Τι είναι αυτό που οδήγησε την Αχαΐα στην «κόκκινη» ζώνη;
Η απάντηση είναι απλή αυτή τη φορά και έχει να κάνει με αριθμούς και στατιστικές. Το ποσοστό της θετικότητας έφτασε στο 4,2% από 3,57% που ήταν την περασμένη εβδομάδα, ενώ γενικότερα ο δείκτης κατά τον Αύγουστο ήταν αυξημένος, κοντά στο 3,63%
Το σύνολο των κρουσμάτων κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο εβδομάδων του Αυγούστου (δηλαδή των ενεργών κρουσμάτων που μπορούν και μεταδίδουν τον ιό) ξεπέρασαν τα 1.500 σε όλη την Αχαΐα. Ο Αύγουστος στο σύνολο του έφτασε τα 3.537 κρούσματα και έγινε ο χειρότερος μήνας της πανδημίας.
Την ίδια ώρα οι νοσηλείες στα νοσοκομεία της Πάτρας αυξάνονται συνεχώς, με τα δύο μεγάλα νοσηλευτικά ιδρύματα της αχαϊκής πρωτεύουσας να δέχονται ασθενείς και από άλλες περιοχές, κυρίως από την Ηλεία και τη Μεσσηνία που βρίσκονται και αυτές στο «κόκκινο».
Όλα αυτά είναι αντικειμενικά δεδομένα που απαντούν στο γιατί η Αχαΐα μπήκε στην «κόκκινη» ζώνη.
Ποια είναι όμως τα αίτια που οδήγησαν εκεί;
Σύμφωνα με επιστήμονες που παρακολουθούν από κοντά την κατάσταση της δημόσιας υγείας και την υγειονομική πορεία της περιοχής, στα παραθεριστικά μέρη της Αχαΐας, υπήρξε μία αυξημένη κινητικότητα σε επισκέπτες από τις αρχές Αυγούστου και μετά.
Ειδικότερα, στην Αιγιάλεια που γέμισε από Έλληνες επισκέπτες, κυρίως από την Αθήνα, τα κρούσματα σε αναλογία με τον πληθυσμό ήταν πολλά και η διασπορά αυξημένη.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που η Ηλεία και η Μεσσηνία με ακόμα μεγαλύτερη κινητικότητα τον Αύγουστο βρίσκονται και αυτές στην «κόκκινη» ζώνη. Η μια αιτία έτσι έχει να κάνει με τον παράγοντα του τουρισμού και της επισκεψιμότητας.
Η άλλη αιτία έχει να κάνει με συγκεκριμένα καταστήματα εστίασης που λειτουργούσαν το περασμένο διάστημα έξω από την Πάτρα και αποτελούσαν στέκια της νεολαίας κυρίως. Σύμφωνα με πολλούς νέους τα μέτρα που λαμβάνονταν στα μαγαζιά αυτά δεν ήταν αρκετά, γίνονταν αρκετές παρατυπίες και ήταν σε έναν βαθμό υποτυπώδη.
Προσοχή: Δεν μιλάμε για το σύνολο της εστίασης, μιλάμε για συγκεκριμένα καταστήματα, ελάχιστα μπροστά στη πλειοψηφία που τηρούσε τα μέτρα. Όμως ακόμα και έτσι να είναι αυτό είναι ένα ζήτημα που αφορά κυρίως τους ελεγκτικούς μηχανισμούς και όχι τον κλάδο που για ακόμα μία φορά στοχοποιείται.
Ο τρίτος παράγοντας όμως έχει να κάνει με την γενικότερη χαλαρότητα που δείξαμε όλοι μας κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Χαλαρότητα που φαίνεται και από την απότομη πτώση των εμβολίων που είχαμε ως περιοχή, αλλά και γενικότερα από την καθημερινότητα μας.
Όσο “μπανάλ” και αν ακούγεται η ατομική ευθύνη δεν λειτούργησε τους μήνες του καλοκαιριού. Πλέον έχουμε να αντιμετωπίσουμε μία ακόμα δυσάρεστη κατάσταση για την περιοχή μας. Μένει να δούμε πόσο θα διαρκέσει και πόσο θα κοστίσει στην αγορά.
