Ο Νας που βρίσκεται στα βόρεια της Ικαρίας είναι αδιαμφισβήτητα η πιο επικίνδυνη παραλία της Ελλάδας και για αυτό τον λόγο είναι και μοναδική που διαθέτει σχοινί ασφαλείας προκειμένου να μπορούν οι τολμηροί λουόμενοι που την επισκέπτονται να πιάνονται από αυτό και έτσι να μην παρασύρονται από τα πολύ ισχυρά θαλάσσια ρεύματα είτε προς τα ανοιχτά του Πελάγους είτε προς τα βράχια.
Δείτε βίντεο:
Ο Νας είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στους γυμνιστές και τους φίλους του ελεύθερου κάμπινγκ.
Η πρόσβαση στην παραλία γίνεται οδικώς από τον κεντρικό δρόμο Αγίου Κήρυκου – Αρμενιστή.
Αφότου περάσετε τον Αρμενιστή και διανύσετε μια απόσταση 3 χιλιομέτρων, θα χρειαστεί να αφήσετε στο κεντρικό δρόμο το αυτοκίνητό σας και να κατεβείτε ένα μονοπάτι με σκαλοπάτια που θα σας οδηγήσει αρχικά στο ποτάμι και στην συνέχεια, είτε μέσα από το ποτάμι είτε από τα βράχια, στην παραλία.
Πολλά στοιχεία επιτρέπουν στους μελετητές να πιστεύουν ότι ο Νας αποτελούσε και βασικό οικισμό του νησιού. Μάλιστα, θεωρείται ότι πήρε το όνομά του είτε από τη λέξη Ναός είτε από τη λέξη Μα, που λεγόταν η θεά Άρτεμις στη Μ. Ασία και η λατρεία της ήρθε στην Ικαρία κατά τους μεταμινωϊκούς χρόνους. Έτσι, χτίστηκε ναός αφιερωμένος στην Ταυροπόλο θεά Άρτεμις. Το όνομα Ταυροπόλος ή Ταυροβόλος, καταδεικνύει την ιδιότητα της θεάς ως γονιμοποιός δύναμη της φύσης και της φθοράς, και προστάτης των θαλασσοπόρων.ενώ το ίδιο το σέβασμα της θεάς καλείται Ταυροπόλιον.
Στο Να, βρισκόταν το αρχαίο λιμάνι, που εκτεινόταν από την παραλία μέχρι βαθιά μέσα στο φαράγγι του Χάλαρη. Μεταξύ των δύο άκρων δεν υπάρχει επικοινωνία πλέον, αφού η προέκταση προς τη χαράδρα είχε φραχθεί τεχνητά από κορμούς δέντρων από τα πρώτα χρόνια της πειρατείας, από τους κατοίκους της γειτονικής Λαγκάδας για λόγους άμυνας. Έτσι στη μεριά της παραλίας σχηματίζεται μια λίμνη, ενώ η χαράδρα εμφανίζει πλούσια βλάστηση με τρεχούμενα νερά και δημιουργεί μια εικόνα εξωτικής ομορφιάς. Σήμερα, σώζεται η αρχαία προκυμαία του λιμένα, αλλά και ορισμένοι σιδερένιοι κάβοι που πρόσδεναν τα πλοία. Οι κίονες του ναού έχουν εξαφανιστεί, επειδή οι κάτοικοι χρησιμοποίησαν το μάρμαρο, ως υλικό για την κατασκευή χριστιανικές εκκλησίες, το 19ο αιώνα.
