Στέλνει το Επιμελητήριο επιστολή στον υπουργό για το τρένο, «αρπάζεται» ο Δήμαρχος και μιλά για «Νενέκους», τα παίρνει στο κρανίο ο συγκοινωνιολόγος Σαρδελιάνος και απαντά, δίνουν απαντήσεις και οι επικεφαλής των παρατάξεων Σβόλης και Ψωμάς και το… τουρλουμπούκι συνεχίζεται. Μία τέτοια αντιπαράθεση σπανίζει σε άλλες πόλεις που οι φορείς της σκέπτονται πάντα με γνώμονα το συμφέρον της περιοχής τους. Διεκδικούν όλοι μαζί και δεν «τρώγονται»! Και το ερώτημα είναι απλό. Και εύλογο. Εχουμε αποφασίσει μία κοινή γραμμή στο ζήτημα της διεκδίκησης του τρένου; Ανεξάρτητα με το τι λέει η Κομισιον και αν έχει αρνηθεί την χρηματοδότηση (είναι αρμοδιότητα της κυβέρνησης να την μεταπείσει), ανεξάρτητα με το τι έχει κατά νου το αρμόδιο υπουργείο, αυτό που πρώτα από όλα θα πρέπει να αποφασιστεί είναι το τι θέλει η Πάτρα. Είχαμε μείνει σε μία παλαιότερη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, όμως οι συνθήκες και τα δεδομένα έχουν πλέον αλλάξει. Πιθανόν και τα οικονομικά του Κράτους. Όμως αν η πόλη «ανέβει» στην Αθήνα με μία και μοναδική κοινή πρόταση, μόνο τότε έχει ελπίδα να διεκδικήσει το μέγιστο για την πρωτεύουσα της Αχαϊας. Σε διαφορετική περίπτωση… ο εκάστοτε υπουργός που επικαλείται «οικονομία» και δεν αποφασίζει πλήρη υπογειοποίηση του τρένου… θα βρίσκει «συμμάχους» στην Πάτρα οπότε… δεν θα κάνει το αυτονόητο! Σήμερα ο Πελετίδης λέει όχι στην επίγεια διέλευση, άλλοι λένε… δώστε μας ότι μπορείτε και άλλοι… ας περάσει όλο επιφανειακά αρκεί να έρθει το τρένο στην Πάτρα. Αυτά ακούει ο υπουργός και λέει (από μέσα του): «Τόσο «μακάκες» είναι αυτοί, που σιγά μην ξοδέψω λεφτά για πλήρη υπογειοποίηση»!
