιό τους.
Και οι δυο έχασαν τις οικογένειές τους, και 6 χρόνια μετά παλεύουν ακόμη με την φρίκη και τον εφιάλτη της απώλειας.
«…όταν είδα την βάρκα ήμουν βέβαιος ότι θα τους βοηθήσουν, αλλά δεν τους βοήθησε κανείς…» λέει στον ΑΝΤ1 ο Τζαροσλάου Κορζενιοβσκι , θύμα πυρκαγιάς από την Πολωνία.
«Έπεσε στις φλόγες μπροστά μου και φώναξε «γιατί;» λέει η Ζόε Χολοχαν, θύμα πυρκαγιάς από Ιρλανδία
Ο Μάνος ΤΣαλιάγκος, υπαλληλος Πολιτικής Προστασίας του Δήμου Ραφήνας λέει ότι
«6χρόνια μετά…πάντα δακρύζω»
Έφτασαν στην χώρα μας για διακοπές και συνάντησαν την φρίκη. Έχασαν τις οικογένειές τους στην φονική πυρκαγιά στο Μάτι. 6 χρόνια μετά, ο εφιάλτης της απώλειας δεν σταμάτησε ποτέ…
Ο ΤΖαροσλάου Κορζενιοβσκι λέει ότι «ήμουν σίγουρος ότι όλα θα πήγαιναν καλά όταν μπήκαν στην βάρκα. Εγώ δεν ανέβηκα γιατί είχε πολύ κόσμο πάνω, είχε πολλά άτομα. Θεώρησα ότι θα γλύτωναν»
Ο Τζαροσλάου Κορζένιοβσκι περιγράφει πως την ημέρα της πυρκαγιάς χωρίστηκαν με την γυναίκα του και τον 9χρονο γιό τους. Τελευταία φορά τους είδε ανεβασμένους σε μια βάρκα με τουρίστες. Πνίγηκαν όμως στη θάλασσα κατά την διαφυγή τους.
Συνεχίζει λέγοντας ότι «ήταν μιάμιση ώρα στη βάρκα και περίμεναν να τους βοηθήσουν, αλλά κανείς δεν τους βοήθησε. Περίμενα, ήμουν βέβαιος ότι κάτι θα γινόταν. Αλλά τους άφησαν αβοήθητους»
Από τότε κάθε χρόνο τέτοιες ημέρες, έτσι και φέτος, ο Τζαροσλάου βρίσκεται στην Αθήνα, για το ετήσιο μνημόσυνο των αγαπημένων του, «ερχομαι κάθε χρόνο στην Ελλάδα, και θα έρχομαι όσο είμαι ακόμη όρθιος, να τιμώ την μνήμη τους»
Η Ζοε Χολοχαν, χήρα θύματος πυρκαγιάς αναφέρει «Ο Μπράιαν προσπάθησε να σβήσει την φωτιά στο φόρεμά μου και εγώ να σβήνω την φωτιά από το πρόσωπό μου, γιατί καίγονταν τα μαλλιά μου και έλιωνε το πρόσωπό μου»
Ο Μπράιαν και η Ζόε από το Δουβλίνο της Ιρλανδίας είχαν παντρευτεί 4 ημέρες πριν τους βρει η φονική πυρκαγιά στη Ραφήνα. Είχαν φτάσει εκεί για το μήνα του μέλιτος., εκείνη και ο Μπραίαν καθώς έτρεχαν στους δρόμους της Ραφήνας για να σωθούν, βρήκαν 4-5 πολύ μικρά παιδιά μόνα τους, τα πήραν στην αγκαλιά τους, τα έβαλαν σε ένα διερχόμενο όχημα και επειδή δεν χωρούσαν όλοι, το ζευγάρι μπήκε στο πορτ μπαγκάζ.
Η Ζοε συνεχίζει λέγοντας ότι «το επόμενο που θυμάμαι ήταν το αυτοκίνητο να τρακάρει, να χτυπά ένα δέντρο και ο Μπράιαν να πέφτει από το όχημα. Προσπάθησα να τον τραβήξω, όμως δεν μπορούσα να τον φτάσω και εκείνος έπεσε στις φλόγες μπροστά μας, και φώναξε «γιατί;». Αυτή ήταν η τελευταία λέξη που είπε.»
Τόσο στο βιβλίο της «Όταν φεύγουν οι καπνοί» που έχει γίνει μπεστ σέλλερ στην Ισλανδία, όσο και στις συχνές της συνεντεύξεις στα μέσα της χώρας της, η Ζόε μιλά πάντα για τον Μάνο Τσαλιάγκα, τον Έλληνα εθελοντή πυροσβέστη που την έσωσε.
«… Δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσω όταν είδα τα μαλλιά της και τα ρούχα της καμένα και κολλημένα πάνω της , δεν μπορώ να το βγάλω από το μυαλό μου, τόσα χρόνια και ακόμη συγκινούμαι. Πριν 1,5 χρόνο την είδα στην Αθήνα στο δικαστήριο…ήταν στιγμή που σου κόβεται ανάσα» λέει ο ίδιος.
Η Ζοε σήμερα στα εγκαύματα στο σώμα της έχει ζωγραφίσει τατουάζ, και κάθε ένα από αυτά είναι οι μάχες για επιβίωση που έχει δώσει. Ο Τζαροσλάου όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος θα επιστρέψει στο Μάτι, για να σταθεί απέναντι στη θάλασσα που χάθηκαν οι δικοί του. Ο Μάνος, βρίσκεται πάντα στο πόστο του, σε επιφυλακή. Όμως, ο πόνος 6χρονια μετά παραμένει ο ίδιος.
