To Isetta γεννήθηκε το 1953. Ηταν το πρώτο πετυχημένο εμπορικά microcar που βγήκε στους ιταλικούς -κυρίως- δρόμους. Το design του ήταν ακαταμάχητο και η πρακτικότητά του μοναδική. Ικανοποιούσε το πάγιο και διαρκές αίτημα των ανθρώπων που ζούσαν στα αστικά κέντρα για ευελιξία κίνησης στην πόλη. Στο φόντο της παρουσίας του υπάρχει και μια συναρπαστική ιστορία γύρω από το πώς αυτό το φουτουριστικού σχεδιασμού αυτοκίνητο -που έμεινε γνωστό και με το προσωνύμιο bubble car- κατάφερε να σώσει τον κολοσσό BMW από τη χρεοκοπία. Ναι, το αποτύπωμα που άφησε το πέρασμα του Isetta στην ιστορία της αυτοκίνησης, αν και άγνωστο σε πολλούς, ήταν πραγματικά ισχυρό!
Η πρώτη επαφή ήταν μια έκπληξη
Τα πάντα στο Isetta λειτουργούσαν στην υπηρεσία της χρηστικότητας. Ο στρογγυλός όγκος, τα καμπυλωτά τζάμια, θύμιζαν περισσότερο παιχνίδι παρά αυτοκίνητο. Η είσοδος-έξοδος των επιβατών μέσω της μεγάλης μπροστινής πόρτας -που άνοιγε μαζί με το τιμόνι- ήταν τελετουργική. Εκανε τον οδηγό να νιώθει ότι μπαίνει σε κλειστή κάψουλα roller coaster.
Το εσωτερικό του αυτοκινήτου ήταν μεν λιτό, η δε αίσθηση της μοναδικότητας που ένιωθε ήταν αξεπέραστη. Το Isetta δεν γεννήθηκε για να εκπλήσσει με τις επιδόσεις του. Ηταν φτιαγμένο για να γλιστράει στους στενούς δρόμους των πόλεων. Χωρούσε εκεί που τα άλλα αυτοκίνητα δεν χωρούσαν. Ηταν λες και η κατασκευάστρια εταιρεία τού Iso SpA πρόσθεσε στην απλότητα και τη χαρά οδήγησης ενός σκούτερ την ασφάλεια αυτοκινήτου.
Με μήκος μόλις 2,29 μέτρα και βάρος περίπου 350 κιλά, το Isetta ήταν ένα τεχνολογικό επίτευγμα μινιμαλισμού. Ο κινητήρας του ήταν μικρός αλλά αξιόπιστος, κυμαινόταν από 236 έως 298cc, απέδιδε γύρω στους 9-13 ίππους. Η τελική ταχύτητα των 80 χιλιομέτρων την ώρα μπορεί να φαντάζει μικρή, αλλά πείτε μου ποιος, ακόμα και στις μέρες μας, πιάνει το 80 οδηγώντας εντός πόλης; Το στοιχείο όμως που έκανε τη διαφορά ήταν η κατανάλωση των μόλις 3 λίτρων στα 100 χλμ. Ενα εντυπωσιακό νούμερο που ακόμη και τα σύγχρονα υβριδικά θα ζήλευαν.
Η κυκλοφορία του Isetta ήταν κάτι σαν τον κρότο που αφήνει το πιστόλι αφέτη όταν ένας αγώνας δρόμου ξεκινά. Η κατασκευάστρια εταιρεία Iso SpA -που μέχρι το λανσάρισμα αυτού του φουτουριστικού αυτοκινήτου ήταν γνωστή για τα σκούτερ και τα μικρά τρίκυκλα φορτηγά που έφτιαχνε- έδειξε τον δρόμο στο πώς ένα μικροσκοπικό αυτοκίνητο μπορεί να έχει εμπορικό αντίκρισμα. Smart Fortwo, Citroën Ami, Renault Twizy αν σήμερα λατρεύουμε τα οχήματα πόλης για την ευκολία τους, το χρωστάμε στους τολμηρούς σχεδιαστές της.
Μια όχι και τόσο γνωστή ιστορία
Χωρίς το Isetta η BMW ίσως να μην υπήρχε σήμερα, στη μορφή που γνωρίζουμε. Δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε πως το ιταλικό microcar έσωσε τη βαυαρική φίρμα από τη χρεοκοπία. Στη διάρκεια της δεκαετίας του ’50, η BMW βρέθηκε στο φάσμα του οικονομικού αδιεξόδου. Είχε χάσει τα κραταιά εργοστάσιά της στην -τότε- Ανατολική Γερμανία και τα πολυτελή της μοντέλα δεν πουλούσαν αρκετά. Την ίδια περίοδο η ανταγωνίστρια Volkswagen, ήδη από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, είχε μονοπωλήσει το αγοραστικό ενδιαφέρον με το εμβληματικό Σκαθάρι. Ενα λαϊκό αλλά συνάμα τόσο χαρακτηριστικό όχημα που η αγορά λάτρεψε. Η BMW έπρεπε να δώσει τη δική της απάντηση στην έξυπνη μετακίνηση εντός πόλης.
Η λύση της οικονομικής ασφυξίας που αντιμετώπιζε η BMW ήρθε από την Ιταλία, όταν αγόρασε τα σχέδια και την άδεια κατασκευής της Isetta από την Iso SpA, προσαρμόζοντάς τα στις ανάγκες της γερμανικής αγοράς. Με νέο, αξιόπιστο μονοκύλινδρο τετράχρονο κινητήρα BMW, η «γερμανική Isetta» έγινε αμέσως επιτυχία. Από το 1955 έως το 1962 πουλήθηκαν πάνω από 160.000 μονάδες, σώζοντας την εταιρεία και φέρνοντάς της κεφάλαια για να αναπτύξει τον σχεδιασμό άλλων μοντέλων της.
Η ιταλική έκδοση της Isetta, που ξεκίνησε το 1953 και συνεχίστηκε για λίγα χρόνια πριν σταματήσει στα μέσα της δεκαετίας του ’50, κόστιζε περίπου 350.000 λιρέτες, δηλαδή γύρω στα 3.500 ευρώ ενώ η γερμανική έκδοση της BMW, που κυκλοφόρησε από το 1955 έως το 1962, κυμαινόταν μεταξύ 6.000 και 6.500 ευρώ.
Το Isetta γεννήθηκε μέσα από τις στάχτες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Σε μία περίοδο που η Ευρώπη διψούσε για καινοτομία και ρηξικέλευθες ιδέες που θα επούλωναν τις πληγές της. Το ότι ως σήμερα η ιδέα που παρουσιάστηκε 75 χρόνια πριν, δίνει διαχρονικά έμπνευση στους μηχανικούς τού σήμερα να οραματιστούν και να δημιουργήσουν, είναι μια δοξασμένη στιγμή της ατέρμονης ανθρώπινης δίψας για δημιουργικότητα.
Eξωτερική φωτογραφία: www.press.bmwgroup.com
Φωτογραφίες: Getty Images / Ideal Image
