Με το Alfa Romeo Carabo, το 1968, άνοιξε ένας κύκλος που δεν κλείνει. Το μοντέλο ήταν ο καρπός της συνεργασίας της Alfa Romeo με τον διάσημο οίκο σχεδιασμού Bertone. Λάνσαραν ένα concept car που έμοιαζε να έχει ξεπηδήσει από άλλο πλανήτη. Ο σχεδιαστής του, ο 30χρονος τότε Marcello Gandini, έφερε ένα ρηξικέλευθο και ταυτόχρονα ριζοσπαστικό σκεπτικό στον σχεδιασμό των αυτοκινήτων. Οι γραμμές του Carabo ήταν κοφτερές, οι αναλογίες του εσκεμμένα ακραίες και οι πόρτες του άνοιγαν προς τα πάνω, σε σχήμα «ψαλιδιού». Ήταν η πρώτη φορά που ο κόσμος έβλεπε αυτό το άνοιγμα, που αργότερα έγινε σήμα κατατεθέν για τη Lamborghini Countach και για μια ολόκληρη γενιά supercars.
Το μοναδικό πρωτότυπο Alfa Romeo Carabo φυλάσσεται στα αρχεία της Bertone, στην Ιταλία. Συχνά εκτίθεται σε ειδικές εκθέσεις αυτοκινήτου ή μουσεία design. Δεν βρίσκεται σε δημόσια μόνιμη συλλογή και δεν είναι διαθέσιμο για πώληση. Το Carabo στηριζόταν στο πλαίσιο της Alfa Romeo 33 Stradale, ενός από τα πιο εξελιγμένα σπορ αυτοκίνητα της εποχής. Κάτω από το καπό κρυβόταν ο αλουμινένιος V8 κινητήρας των 2 λίτρων, απόδοσης περίπου 230 ίππων, που του έδινε επιδόσεις εντυπωσιακές για τα δεδομένα των τελών του ’60. Ομως, εκείνο που έκλεψε την παράσταση δεν ήταν ο κινητήρας. Ηταν η ίδια η αισθητική του.
Η γέννηση του σφηνοειδούς design
Το Carabo ήταν το πρώτο αυτοκίνητο που εφάρμοσε ολοκληρωμένα το «σφηνοειδές» design. Το αμάξωμα έμοιαζε να σκίζει τον αέρα, χαμηλό και αιχμηρό, σχεδόν επιθετικό. Το ύψος του έφτανε μόλις το 1 μέτρο, γεγονός που του έδινε μια σχεδόν εξωπραγματική σιλουέτα. Τα χρώματά του, ένα έντονο πράσινο με πορτοκαλί λεπτομέρειες, ενίσχυαν τον φουτουριστικό του χαρακτήρα. Δεν ήταν απλώς ένα concept, ήταν μια εικαστική δήλωση. Στη θέα του Carabo το μέλλον δεν ήταν πια πρόκληση!
Το μοντέλο δεν ήταν χρηστικό, δεν είχε χώρο για αποσκευές. Λόγω της μοναδικότητάς του -δεν πληρούσε τις προδιαγραφές μαζικής παραγωγής- η Alfa δεν μπήκε ποτέ στη διαδικασία παραγωγής. Στη θέα του είχε ήδη δηλώσει κάτι μεγαλειώδες. Τον πρόλογο μιας αυτοκινητιστικής ιδέας, μιας έννοιας, μιας ολόκληρης εποχής. Οι “Ιταλίδες αδελφές” -Lamborghini, Ferrari, Lancia- θα βάσιζαν πάνω του τα μελλοντικά τους μοντέλα. Η ίδια η έννοια του supercar, όπως την ξέρουμε σήμερα, γεννήθηκε από εκείνο το σχεδιαστικό πείραμα της Bertone.
To Carabo ήταν μια δήλωση. Η αντανάκλαση της ανοιχτότητας του πνεύματος που είχαν τα ’60s: ριζοσπαστισμός, τεχνολογική αισιοδοξία, αισθητικός πειραματισμός. Σε μια εποχή που η κατάκτηση του Διαστήματος βρισκόταν στην πρώτη γραμμή, το Carabo έμοιαζε με διαστημόπλοιο που προσγειώθηκε στη γη. Το design του συζητήθηκε όχι μόνο στον κόσμο της αυτοκινητοβιομηχανίας, αλλά και στον χώρο της αρχιτεκτονικής, της τέχνης και του βιομηχανικού σχεδίου. Αυτό το πολιτισμικό αποτύπωμα είναι που καθιστά το Carabo σήμερα περιζήτητο. Αν και υπάρχει μόνο ένα πρωτότυπο, φυλαγμένο με φροντίδα στην Bertone, η επιρροή του ζει σε κάθε σφηνοειδές supercar που ακολούθησε. Η Countach, η Lancia Stratos Zero, ακόμη και η Bugatti EB110 ή οι σύγχρονες McLaren, χρωστούν κάτι στο Carabo.
Ενα συλλεκτικό σύμβολο
Δεν μπορούμε να χαρακτηρίσουμε το Carabo απλώς ως μια “παλιά Alfa Romeo”. Είναι ένα πολιτισμικό κεφάλαιο. Δεν μπορεί να αποκτηθεί -δεν διατίθεται στην αγορά- αλλά η αξία του σε εκτιμήσεις συλλεκτών αγγίζει αστρονομικά ποσά. Η πραγματική του αξία δεν είναι χρηματική. Είναι ένα μοναδικό σημείο αναφοράς για την αυτοκινητική κουλτούρα.
Το Alfa Romeo Carabo παραμένει μέχρι σήμερα ένα από τα πιο σημαντικά πρωτότυπα που κατασκευάστηκαν ποτέ. Ηταν λες και έβαλε τον σπόρο που γέννησε δεκάδες supercars, που επαναπροσδιόρισε τον σχεδιασμό τους και κατέστησε τον Marcello Gandini έναν από τους σημαντικότερους σχεδιαστές της ιστορίας. Αυτό το αυτοκίνητο δεν είναι απλώς μια μηχανή που καταπίνει χιλιόμετρα. Είναι έργο τέχνης και κομμάτι από το παζλ της συλλογικής μας φαντασίας.
