ΔΕΙΤΕ τι λένε οι δύο Πατρινοί που υπέγραψαν για τον Κουφοντίνα

Εξέπληξε και συζητήθηκε ευρέως το κείμενο υπεράσπισης του αρχιεκτελεστή της τρομοκρατικής οργάνωσης «17 Νοέμβρη», Δημήτρη Κουφοντίνα που υπογράφουν

15 στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.

Ανάμεσα στους υπογράφοντες είναι οι Πάνος Λάμπρου, Αννέτα Καββαδία, Γιώργος Κυρίτσης και δύο Αχαιοί η Μαρία Κανελλοπούλου και ο Γρηγόρης Μαρκέτος.

«Η κυβέρνηση δικάζει και τιμωρεί εκ νέου τον Δημήτρη Κουφοντίνα, ακόμη και αν έχουν περάσει 19 ολόκληρα χρόνια. Ποινή πάνω στην ποινή, ως αιώνια εκδίκηση και τιμωρία», τονίζεται μεταξύ άλλων σε κείμενο. Οπως υποστηρίζουν, με βάση το ΦΕΚ ο «Λουκάς» της «17N» έπρεπε να μεταφερθεί από τις Αγροτικές Φυλακές Βόλου, στον Κορυδαλλό και όχι στις φυλακές Δομοκού όπου και πλέον βρίσκεται.

«Υπέγραψα στο πλαίσιο της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που είναι κάτι που υπηρετεί με συνέπεια ο ΣΥΡΙΖΑ» μας απάντησε ο συμπολίτης γιατρός και μέλος του τομέα Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ Γρηγόρης Μαρκέτος στο ερώτημά μας για το κίνητρο της υπογραφής.

Ο ίδιος δεν μας έκρυψε ότι δέχτηκε τα επικριτικά σχόλια συναδέλφων του όταν συζήτησε μαζί τους το γεγονός της υπογραφής της συγκεκριμένης επιστολής.

«Δέχτηκα επικρίσεις και ανταποκρίθηκα και στην πρόκληση για περαιτέρω συζήτηση διότι θέλω να γίνουν κατανοητοί οι λόγοι της υπογραφής μου. Σαφώς και οι απόψεις του καθενός είναι σεβαστές αλλά η ισονομία είναι ένα θέμα που πρέπει να απασχολήσει όλη την κοινωνία. Οι νόμοι πρέπει να εφαρμόζονται με τον ίδιο τρόπο για όλους. Τα δικαιώματα όλων των ανθρώπων απέναντι στον νόμο, ανεξαρτήτως εγκληματικής πράξης, είναι ίδια. Εδώ έχουμε μία απόφαση της δικαιοσύνης, η οποία επισημαίνω δεν είναι τιμωρός, βασισμένη στους νόμους του κράτους. Αυτή την απόφαση πρέπει να την τηρήσουμε όπως πρέπει να συμβαίνει για κάθε φυλακισμένο και για κάθε άνθρωπο. Στην προκειμένη περίπτωση όμως έρχεται η πολιτεία αντίθετα στη δικαστική απόφαση και τιμωρεί».

Καταλήγοντας ο κ. Μαρκέτος τονίζει ότι η στάση της κοινωνίας καθορίζει πολλές φορές την πορεία ενός ανθρώπου. «Θυμάμαι ότι ο Πάνος Λάμπρου στο πλαίσιο επίσκεψής του στην Πάτρα σε συζήτηση που είχαμε, ανέφερε το παράδειγμα ενός υδραυλικού που είχε φυλακιστεί για κάποιο έγκλημα. Οταν ήρθε η ώρα της αποφυλάκισής του βρήκε κλειστή την πόρτα της κοινωνίας, δεν του έδινε κανείς δουλειά κι αυτός ο άνθρωπος έγινε ακόμα μεγαλύτερος εγκληματίας. Αν όλοι σεβαστούμε τη δικαστική απόφαση θα βοηθηθεί και ο ίδιος ο Κουφοντίνας να οδηγηθεί στη μεταμέλεια. Αν όμως δει ένα κοινωνικό τείχος απέναντί του δεν θα οδηγηθεί στο αντίθετο αποτέλεσμα;».

Η πρώην βουλευτής Αχαΐας και μέλος του τμήματος δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, Μαρία Κανελλοπούλου, δήλωσε στην «Π» ότι το κείμενο που συνυπέγραψε την εκφράζει απόλυτα και θεωρεί ότι το ζήτημα αγγίζει την καρδιά της δημοκρατίας. «Δικάστηκε, καταδικάστηκε, εκτίει βαριά ποινή και πάνω σε αυτή προστίθενται και άλλες ποινές κάθε τόσο και λιγάκι» μας είπε, σαν να επιχειρείται μια «διόρθωση» του δικαίου. Θεωρεί ότι ο νόμος που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ήταν αυστηρός και φωτογραφικός για τον Δ. Κουφοντίνα, καθώς ορίζει ότι οι αγροτικές φυλακές δεν μπορούν να φιλοξενούν καταδικασμένους για τρομοκρατία ενώ και το ΦΕΚ αναφέρει ότι όποιος δεν δικαιούται να βρίσκεται σε αγροτικές φυλακές επιστρέφει στο αμέσως προηγούμενο σωφρονιστικό κατάστημα που κρατείτο (εν προκειμένω στον Κορυδαλλό).

«Οταν υπερασπίζεσαι τα δικαιώματα των κρατουμένων δεν υπερασπίζεσαι τις πράξεις τους. Είναι ένα εντελώς ξεχωριστό κομμάτι» λέει  η Μ. Κανελλοπούλου και θεωρεί ότι «πουλάει» περισσότερο, κυρίως σε ένα λιγότερο ενημερωμένο τμήμα της κοινωνίας και σε κάποιους που προσεγγίζουν τα θέματα με υποκριτικό τρόπο. «Απελευθερώνονται κρατούμενοι που μπορεί να μην έχουν σηκώσει περίστροφο, αλλά έχουν σκοτώσει δεκάδες ανθρώπους μέσω του εμπορίου ναρκωτικών, όπλων, ανθρώπων κ.ά. Τους δικάζουμε, τους καταδικάζουμε… Για μια πολιτισμένη και δημοκρατική κοινωνία αυτό είναι επαρκές…».

Η Μαρία Κανελλοπούλου σχολίασε ότι δεν είναι δουλειά όσων υπέγραψαν το κείμενο να υπερασπιστούν τον Δ. Κουφοντίνα. «Αυτή η δουλειά ανήκει στη δικαιοσύνη. Υπερασπιζόμαστε όμως το δικαίωμα των κρατουμένων…». Για την ίδια ήταν αναμενόμενο ότι το κείμενο που συνυπέγραψε θα προκαλούσε αντιδράσεις, αλλά εκτιμά ότι «ήταν μια ευπώλυτη επιχειρηματολογία» και πιστεύει ότι κανείς δεν μπορεί να της απαγορεύσει να έχει την άποψή της.