Τα περισσότερα παιδιά είναι έτοιμα να ξεκινήσουν την εκπαίδευση τουαλέτας μεταξύ των 18 μηνών και των τριών ετών. Αν και τα περισσότερα παιδάκια είναι έτοιμα όταν είναι δύο ή τριών ετών, πάντα πρέπει να έχουμε κατά νου ότι κάθε παιδί είναι διαφορετικό και κατ’ επέκταση φτάνει σε διαφορετική ηλικία σε ορισμένα ορόσημα.
Το πιο συχνό λάθος που κάνουμε ως γονείς όσον αφορά στην εκπαίδευση τουαλέτας είναι ότι ξεκινάμε τη μετάβαση από τις πάνες στην τουαλέτα σε μια προκαθορισμένη ηλικία που έχουμε αποφασίσει ότι είναι κατάλληλη. Ωστόσο, δεν πρέπει να ωθούμε το παιδί να βγάλει την πάνα επειδή νομίζουμε ότι αυτό είναι πρέπον βάσει της ηλικίας του ή επειδή αυτό κάνουν τα άλλα παιδάκια. Αντιθέτως, θα πρέπει να βασιζόμαστε στην αναπτυξιακή τους ετοιμότητα. Άλλωστε, το ίδιο το παιδί μάς δείχνει από μόνο του πότε είναι έτοιμο.
- Μπορεί να διατηρήσει την πάνα του στεγνή για τουλάχιστον δύο ώρες, πράγμα που σημαίνει ότι αρχίζει να ελέγχει την κύστη του.
- Είναι σε θέση να μας ενημερώσει (με λέξεις ή κινήσεις) ότι πρέπει να κάνει ή ότι κάνει την ανάγκη του. Μάλιστα, αν το παιδί μας μάς ενημερώνει προτού λερώσει την πάνα του, είναι πιο πιθανό ότι θα μπορέσει να χρησιμοποιήσει το γιο-γιό.
- Διαμαρτύρεται όταν η πάνα του είναι βρεγμένη ή την τραβάει επειδή δεν του αρέσει η αίσθησή της. Αυτό είναι ένα σημάδι ότι αντιλαμβάνεται τη διαφορά του υγρού έναντι του ξηρού. Αν μάλιστα μπορεί να τραβήξει το παντελονάκι του πάνω-κάτω και να καθίσει χωρίς βοήθεια στο γιο-γιο, έχει και τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να ξεκινήσεις την εκπαίδευσή του.
Δεν ξεχνάμε ότι…
Δεν υπάρχει λόγος να «κολλάμε» σε μια συγκεκριμένη μορφή εκπαίδευσης εάν δεν λειτουργεί για το παιδί μας. Αν υπήρχε μόνο ένα πράγμα που λειτουργούσε, θα υπήρχε μόνο μία μέθοδος.
Επίσης, δεν πρέπει να ανησυχούμε αν χρειάζεται περισσότερος χρόνος για να κάνει το παιδί την… ανάγκη νούμερο 2. Αυτό είναι πολύ συνηθισμένο. Εάν τα κόπρανα του παιδιού τείνουν να είναι σκληρά, μπορούμε να επιχειρήσουμε μια προσαρμογή της διατροφής του καθώς ξεκινάμε την εκπαίδευση τουαλέτας, πάντα σε συνεννόηση με τον παιδίατρό του. Όταν τα κόπρανα είναι μαλακά, οι κινήσεις του εντέρου δεν είναι επώδυνες. Αυτό βοηθάει, αφού το μικρό μας μπορεί να είναι απρόθυμο να πάει στην τουαλέτα και να καθίσει αν πιστεύει ότι μπορεί να πονέσει.
