Σφοδρές αντιδράσεις προκάλεσε στα social media, η πολιτεύτρια της ΝΔ στην Α’ Θεσσαλονίκης Αφροδίτη Λατινοπούλου, δημοσιεύοντας ένα βίντεο στο οποίο καταφέρεται εναντίον των γυναικών που εμφανίζονται δημόσια, με αξύριστες μασχάλες και αξύριστα πόδια, ραγάδες ή κυτταρίτιδα.
Στο ίδιο βίντεο δε, η Αφροδίτη Λατινοπούλου εξανίσταται και με τους άντρες οι οποίοι όπως αναφέρει «πλησιάζουν ολοένα και περισσότερο την γυναικεία τους πλευρά».
Με φόντο αυτό το βίντεο, ο γνωστός συγγραφέας Αύγουστος Κορτώ, εμμέσως πλην σαφώς δίνει τη δική του απάντηση στην Αφροδίτη Λατινοπούλου.
Γράφει ο Αύγουστος Κορτώ στην ανάρτησή του:
«Το πιο γερό χαστούκι για το τι σημαίνει να είσαι γυναίκα σ’ έναν κόσμο καμωμένο από άντρες – για άντρες – το έφαγα πριν χρόνια, στον Χόντο της Ομόνοιας.
Έψαχνα να βρω ένα ζελέ για το μαλλί, φυσικά χάθηκα, μια φιλεύσπλαχνη υπάλληλος με πήρε απ’ τα είδη ψαρικής και με πήγε στα είδη επικείμενης καράφλας, και τέλος πάντων στήθηκα στην ουρά να πληρώσω.
Και φυσικά (ανακαλύπτοντας τον τροχό) είδα μπροστά μου γυναίκες κάθε ηλικίας, η καθεμιά μ’ ένα καλάθι τίγκα στα προϊόντα (που θα ήθελα φροντιστήριο να μάθω τι κάνουν), ενώ εγώ, ο μόνος άντρας στην ουρά, κρατούσα μονάχα το ταπεινό ζελεδάκι μου.
Και θυμήθηκα ν’ ακούω μικρός «Ο καλλωπισμός είναι στο αίμα των γυναικών», «Αν δεν φτιαχτούν για ν’ αρέσουν, αρρωσταίνουν».
Μύθοι, θρύλοι, δράκοι. Κανείς δεν γεννιέται με συγγενή τάση κατασπατάλησης του μισού του – σκληρά κερδισμένου – μισθού σε προϊόντα περιποίησης. Το κάνεις επειδή το θέλεις, επειδή σε κάνει να αισθάνεσαι ωραία (κι όλα αυτά είναι απολύτως θεμιτά: εδώ τόσοι άντρες βαράνε ενέσιμα αναβολικά για να κάνουν μούσκουλα), αλλά υπάρχει και το ενδεχόμενο να το κάνεις χωρίς να ξέρεις το γιατί – να σε παρασέρνει απλώς η κοινωνική προσταγή: «Οφείλεις να ‘σαι περιποιημένη, στην τρίχα, ειδάλλως δεν είσαι πραγματική γυναίκα». (Και παράλληλα, οι περισσότεροι άντρες ξοδεύουμε το εν δέκατο μάξιμουμ για τα απολύτως βασικά).
Αυτή είναι μόνο μία απ’ τις πολλές ανισότητες που εδράζονται στον ετεροκαθορισμό της γυναίκας από έξωθεν απαιτήσεις, αισθητικές εμμονές και ποικίλες πατριαρχικές συμπεριφορές. Μέσα σ’ όλα, οι γυναίκες θα ακούσουν κι ομόφυλές τους να τις ψέγουν, να τις «νουθετούν»: «Γίνε όμορφη», με άλλα λόγια, «Γίνε σαν τις χιλιάδες των χιλιάδων, ίδια κι απαράλλαχτη».
Αλλά ομορφιά χωρίς ελευθερία δεν έχει νόημα.
Κι αντιστρόφως, η ελεύθερη γυναίκα είναι πάντα όμορφη.»
