Μία νύχτα, η στρατιά του Έομερ επιτίθεται στους Ούρουκ-χάι και τα Χόμπιτ Μέρι και Πίπιν βρίσκουν καταφύγιο στο πυκνόφυτο δάσος του Φάνγκορν. Εκεί συναντούν τον Δεντρογένη, έναν Εντ. Οι Εντ είναι πολύ δυνατοί και όπως αφηγούνται τα δύο Χόμπιτ τα χτυπήματά τους μπορούν να τσακίσουν το σίδερο και μπορούν να διαλύσουν τον βράχο σαν να είναι κόρα από ψωμί… Όλα αυτά συμβαίνουν στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, αλλά στη Νέα Ζηλανδία «ζει» ένας πραγματικός Δεντρογένης και μόλις απέσπασε και ένα βραβείο.
Στο «δέντρο που περπατάει» απονεμήθηκε ο τίτλος του «Δέντρου της Χρονιάς 2024» από τον Δενδροκομικό Σύλλογο της Νέας Ζηλανδίας (NZ Arb), καθώς χάρη στην ιδιαίτερη εμφάνισή του με τον διπλό κορμό, ή μάλλον ψευδοκορμό, και τα κλαδιά του που παραπέμπουν σε μπράτσα εντυπωσίασε την κριτική επιτροπή και το κοινό που ψήφισε, με αποτέλεσμα να συγκεντρώσει το 42% των ψήφων και αναδειχθεί νικητής.
Όπως αναφέρει το Μητρώο Δέντρων Νέας Ζηλανδίας, το δέντρο με το δίδυμο κορμό είναι σαν να περπατά στη μέση του δρόμου φορώντας τακούνια.
Όπως εξηγεί ο αρμόδιος σύλλογος δεν είναι γνωστή η ακριβής ηλικία του δέντρου, αλλά εκτιμάται ότι είναι τουλάχιστον 150 ετών και ότι οι άλλοτε ιδιοκτήτες της έκτασης αποφάσισαν να το διατηρήσουν χάρη στη μορφή του.
Ο κάτοικος της περιοχής, Πιτ Κάρι, μιλώντας στην εφημερίδα The Press του Christchurch, εξήγησε ότι οι πρόγονοί του όταν έφτασαν στην περιοχή το 1875 αποψίλωσαν το σημείο για να εκμεταλλευτούν γεωργικά την έκταση. Εντούτοις, άφησαν ανέπαφο το δέντρο γιατί πίστευαν ότι ήταν ξεχωριστό.
«Η γη είχε πυκνούς θάμνους και ο προπάππους μου και τα αδέλφια του την καθάρισαν για γεωργική εκμετάλλευση. Όμως άφησαν όρθιο το δέντρο που περπατάει. Πρέπει να πίστευαν ότι ήταν μοναδικό γιατί δεν άφησαν τίποτα άλλο. Εκείνη την εποχή έκοβαν και έκαιγαν τα πάντα», είπε.
Ο διοργανωτής του διαγωνισμού, Μπραντ Καντγουάλαντερ, μιλώντας στο Radio New Zealand δήλωσε πως το υποψήφιο δέντρο είχε το… προβάδισμα από την πρώτη στιγμή, ενώ συνάντησε ισχυρό ανταγωνισμό από το διάσημο δέντρο στη λίμνη Γουανάκα.
«Το δέντρο της Γουανάκα είναι αγαπημένο στον κόσμο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, αλλά στην πραγματικότητα ήρθε τελευταίο στον διαγωνισμό», εξήγησε ο διοργανωτής, ενώ ένα ακόμα δέντρο που βρέθηκε κοντά στη νίκη ήταν ένας τεράστιος ποδόκαρπος τοτάρα σε κεντρικό δρόμο στα νότια του νησιού, αλλά τελικά το βόρειο ράτα… έφυγε με τη νίκη.
Το δέντρο που περπατά είναι ένα «εξαιρετικό χαρακτηριστικό» και «πρωτότυπο παράδειγμα των εντυπωσιακών δέντρων που εμείς, ως Νεοζηλανδοί, έχουμε την τύχη να διαθέτουμε», δήλωσε ο πρόεδρος της NZ Arb Ρίτσι Χιλ.
Το βόρειο δέντρο ράτα είναι επίφυτο, δηλαδή ξεκινά να αναπτύσσεται πάνω στην επιφάνεια ενός δέντρου ξενιστή πριν αναπτύξει εναέριες ρίζες που τελικά φτάσουν στο έδαφος. Το δέντρο που περπατάει πιθανότατα ξεκίνησε τη ζωή του ψηλά στον ξενιστή του, ζώντας από τον αέρα και το νερό της βροχής πριν φτάσει στο έδαφος. Η ασυνήθιστη διάταξη των ριζών του πιθανότατα προκλήθηκε από το πώς μεγάλωσε γύρω από τον ξενιστή του, ο οποίος πιθανότατα πέθανε πριν από αιώνες.
«Το δέντρο ξενιστής έχει πλέον φύγει. Ενδεχομένως το δέντρο ήταν είτε πάρα πολύ μεγάλο, ή μπορεί να υπήρχε ένα άλλο δέντρο που έπεσε και στηρίχτηκε στον ξενιστή και γι’ αυτό οι ρίζες έχουν χωρίσει κοντά στο έδαφος και του έδωσαν αυτή την εικόνα σαν να βαδίζει», είπε ο Μπραντ Καντγουάλαντερ.
Τα βόρεια δέντρα ράτα είναι ενδημικά της Νέας Ζηλανδίας και κάποτε ήταν ένα από τα πιο κοινά είδη στα δάση της χώρας. Ωστόσο, ο αριθμός τους έχει μειωθεί τις τελευταίες δεκαετίες και πλέον καταγράφονται ως ευάλωτα σε εθνικό επίπεδο, σύμφωνα με το Δίκτυο Διατήρησης Φυτών της Νέας Ζηλανδίας.
