Δραματικές διαστάσεις λαμβάνει το φαινόμενο της παρενόχλησης παιδιών μέσω των social media, καθώς ευρύτατη έρευνα σε μαθητές στη χώρα μας, απέδειξε ότι 1 στα 4 παιδιά έχει λάβει προσωπικές φωτογραφίες άλλων και έχει δεχτεί διαδικτυακή παρενόχληση ενώ 1 στα 2 συνομιλεί με αγνώστους και κάνει φίλους μέσω διαδικτύου.
Σύμφωνα με τα στοιχεία έρευνας που πραγματοποίησε το Νοέμβριο – Δεκέμβριο 2021 το Ελληνικό Κέντρο Ασφαλούς Διαδικτύου του Ιδρύματος Τεχνολογίας Έρευνας (ΙΤΕ) υπό την έγκριση του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, σε ένα δείγμα 5.000 μαθητών ηλικίας από 12-18 ετών, διαπιστώνεται επίσης ότι 1 στα 4 παιδιά έχει συναντήσει μισαλλόδοξο λόγο στο διαδίκτυο και 1 στα 10 έχει πέσει θύμα διαδικτυακής απάτης.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας τα παιδιά και οι νέοι φαίνεται ότι δε διστάζουν να μπλοκάρουν (block) κάποιον ή κάτι που τους έχει αναστατώσει στο διαδίκτυο δεν προχωράνε όμως τόσο εύκολα σε καταγγελία (report).
Αναφέρεται ακόμη ότι η πρακτική της ανταλλαγής πολύ προσωπικών φωτογραφιών (sexting) μεταξύ των εφήβων εμφανίζεται ιδιαίτερα διαδεδομένη καθώς 1 στα 4 παιδιά έχει δεχτεί προσωπικές φωτογραφίες κάποιου άλλου και το 6% παραδέχεται ότι έχει στείλει προσωπικές φωτογραφίες.
Αυτή η τάση σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι νέοι δεν ενδιαφέρονται και πολύ για το πως διαμορφώνεται η διαδικτυακή τους φήμη από όσα ανεβάζουν στο διαδίκτυο, είναι ένα πολύ ανησυχητικό στοιχείο. Η διαδικτυακή φήμη δεν απασχολεί το 53% των παιδιών και επιπρόσθετα ένα 22% απαντά «δεν ξέρω».
Μια άλλη τάση που φαίνεται να κερδίζει διαρκώς έδαφος τα τελευταία χρόνια είναι η εμφάνιση του μισαλλόδοξου λόγου στο διαδίκτυο (ρητορική μίσους). Το 34% των παιδιών δηλώνει ότι έχει συναντήσει μισαλλόδοξο λόγο στο διαδίκτυο.
Tο 6% των παιδιών δηλώνει ότι έχει πέσει θύμα διαδικτυακού εκφοβισμού με τα κορίτσια να υπερτερούν σε αριθμό από τα αγόρια και το 13% των παιδιών να δηλώνει ότι έχει γίνει μάρτυρας εκφοβισμού. Το ενθαρρυντικό είναι ότι η πλειοψηφία των παιδιών που έχουν παρατηρήσει να εκφοβίζεται κάποιος φίλος/γνωστός τους (13%) δεν αδιαφόρησε, αλλά προσπάθησε να στηρίξει το θύμα ιδιωτικά. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και το στοιχείο ότι μόνο το 35% των παιδιών που έπεσε θύμα διαδικτυακού εκφοβισμού απευθύνθηκε σε κάποιον ενήλικα για βοήθεια.
Παρά το γεγονός ότι τα παιδιά θεωρούν την αποκάλυψη των προσωπικών δεδομένων και την επαφή με αγνώστους τους δυο μεγαλύτερους κινδύνους στο διαδίκτυο, την ίδια ώρα 1 στα 2 παιδιά συνομιλεί με αγνώστους και κάνει φίλους μέσω διαδικτύου.
Την ίδια στιγμή 1 στα 4 παιδιά δηλώνει ότι κάποια στιγμή στο διαδίκτυο κάποιος το προσέγγισε με κακόβουλο σκοπό. Από αυτά το 3% έπιασε κουβέντα μαζί του για να δει τις προθέσεις του.
Ένα άλλο στοιχείο στο οποίο θα πρέπει να δοθεί έμφαση είναι ότι αν κάτι συμβεί στο διαδίκτυο, το 62% των παιδιών θα ζητήσει βοήθεια από τους γονείς του, το 21% από κάποιον φίλο, ένα 13% θα το αντιμετωπίσει χωρίς να ζητήσει βοήθεια και μόνο ένα 4% θα απευθυνθεί σε κάποιον εκπαιδευτικό.
Τέλος, θύμα διαδικτυακής απάτης έχει πέσει το 10% των παιδιών που χρησιμοποιούν το διαδίκτυο ενώ 1 στα 2 παιδιά χρησιμοποιούν antivirus στις συσκευές τους.
