Η λέξη ρίγανη προέρχεται ετυμολογικά από τις λέξεις όρος και γάνος που σημαίνει «χαρά του βουνού» και συμβόλιζε από τα αρχαία χρόνια την ευτυχία και την ειρήνη. Η δραστικότητα της στον ανθρώπινο οργανισμό είναι γνωστή και αποδεδειγμένη, αφού χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση – ανακούφιση ποικίλων καταστάσεων.
- Στη θεραπεία λοιμώξεων από μύκητες και ζυμομύκητες (π.χ. το πόδι του αθλητή).
- Στην καταπολέμηση της βακτηριακής υπερανάπτυξης (π.χ. candida).
- Στην ανακούφιση των συμπτωμάτων της Υπερανάπτυξης Βακτηρίων του Λεπτού Εντέρου (SIBO).
- Στην καταπολέμηση διάφορων λοιμώξεων.
- Βοηθά να σκοτώσει και να αποβάλει τα παράσιτα από το σώμα.
- Συμμετοχή στην ανακούφιση φλεγμονωδών καταστάσεων (όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, ο ισχιακός πόνος και το Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου (IBD)), σε τοπική χρήση.
- Έχει αντιμικροβιακή δράση (π.χ. βοηθά στην ανακούφιση του πονόλαιμου έπειτα από φαρυγγίτιδα).
- Έχει αυξημένη αντιοξειδωτική δράση.
Η ρίγανη χρησιμοποιείται ευρέως και υπό την μορφή ριγανέλαιου, το οποίο προκύπτει από την απόσταξη του αρχικού προϊόντος. Πολλές είναι οι ευεργετικές ιδιότητες, και σε αυτή την περίπτωση, οι οποίες οφείλονται κυρίως στις φαινόλες που περιέχονται στη ρίγανη, όπως για παράδειγμα η καρβακρόλη (φαινολικό τερπενοειδές). Λέγεται, μάλιστα, πως το ριγανέλαιο έχει 26 φορές μεγαλύτερο φαινολικό περιεχόμενο σε σχέση με άλλες πηγές (π.χ. τα φρούτα, την τομάτα, το τσάι, τον καφέ, το μπρόκολο, τη πατάτα, το κόκκινο κρασί, τη σόγια) και αυτό το αναδεικνύει ως «το πιο ισχυρό αντισηπτικό φυτικής προέλευσης».
Η καρβακρόλη, σύμφωνα με την πρόσφατη βιβλιογραφία, έχει έντονες αντιβακτηριακές, αντιοξειδωτικές και αντικαρκινικές ιδιότητες για τον οργανισμό. Η αντιμικροβιακή δράση της καρβακρόλης είναι υψηλότερη από αυτή άλλων πτητικών ενώσεων που υπάρχουν στα αιθέρια έλαια. Είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική έναντι των τροφιμογενών παθογόνων (π.χ. Escherichia coli, Salmonella και Bacillus cereus), ενώ η αντιοξειδωτική της δράση χρησιμοποιείται ευρέως σε συνδυασμό με την θυμόλη του θυμαριού. Σε πρόσφατες μελέτες, το ριγανέλαιο έδειξε θετική επίδραση στην ανάπτυξη του ανθρώπου, όσο και στην ανοσία και θα μπορούσε να θεωρηθεί αποτελεσματική εναλλακτική λύση έναντι χρήσης αντιβιοτικών.
Σε μια μελέτη του Υπουργείου Γεωργίας των ΗΠΑ, αξίζει να τονίσουμε ότι η ρίγανη κατατάχθηκε υψηλότερα από οποιοδήποτε άλλο φρούτο ή βότανο σε ό,τι αφορά την αντιοξειδωτική δράση, αφού έχει 42 φορές περισσότερα αντιοξειδωτικά από τα μήλα, 12 φορές περισσότερα από αυτά που βρίσκονται στα πορτοκάλια και 4 φορές την περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικά των μύρτιλων. Έτσι, η ρίγανη μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμη για την καταπολέμηση των ελεύθερων ριζών που ευθύνονται για την πρόκληση της νόσου του Alzheimer και άλλων νευροεκφυλιστικών διαταραχών. Τέλος, έχει χρησιμοποιηθεί και ιατρικά ως στυπτικό (αγγειοσυσταλτικό), ανθρακούχο, εφιδρωτικό, αποχρεμπτικό, εμμηναγωγό, διεγερτικό και στομαχικό μέσο, αλλά και ως θεραπεία για την ανακούφιση από κολικούς, βήχα, πονοκεφάλους, νευρικότητα και πονόδοντους.
Πως μπορούμε να φτιάξουμε ριγανέλαιο στο σπίτι μας
Υλικά
Ένα μεγάλο ματσάκι ρίγανης (καθαρισμένη και στεγνή εντελώς)
Έξτρα παρθένο ελαιόλαδο
Ένα γυάλινο βάζο
Ένα μίξερ
Διαδικασία
Αρχικά, βεβαιωνόμαστε ότι η ρίγανη είναι απαλλαγμένη από ακαθαρσίες ή ξένα σώματα. Επίσης, δεν θα πρέπει να έχει καθόλου υγρασία, καθώς το νερό θα αναπτύξει βακτήρια στο ελαιόλαδο. Στη συνέχεια, αφαιρούμε τα φύλλα από τους μίσχους και τα προσθέτουμε στο βάζο. Χρησιμοποιούμε έναν αναδευτήρα για να συνθλίψουμε και να τρίψουμε τα φύλλα. Αυτό βοηθά στην απελευθέρωση των πτητικών ελαίων στη ρίγανη, όπου βρίσκονται τα φαινολικά συστατικά. Όταν τα φύλλα ρίγανης είναι καλά ανακατεμένα, ρίχνουμε το ελαιόλαδο έως ότου είναι όλα βυθισμένα. Αφήνουμε την ρίγανη στο ελαιόλαδο για δύο εβδομάδες, ανακατεύοντας περιστασιακά, σε δροσερό σκοτεινό μέρος. Το λάδι σκουραίνει και αποκτά σκούρο πράσινο – καφέ χρώμα και μυρίζει έντονα η ρίγανη.
Μόλις περάσουν δύο εβδομάδες, χρησιμοποιούμε ένα πανί ή σουρωτήρι για να στραγγίξουμε το λάδι σε ένα βάζο. Διατηρούμε στο ψυγείο. Το λάδι ρίγανης θα διαρκέσει μερικούς μήνες. Θα ξέρουμε πότε δεν είναι πια καλό, όταν το ελαιόλαδο αρχίζει να μυρίζει, τότε θα έχει ταγγίσει.
Τυπική χρήση του ριγανέλαιου
Βάζουμε 3-5 σταγόνες, 1-2 φορές την ημέρα έως και 10 ημέρες συνεχόμενα τον μήνα. Στη συνέχεια, ακολουθεί παύση για τις επόμενες 20 μέρες του μήνα.
Τρόποι Λήψης
Λόγω της καυτερής αίσθησης, μπορείτε να βάλετε μερικές σταγόνες πάνω σε λίγο ψωμί ή/και τυρί, μια κουταλιά ελαιόλαδο, μέσα σε σαλάτα, σε σούπα ή στα λαδερά, μέσα σε αφέψημα βοτάνων και σε φυσικούς χυμούς φρούτων.
Πιθανές παρενέργειες ριγανέλαιου
- Καούρα
- Στομαχικές διαταραχές
- Τοπικός ερεθισμός
Αντενδείκνυται η λήψη του ριγανέλαιου από εγκύους λόγω της έντονης σύσπασης της μήτρας που πιθανόν να προκαλεί.
Προτείνεται η λήψη του να γίνεται πάντοτε κατόπιν σύστασης ειδικού.
