Του Πέτρου Ψωμά
«Δεν θα κάνω την αγιογραφία του Αθανάσιου Στεφανόπουλου, γιατί δεν την έχει ανάγκη και γιατί δεν την αποζητά». Με αυτά τα λόγια ο Αθανάσιος Χονδρομάρας, Διευθυντής της Ιατρικής Υπηρεσίας του Νοσοκομείου «Άγιος Ανδρέας» της Πάτρας μίλησε για τον δωρητή της εγκατάστασης Pet-Scan, κατά τα εγκαίνια της ομώνυμης μονάδας το πρωί του περασμένου Σαββάτου. Δανείζομαι τα λόγια του και τα προσυπογράφω. Δεν χρειάζεται τίποτε παραπάνω να προστεθεί, έτσι κι αλλιώς αυτό το άρθρο δεν αφορά τον Αθανάσιο Στεφανόπουλο, αφορά την Πάτρα.
Αυτή η γενναιόδωρη προσφορά ξύπνησε μνήμες από παλιότερες ωραίες εποχές της πόλης μας. Τότε που οι ευεργέτες ήταν πολλοί, οι προσφορές τους πολύτιμες και η υποδοχή πάνδημη: Τριάντης, Διακίδης, Καραμανδάνης, Μαραγκόπουλος, Κορύλλοι, Ρούφοι κι άλλοι πολλοί, επώνυμοι και ανώνυμοι, μεγάλοι και μεγαλύτεροι, δωρητές χρημάτων, ακινήτων, δομών, υπηρεσιών. Η Πάτρα έχει πολλαπλά ευεργετηθεί από ανθρώπους τέτοιου διαμετρήματος και τέτοιας φιλοσοφίας.
Ο Αθανάσιος Στεφανόπουλος αναδεικνύεται σε μέγα ευεργέτη των Πατρών στις μέρες μας, σε μια εποχή που οι καιροί δυσκόλεψαν, οι προσφορές λιγόστεψαν και οι δωρεές έχουν σχεδόν… ενοχοποιηθεί. Τι κάνει το υπερσύγχρονο μηχάνημα που χάρισε στους Πατρινούς; Επιταχύνει κατά πολύ την διάγνωση θανατηφόρων ασθενειών, φέρνοντας συντομότερα την θεραπεία και προλαμβάνοντας νοσήσεις, επιπλοκές ακόμα και θανάτους. Με λίγα λόγια, σώζει ζωές.
Τολμώ να παραλληλίσω αυτή την προσφορά με την αντίστοιχη δωρεά ενός άλλου ευπατρίδη, του Παναγιώτη Σκαγιόπουλου. Ποια η δική του συνεισφορά στην πόλη έναν αιώνα πριν; Αφιέρωσε τεράστιο μέρος της περιουσίας του για να ιδρύσει, να χτίσει και να δωρίσει στην Πάτρα το Σκαγιοπούλειο Ορφανοτροφείο, προκειμένου να βρουν στέγη, ανατροφή, περίθαλψη και εκπαίδευση τα ορφανά παιδιά της εποχής. Ζωές έσωζε κι εκείνος.
Η σημερινή παροχή του ομογενή Στεφανόπουλου και εκείνη του σταφιδέμπορου Σκαγιόπουλου έχουν κοινά χαρακτηριστικά: μεγάλη οικονομική δωρεά, κάλυψη κοινωνικής ανάγκης, συμπλήρωση των κρατικών δομών, αγόγγυστο και σεμνό δόσιμο από τον δωρητή, προσφερόμενες υπηρεσίες σε βάθος χρόνου, πράξη ουσιαστικής αλληλεγγύης, παραδειγματισμός της κοινωνίας, ευεργεσία με νόημα, αντανάκλαση στις ζωές ανθρώπων.
Κάποτε σε αυτή την πόλη αποδεχόμασταν δωρεές, καλωσορίζαμε επενδύσεις, χαιρετίζαμε καθετί το εξωστρεφές, το αναπτυξιακό, το χρήσιμο για την τοπική μας κοινωνία και τους ανθρώπους της. Πάνε δέκα χρόνια τώρα που έχουμε αλλάξει ρότα. Και δεν μας βγαίνει σε καλό.
