Νέα έρευνα, που παρουσιάστηκε στην ετήσια συνάντηση της Ευρωπαϊκής Εταιρείας για τη Μελέτη του Διαβήτη στην Στοκχόλμη, υποστηρίζει ότι υπάρχει μια ένδειξη που προειδοποιεί για την ανάπτυξη διαβήτη τύπου 2 πολύ καιρό πριν αυτός διαγνωστεί.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, η ένδειξη αυτή είναι η βλάβη στα νεύρα του κερατοειδούς. Η νευροπάθεια αποτελεί μια συχνή και σοβαρή επιπλοκή του διαβήτη τύπου 2, ικανή να επηρεάσει διαφορετικά σημεία του σώματος, προκαλώντας πόνο και μούδιασμα σε πόδια και χέρια, ενώ προκαλεί προβλήματα σε μύες και όργανα. Η απώλεια νεύρων του κερατοειδούς, ειδικότερα, ενδέχεται να προκαλέσει ένα εύρος προβλημάτων, από ξηρότητα στον οφθαλμό μέχρι απώλεια όρασης.
Η δρ. Sara Mokhtar, από το Τμήμα Ιατρικής του Πανεπιστημιακού Ιατρικού Κέντρου Maastricht της Ολλανδίας και οι συνεργάτες της μελέτησαν την υγεία των νεύρων του κερατοειδούς σε ανθρώπους με διαβήτη, προδιαβήτη -όπου τα επίπεδα γλυκόζης είναι υψηλότερα από το φυσιολογικό, αλλά όχι αρκετά υψηλά ώστε να θεωρηθεί διαβήτης- και ανθρώπους χωρίς διαβήτη ή προδιαβήτη, δηλαδή με φυσιολογικό μεταβολισμό γλυκόζης.
Στη μελέτη συμμετείχαν 3.471 άνθρωποι ηλικίας 59 ετών κατά μέσο όρο, εκ των οποίων το 48,4% ήταν άνδρες. Εξ αυτών, το 21% είχε διαβήτη τύπου 2, το 14,7% είχε προδιαβήτη, ενώ το 64.3% δεν είχε τίποτα από τα δύο.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το μέγεθος της βλάβης στις ίνες του κερατοειδικού νεύρου αυξανόταν αναλογικά με τη σοβαρότητα της διαταραχής στον μεταβολισμό της γλυκόζης.
Ειδικότερα:
- Το μέγεθος της βλάβης του κερατοειδικού νεύρου ήταν 8% μεγαλύτερο σε όσους είχαν προδιαβήτη συγκριτικά με όσους είχαν φυσιολογικό μεταβολισμό γλυκόζης και
- 8% μεγαλύτερο σε εκείνους με διαβήτη τύπου 2 συγκριτικά με όσους είχαν προδιαβήτη.
- Συγκρίνοντας τα αποτελέσματα αυτά μεταξύ ανθρώπων που είχαν διαβήτη και όσων μεταβόλιζαν φυσιολογικά τη γλυκόζη, προέκυψε ότι οι πάσχοντες αντιμετώπιζαν εντονότερη βλάβη στα νεύρα
Τα υψηλότερα επίπεδα σακχάρου στο αίμα συσχετίστηκαν επίσης με υψηλότερα επίπεδα κερατοειδικής νευρικής βλάβης. Μάλιστα, όσο υψηλότερο ήταν το σάκχαρο, τόσο μεγαλύτερη ήταν η βλάβη. Οι συμμετέχοντες που είχαν διαβήτη για μεγαλύτερο διάστημα αντιμετώπιζαν, επιπροσθέτως, μεγαλύτερη βλάβη στα κερατοειδικά νεύρα.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το μέγεθος της βλάβης στις ίνες του κερατοειδικού νεύρου αυξανόταν αναλογικά με το μέγεθος της διαταραχής του μεταβολισμού της γλυκόζης και των επιπέδων σακχάρου στο αίμα.
Η δρ. Mokhtar κατέληξε λέγοντας: «Συνήθως χρειάζονται 3 με 5 έτη για να εξελιχθεί ο προδιαβήτης σε διαβήτη τύπου 2. Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι τα υψηλά επίπεδα σακχάρου είναι ικανά να καταστρέψουν τα νεύρα του κερατοειδούς πολύ πριν αναπτυχθεί ο διαβήτης τύπου 2. Επιπλέον, η βλάβη των νεύρων του κερατοειδούς παρέχει έναν δείκτη νευροπάθειας σε οποιοδήποτε άλλο σημείο του σώματος. Εάν εντοπίζαμε έγκαιρα τη νευρική βλάβη, θα μπορούσαμε να καθυστερήσουμε ή να εμποδίσουμε τα προβλήματα που προκαλεί, με αποτέλεσμα να επιτύχουμε σημαντική βελτίωση της ποιότητας ζωής. Είναι αναγκαίο να διεξαχθεί επιπλέον έρευνα, ώστε να τεκμηριωθεί ότι τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης είναι η αιτία της βλάβης, καθώς και εάν ο έγκαιρος έλεγχος του σακχάρου θα μπορούσε να καθυστερήσει ή να εμποδίσει αυτή τη βλάβη».
